ควรทำไงพ่อเเม่ผมยืมเงินผมเเต่ไม่เคยคิดถึงใจผม

ผมมีความฝรรที่อยากได้รถยนต์สักคน​ ลาออกจากเรียนมาหางานทำตัดสินใจเเน้วเเน่​ เเต่การทำงานก็ธรรมดามีอุปสรรค​ เสมอ​ เเต่ทพงานเหนื่อยไหมเหนื่อยท่อไหมท่อเเต่ก่ออดทน​ เเต่ที่ทำให้เหนื่อยคือ​ พ่อเเม่​ ไม่ค่อยใส่ใจผม​พ่อเอาเเต่ติดโทรสัพ​ เเม่ก็ไม่ค่อยสนใจ​ ปรึกษาอะรัยก็เห็นเป็นเรื่อง​ ที่​ พ่อกับเเม่บอกว่า​ มันไม่สำคัญ​ ไม่จำเป็น​ มันจึงทำให้ผมท่อเเละเหนื่อย​ เหนื่อยกายไม่เท่าไหร่​ เหนื่อยใจมากกว่า​ เเละพอถึงเวลามี2ครั้งที่ท่านมายืมเงินผม​ ครั้งเเรกพ่อยืมไปดาวรถให้น้อง8000​ ครั้งที่2เเม่3000​ พ่อบอกว่าถ้าได้จะเอามาคืน​ เเม่บอกชื้อรถเมื่อไหร่จะให้
ผมฟังเเล้วยิ่งท้อเงินที่เก็บมาในเเต่ละเดือนมันเหนื่อยนะบางครังกินมาม่าทุกเช้าเกือบครึ่งเดือนเกบตั้ง​ เเต่พ่อเเม่มายืมเเล้วเเบบ​ ทำเหมือนมันไม่สำคัญ​ เเบบมีมะไหร่จะคืน​ ผมคิดว่าบางครั้งมันก็เกินไปอะ​ ทีเรื่องเงินมีเหตุผลของเค้าตลอดอยากถามว่าเคยรักกันบ้างไหมตอนเรียนผมก่อจ่ายค่าเทอมเองสมัครเรียนเอง​ หาเงินค่าเทอม​ เกือบๆเป็นหมื่น​ เกนื่อยจึงตัดสินใจลาออกทำตามฝรรมาเจอเเบบนี้ทุกคนคิดว่าไงครับ​ ความจริงมีอีกเยอะมาก​ ผมเปนคนสู้ชีวิตตั้งเเต่เ็กอยู่กับยาย​ อันนี้เล่าคร่าวๆผมอยากระบายมาก