เรารู้จักผู้ช่ยคนนึงค่ะ เขาอยู่อเมริกา ยังไม่เคยเจอกัน
[code][/code]อายุ 40 ปี เรา 23 ปี ตอนแรกเราไม่เปิดใจให้เขา แต่เขาชอบมาปลอบใจเรามาให้กำลังใจ เราบอกเขาแล้วว่าทำแบบนี้เราจะมีปัญหาเอานะ เพราะคุยกับพี่แล้วรู้สึกดีมาก เขาตอบว่า งั้นก็อย่าไปจากพี่สิ เราก็เออโอเควะ ในเมื่อเรารุ้สึกดีเราจะไปจากเขาทำไม ช่วงก่อนที่เราจะเปิดใจ คุยกันประมาณ 3 เดือน พอเราเปิดใจเราก็รักเขา แล้วเขาก็บอกเขารักเรา เราถามเขาตรงๆว่ามีลูกหรือยัง เขาถามว่าถามพี่ทำไม เราตอบว่า ถามเฉยๆ เขาก็บอกตามตรงว่ามีแล้ว อายุ7ขวบ เขาดีใจที่เราโอเคกับลูกเขา เราบอกว่าดีแล้วเพราะเราไม่อยากมีลูกเรากลัว เขาบอกเขามั่นใจว่าเราจะเป็นแม่ที่ดี เราก็ปัดๆติดตลกไปบอกว่า พอก่อน พักก่อน เขาก็ถามว่าหัวเราะเสร็จยัง? เราบอกเสร็จแล้วอิอิ
ตัดภาพมา เราบอกเขาว่าที่เราบอกรักเนี่ย เราจริงจังนะ เขาบอกเราว่าให้เราไปโฟกัสกับเรื่องเรียนก่อน เขาจะอยู่ตรงนี้แหละ เราก็โอเค แล้วเราก็คุยกันทุกวัน แต่ช่วงหลังๆเขาไม่ค่อยโทรหา ไม่ค่อยตอบแชท เราก็แบบเออไม่เป็นไรเราจะไม่ทำตัวงี่เง่าให้เขารำคาญ เราก็เริ่มตอบช้าบ้างเพราะเราก็มีหลายอย่างต้องทำ จนล่าสุดเราเริ่มกลัว แต่เราไม่เซ้าซี้นะ เราทิ้งข้อความหาเขาว่า พี่จะยุ่งอย่างนี้ทุกวันหรอคะ? เขาตอบมาว่า (ถอนหายใจ) ช่วงนี้หัวหน้าลาพักร้อน เขาต้องทำทุกอย่างแทนหัวหน้า งานมันยากมาก แต่เขาก็ต้องทำเพื่อให้คนรุ้ว่าเขาทำได้ เขาอยากคุยกับเรามากๆนะ เราก็บอกโอเคหนูก็จะเป็นเด็กดีของพี่แบบนี้ อยู่ข้างๆพี่เสมอ เขาบอกว่า เขาทำงานหนัก แล้ว เราก็ตั้งใจเรียน เยอะๆนะ เขาคุยหวานๆแบบนี้กับเราคนเดียว เราก็บอกเขาว่า เหมือนกันค่ะคุยกับพี่แล้วหนูไม่ต้องการคุยกับใครอีกแล้ว และส่งข้อความหาเขาให้ตลอดนะเขารักที่จะเห็นข้อความของเรา แต่คืองง ทำไมเขาก็ตอบช้าเหมือนเดิม? คืองงเขาไม่บอกว่าที่เราคุยนี่เราสองคนเป็นอะไรกัน? เอายังไงกับเรา? คือให้คุยแบบนี้ไปเรื่อย ๆ????
ผู้ชายอายุ 40 งานยุ่งมาก เป็นไปได้ไหมที่คนจะยุ่งจริงๆ? เลยทำให้คุยน้อยลง
[code][/code]อายุ 40 ปี เรา 23 ปี ตอนแรกเราไม่เปิดใจให้เขา แต่เขาชอบมาปลอบใจเรามาให้กำลังใจ เราบอกเขาแล้วว่าทำแบบนี้เราจะมีปัญหาเอานะ เพราะคุยกับพี่แล้วรู้สึกดีมาก เขาตอบว่า งั้นก็อย่าไปจากพี่สิ เราก็เออโอเควะ ในเมื่อเรารุ้สึกดีเราจะไปจากเขาทำไม ช่วงก่อนที่เราจะเปิดใจ คุยกันประมาณ 3 เดือน พอเราเปิดใจเราก็รักเขา แล้วเขาก็บอกเขารักเรา เราถามเขาตรงๆว่ามีลูกหรือยัง เขาถามว่าถามพี่ทำไม เราตอบว่า ถามเฉยๆ เขาก็บอกตามตรงว่ามีแล้ว อายุ7ขวบ เขาดีใจที่เราโอเคกับลูกเขา เราบอกว่าดีแล้วเพราะเราไม่อยากมีลูกเรากลัว เขาบอกเขามั่นใจว่าเราจะเป็นแม่ที่ดี เราก็ปัดๆติดตลกไปบอกว่า พอก่อน พักก่อน เขาก็ถามว่าหัวเราะเสร็จยัง? เราบอกเสร็จแล้วอิอิ
ตัดภาพมา เราบอกเขาว่าที่เราบอกรักเนี่ย เราจริงจังนะ เขาบอกเราว่าให้เราไปโฟกัสกับเรื่องเรียนก่อน เขาจะอยู่ตรงนี้แหละ เราก็โอเค แล้วเราก็คุยกันทุกวัน แต่ช่วงหลังๆเขาไม่ค่อยโทรหา ไม่ค่อยตอบแชท เราก็แบบเออไม่เป็นไรเราจะไม่ทำตัวงี่เง่าให้เขารำคาญ เราก็เริ่มตอบช้าบ้างเพราะเราก็มีหลายอย่างต้องทำ จนล่าสุดเราเริ่มกลัว แต่เราไม่เซ้าซี้นะ เราทิ้งข้อความหาเขาว่า พี่จะยุ่งอย่างนี้ทุกวันหรอคะ? เขาตอบมาว่า (ถอนหายใจ) ช่วงนี้หัวหน้าลาพักร้อน เขาต้องทำทุกอย่างแทนหัวหน้า งานมันยากมาก แต่เขาก็ต้องทำเพื่อให้คนรุ้ว่าเขาทำได้ เขาอยากคุยกับเรามากๆนะ เราก็บอกโอเคหนูก็จะเป็นเด็กดีของพี่แบบนี้ อยู่ข้างๆพี่เสมอ เขาบอกว่า เขาทำงานหนัก แล้ว เราก็ตั้งใจเรียน เยอะๆนะ เขาคุยหวานๆแบบนี้กับเราคนเดียว เราก็บอกเขาว่า เหมือนกันค่ะคุยกับพี่แล้วหนูไม่ต้องการคุยกับใครอีกแล้ว และส่งข้อความหาเขาให้ตลอดนะเขารักที่จะเห็นข้อความของเรา แต่คืองง ทำไมเขาก็ตอบช้าเหมือนเดิม? คืองงเขาไม่บอกว่าที่เราคุยนี่เราสองคนเป็นอะไรกัน? เอายังไงกับเรา? คือให้คุยแบบนี้ไปเรื่อย ๆ????