คืออย่าจะรู้คงามคิดเห็นคนอื่นๆว่าติดยังไง
คือแม่กับพ่อชอบทะเลาะกันบ่อยมากๆช่วงแรกๆคือทะเลาะกันธรรมดาแต่พอหลังๆมาพ่อเริ่มมีการใช้กำลัง มีครั้งนึงที่จำได้ตอนนั้นเราหลับไปแล้วแต่สะดุ้งตื่นเพราะพ่อกับแม่ทะเลาะกัน คือเราจำไมไม่ได้ว่าทะเลาะกันเรื่องอะไรแต่เราอยู่ในห้องของเราปล้วก็นอนฟังพ่อกับแม่ทะเลาะกันแล้วมันก็มีเสียงเหมือนมีอะไรไปโดนกับเก้าอี้ปล้วแม่ก็ตะโกนขึ่นมาว่า "ถีบกูทำไม" แล้วก็จำได้ด้วยว่าแม่โดนตบหัว แล้วมันก็รุนแรงขึ้นเรื่อยๆตอนนั่นคือแม่นอนอยู่ในห้องพ่อเมามาจากกินเหล้ากับเพื่อนแล้วเข้าไปในห้องที่แม่นอนอยู่แล้วใช้มือกดคอแม่ลงไปกับที่นอน แล้วก็มีอีกหลายๆครั้งที่พ่อกำลังกับแม่ แล้วเหตุที่เราหลุด คือวันนั้นพ่อกินเหล้ากับเพื่อนแล้วมีการจ้างหมอลำมาแล้วมันมีคนเหมือนเมามาหาเรื่องพ่อแล้วพ่อโมโหแล้วก็มีเรื่องกันตรงนั้นแล้วพ่อก็กลับมาบ้าน สภาพพ่อคือเมามากๆแล้วก็มาถามเราว่าแม่อยู่ไหน เราก็บอกไปว่าแม่ไปทำงานพ่อก็เงียบไปสักพักพ่อก็บอกให้เราโทรหาแม่เราก็โทรให้ พอแม่วางสักพักพ่อก็ถามอีกว่าแม่อยู่ไหนเราก็ตอบแบบเดิมว่าแม่ไปทำงานกำลังกลับพ่อที่ถือโทรศัพท์ตัวเองอยู่ก็เหมือนจะโทรหาเเม่ไม่ได้แล้วพ่อโมโหเลยทุบโทรศัพท์ต่อหน้าเราตรงนั้นเลยตอนนั้นคือเราตกใจมากๆคือช็อคไปเลยอ่ะ แล้วพ่อก็หั้นไปคุยกับลุงข้างบ้านว่า "โทรศัพท์พังทุบทิ้งเลย"แล้วพ่อก็เดิมเข้าไปในบ้านเราก็เดินไปตรงที่ลุงเขานั่งอยู่ไปนั่งร้องไห้ตรงนั้นคือตอนนั้นไม่อยากร้องไห้ให้ใครเห็นเลยคือมันไม่ไหวแล้วมันมีหลายอย่างที่เราคิดในตอนนั้นลุงก็ถามว่า พ่อตีหรอเราก็ส่ายหน้าแล้วลุงบอกไปหาลูกลุงอยู่ในบ้านก่อนไปสงบสติในนั้นก่อนเราก็ไปแล้วลุงก็ไปเรียกป้าให้มาคุยกับเรา ป้าก็มาบอกเราว่า เรื่องครอบครัวทะเลาะกันมันเป็นเรื่องปกติครอบครัวป้าก็เป็นให้อดทนก่อนตอนนี้คือตั้งใจเรียนเรื่องอื่นไม่ต้องสนใจมันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ ตอนนั้นเราก็คิดนะว่าอดทนทำไมแล้วที่บอกว่าครอบครับทะเลาะกันมันเรื่องปกติครอบครัวป้าก็เป็นแล้วครอบครัวป้าลุงเคยตีป้ามั้ยก็ไม่แล้วมาบอกให้เราไม่ต้องสนใจคือจะไม่ให้สนใจได้ไงตื่นมาก็เจอหน้าก่อนนอนก็เจอหน้ากันเรื่องอะไรที่ทำไว้มันเฉยไม่ได้แล้วที่บอกให้ตั้งใจเรียนคือมันทำไม่ได้หรอกพ่อแม่ทะเลาะกันทุกวันแบบนี้จะให้เอาสติที่ไหนไปตั้งใจเรียนป้าทำเป็นรู้ดีแต่จริงๆแล้วป้าไม่เข้าใจอะไรเราเลยป้าไม่รู้ว่าพ่อแม่ทะเลาะกันดังทั่วหมู่บ้านอะมันรู้สึกยังไงมันแทบไม่อยากเจอหน้าใครแล้วพอเจอหน้าใครที่ไรก็จะมองเราด้วยสายตาสงสารคือมันยิ่งทำให้เราสมเพชตัวเอง แล้ววันนี้ที่เรากำลังเล่าอยู่นี้พ่อกับแม่ทะเลาะอยู่เราได้ยินพ่อพูดว่า นี่บ้านกูกูจะทำอะไรก็ได้ เราอยากได้คำปรึกษาว่าเราควรทำตามที่ป้าบอกหรือควรทำอะไร เรื่องคุยกับพ่อแม่เราบอกตรงๆเลยนะว่าเราไม่สนิทกับพ่อแม่เลยเราไม่กล้าพอ
เวลาที่เราร้องไห้ตอนพ่อแม่ทะเลาะกันแต่ป้าบอกให้ทนไม่ต้องสนใจ
คือแม่กับพ่อชอบทะเลาะกันบ่อยมากๆช่วงแรกๆคือทะเลาะกันธรรมดาแต่พอหลังๆมาพ่อเริ่มมีการใช้กำลัง มีครั้งนึงที่จำได้ตอนนั้นเราหลับไปแล้วแต่สะดุ้งตื่นเพราะพ่อกับแม่ทะเลาะกัน คือเราจำไมไม่ได้ว่าทะเลาะกันเรื่องอะไรแต่เราอยู่ในห้องของเราปล้วก็นอนฟังพ่อกับแม่ทะเลาะกันแล้วมันก็มีเสียงเหมือนมีอะไรไปโดนกับเก้าอี้ปล้วแม่ก็ตะโกนขึ่นมาว่า "ถีบกูทำไม" แล้วก็จำได้ด้วยว่าแม่โดนตบหัว แล้วมันก็รุนแรงขึ้นเรื่อยๆตอนนั่นคือแม่นอนอยู่ในห้องพ่อเมามาจากกินเหล้ากับเพื่อนแล้วเข้าไปในห้องที่แม่นอนอยู่แล้วใช้มือกดคอแม่ลงไปกับที่นอน แล้วก็มีอีกหลายๆครั้งที่พ่อกำลังกับแม่ แล้วเหตุที่เราหลุด คือวันนั้นพ่อกินเหล้ากับเพื่อนแล้วมีการจ้างหมอลำมาแล้วมันมีคนเหมือนเมามาหาเรื่องพ่อแล้วพ่อโมโหแล้วก็มีเรื่องกันตรงนั้นแล้วพ่อก็กลับมาบ้าน สภาพพ่อคือเมามากๆแล้วก็มาถามเราว่าแม่อยู่ไหน เราก็บอกไปว่าแม่ไปทำงานพ่อก็เงียบไปสักพักพ่อก็บอกให้เราโทรหาแม่เราก็โทรให้ พอแม่วางสักพักพ่อก็ถามอีกว่าแม่อยู่ไหนเราก็ตอบแบบเดิมว่าแม่ไปทำงานกำลังกลับพ่อที่ถือโทรศัพท์ตัวเองอยู่ก็เหมือนจะโทรหาเเม่ไม่ได้แล้วพ่อโมโหเลยทุบโทรศัพท์ต่อหน้าเราตรงนั้นเลยตอนนั้นคือเราตกใจมากๆคือช็อคไปเลยอ่ะ แล้วพ่อก็หั้นไปคุยกับลุงข้างบ้านว่า "โทรศัพท์พังทุบทิ้งเลย"แล้วพ่อก็เดิมเข้าไปในบ้านเราก็เดินไปตรงที่ลุงเขานั่งอยู่ไปนั่งร้องไห้ตรงนั้นคือตอนนั้นไม่อยากร้องไห้ให้ใครเห็นเลยคือมันไม่ไหวแล้วมันมีหลายอย่างที่เราคิดในตอนนั้นลุงก็ถามว่า พ่อตีหรอเราก็ส่ายหน้าแล้วลุงบอกไปหาลูกลุงอยู่ในบ้านก่อนไปสงบสติในนั้นก่อนเราก็ไปแล้วลุงก็ไปเรียกป้าให้มาคุยกับเรา ป้าก็มาบอกเราว่า เรื่องครอบครัวทะเลาะกันมันเป็นเรื่องปกติครอบครัวป้าก็เป็นให้อดทนก่อนตอนนี้คือตั้งใจเรียนเรื่องอื่นไม่ต้องสนใจมันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ ตอนนั้นเราก็คิดนะว่าอดทนทำไมแล้วที่บอกว่าครอบครับทะเลาะกันมันเรื่องปกติครอบครัวป้าก็เป็นแล้วครอบครัวป้าลุงเคยตีป้ามั้ยก็ไม่แล้วมาบอกให้เราไม่ต้องสนใจคือจะไม่ให้สนใจได้ไงตื่นมาก็เจอหน้าก่อนนอนก็เจอหน้ากันเรื่องอะไรที่ทำไว้มันเฉยไม่ได้แล้วที่บอกให้ตั้งใจเรียนคือมันทำไม่ได้หรอกพ่อแม่ทะเลาะกันทุกวันแบบนี้จะให้เอาสติที่ไหนไปตั้งใจเรียนป้าทำเป็นรู้ดีแต่จริงๆแล้วป้าไม่เข้าใจอะไรเราเลยป้าไม่รู้ว่าพ่อแม่ทะเลาะกันดังทั่วหมู่บ้านอะมันรู้สึกยังไงมันแทบไม่อยากเจอหน้าใครแล้วพอเจอหน้าใครที่ไรก็จะมองเราด้วยสายตาสงสารคือมันยิ่งทำให้เราสมเพชตัวเอง แล้ววันนี้ที่เรากำลังเล่าอยู่นี้พ่อกับแม่ทะเลาะอยู่เราได้ยินพ่อพูดว่า นี่บ้านกูกูจะทำอะไรก็ได้ เราอยากได้คำปรึกษาว่าเราควรทำตามที่ป้าบอกหรือควรทำอะไร เรื่องคุยกับพ่อแม่เราบอกตรงๆเลยนะว่าเราไม่สนิทกับพ่อแม่เลยเราไม่กล้าพอ