เรามีเพื่อนสนิทคนหนึ่ง รู้จักและคบมาตั้งแต่อนุบาล1 นิสัยดีเรียนเก่ง เรียนอยู่ที่รร.หญิงล้วน นั่งเรียนห้องเดียวกันตลอดจนม.ปลายเพื่อนคนนี้สอบเทียบเข้ามหา'ลัยได้เรียนจบก่อนเรา2ปี เรายังติดต่อกันอยู่ตลอด จนถึงตอนทำงานยังเคยทำงานที่เดียวกัน วันหยุดไปเที่ยวไปนอนค้างที่บ้าน เพื่อนมีพี่น้องหลายคน เริ่มมาห่างกันตอนเริ่มมีแฟนต่างคนต่างมีแฟน จนเราแต่งงานแต่เพื่อนยังไม่ได้แต่ง เราออกมาเปิดกิจการของตัวเอง เพื่อนเรามีคนรู้จักเยอะชอบให้คนอื่นยืมเงิน บางครั้งต้องให้เราไปเป็นเพื่อนตอนทวงหนี้ให้ ได้บ้างไม่ได้บ้าง มีรายหนึ่งติดหนี้เพื่อนเราแล้วเที่ยวไปพูดว่าเพื่อนเราไปแย่งสามีเขา เราเองรู้ดีเพราะไปด้วยกัน มีเพื่อนบางคนเข้าใจผิดคิดว่าเป็นเรื่องจริงเรายังช่วยแก้แทนให้ จนวันหนึ่งมีเรื่องเงินๆทองๆเข้ามาเพื่อนเราไปค้ำประกันให้คนอื่นต้องหาเงินไปใช้แทน100,000.-เลยจะมายืมเงินเราไปก่อนอ้างว่าตัวเองมีหุ้น,เงินฝากยังไม่ครบกำหนดหมุนเงินไม่ทันต้องยืมเรา เราเองเพิ่งเปิดกิจการใหม่ก็ต้องใช้เงินเลยไม่มีให้ เพื่อนเราเลยต้องไปยืมเพื่อนคนอื่นแทนบอกว่าเขาให้ยืมไม่มีปัญหาแถมไม่คิดดอกเบี้ยด้วย จริงหรือไม่จริงไม่รู้เราไม่ได้ไปถามไปสืบเพราะคิดว่าเราเองก็ไม่ได้ให้เพื่อนยืม แต่เราสองคนยังคบกันต่ออีกนะ จนถึงวันที่แตกหักความเป็นเพื่อนขาดสะบั้นลง เพราะเพื่อนเราไปเปิดกิจการเองแต่จะมาขอยืมที่อยู่กิจการเราไว้รับส่งเอกสารของเพื่อนและเตรียมเอกสารประกอบธุรกิจให้เราไว้ชี้แจงเวลาสรรพากรมาตรวจสอบ ส่วนบัญชีเงินฝากเราไว้รับโอนเงินมาให้เพื่อน เรียกว่าเพื่อนเราไม่ต้องทำอะไรอยู่เฉยๆมีคนจัดการให้ พอถามว่าทำไมไม่ไปใช้ที่อยู่ บัญชีเงินฝากของพี่น้องตัวเอง ก็ตอบว่านามสกุลเดียวกันใช้ไม่ได้เดี๋ยวมีปัญหา เราเลยถามพี่ชายเราและเพื่อนคนอื่นๆเห็นเหมือนกันว่าในระยะยาวมีปัญหาตามมาแน่ๆ เราเลยตัดบทไม่ให้เพื่อนยืมทั้งที่อยู่และบัญชีเงินฝาก หลังจากนั้นเพื่อนกับเราเลิกคบกันไม่ติดต่อไม่มีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้นไม่เหลือแม้แต่ความเป็นเพื่อน ทุกคนคิดว่าเราคิดถูกหรือเปล่าที่เลิกคบกับเพื่อนคนนี้
คิดถูกแล้วใช่ไหมที่เลิกคบกับเพื่อนคนนี้