จากคำถามที่แล้ว"ที่ว่ามีความรักบ่อยจนไม่สามารถรักใครเลยจริงๆสักที"จากคราวที่แล้วที่บอกว่าเพื่อนในสมัยเด็กที่เราแอบชอบทักมา ตอนนี้เราลองคุยกับเขาดูแล้ว เอาตรงๆในระยะเวลาที่เราคุยกับเขาเรารู้สึกดีมากเราพยายามเปิดใจ แต่ก็มีคนทักมาอยู่เรื่อยๆ เราเริ่มปฏิเสธในการคุยกับคนอื่น ในขณะที่คุยกับอีกคนนึงอยู่ แต่พอคุยได้ไม่นาน เขาบอกเราว่าขอไปกินเบียร์กับเพื่อนได้ไหม เราก็โอเคไม่ได้เดือดร้อนอะไร แต่เราก็พยายามเตือนไม่ให้กินเยอะ วันนั้นเราคุยกันดึกที่สุดตั้งแต่ที่เราคุยกันมา(เขาเป็นคนนอนเร็วมาก) พอตอนเช้าเขาก็ทักมาปลุกเราตามปกติ แล้วจู่ๆเขาก็พิมพ์มาบอกว่า เมื่อคืนอ่ะที่คุยกับเราเขาดันมีอารมณ์ (เอาตรงๆแล้วก็เข้าใจว่าผู้ชายมีความต้องการมากกว่าผู้หญิงอยู่เเล้ว)เราเลยบอกเขาไปว่างั้นเราจะทำเป็นว่าเราไม่เคยคุยเรื่องนี้กัน แต่พอเอาเข้าจริงแล้วก็ลืมไม่ได้ (เพราะผู้ชายส่วนใหญ่ที่ทักเรามา เราก็ลองเปิดใจให้ทุกคนแต่พอสุดท้าย เขาก็ต้องขอให้เราเป็นนัดเจอมีอะไรกับเขา ซึ่งเราไม่โอเคเลย)เราก็เลยถามเขาไปว่าต้องการอะไรจากเรากันแน่ เขาเลยบอกมาว่าก็ต้องการเป็นแฟนไง เอาตรงๆเราก็ไม่เชื่อหรอกว่าเขาต้องการแค่นั้น คือเราไม่พร้อมมันไม่โอเค กับการที่คุยกันไม่กี่วันแล้วเขาบอกว่ามีอารมณ์ตอนคุยกับเรา เราเลยบอกเขาไปว่า"เราขอโทษนะ แต่เราว่าเป็นเพื่อนกันแบบนี้มันน่าจะดีกว่า" เขาเลยบอกว่าไม่เป็นไร
อีกอย่างคือส่วนใหญ่คนที่ทักมาคุยกับเราเราเเทบจะไม่รู้สึกอะไรกับเขาเลย แต่กับคนที่เราจะรู้สึกด้วยมันมักจะเป็นคนใกล้ตัว เช่น เพื่อนห้องเดียวกันหรือเพื่อนร่วมชั้น เรามักจะมูฟออนยากเสมอ บางครั้งเราก็รู้สึกว่าเขามองเราตลอดแต่เราก็ไม่กล้าถามว่าเขาชอบเราหรือเปล่า เพราะเราก็กลัวว่าจะเสียเพื่อน
เราแค่อยากรู้ว่าเราผิดไหมที่ไปปฏิเสธความรักของเขาแบบนั้น (คือตอนนี้เราปฏิเสธทุกคนที่เข้ามาหาเรา เรากลัวว่าเราจะเป็นคนที่กลัวการมีความรัก)(เราพยายามเปิดใจให้เขาแล้ว พยายามคุยด้วยทุกวัน แต่เราเลิกคุยกับเขาไปเราก็ว่าทำไมเราถึงไม่รู้สึกผิดหรือเสียใจอะไรเลย ทั้งๆที่เขาก็ทำให้เรารู้สึกดีนะ)
*ก่อนเราจะมาคุยกับคนนี้เราชอบเพื่อนคนนึงในห้องอยู่เขาเป็นเพื่อนใหม่ที่ย้ายมาจากโรงเรียนอื่น เราแค่รู้สึกว่าเขาแอบมองเราตอนอยู่ในห้องหรือทำกิจกรรมก็มักจะได้อยู่กลุ่มเดียวกัน เขาเป็นเพื่อนใหม่มาฟอลไอจีเราคนแรก ทั้งที่เราก็ไม่ได้บอกว่าเรามี IG หรือบอกใครว่าไอจีเราชื่ออะไร นอกจากเพื่อนสนิท เขาเป็นคนที่มากดไลค์รูป profile ให้เราคนแรกใน facebook มันเลยทำให้เรายิ่งคิดว่าเขาอ่ะอาจจะชอบเรา แต่พอเราได้ลองมาคุย เพื่อนคนที่เราเคยแอบชอบ เราก็แอบหวังให้เขามองเราอยู่ตลอด เราควรจัดการชีวิตยังไงดีคะ
ถ้าเจอปัญหาแบบนี้เราควรจัดการยังไงกับชีวิตดีคะ ก็ไม่รู้ว่าจะตั้งคำถามว่ายังไงดี มันมีหลายอย่างที่ถาโถมเข้ามาเยอะมาก
อีกอย่างคือส่วนใหญ่คนที่ทักมาคุยกับเราเราเเทบจะไม่รู้สึกอะไรกับเขาเลย แต่กับคนที่เราจะรู้สึกด้วยมันมักจะเป็นคนใกล้ตัว เช่น เพื่อนห้องเดียวกันหรือเพื่อนร่วมชั้น เรามักจะมูฟออนยากเสมอ บางครั้งเราก็รู้สึกว่าเขามองเราตลอดแต่เราก็ไม่กล้าถามว่าเขาชอบเราหรือเปล่า เพราะเราก็กลัวว่าจะเสียเพื่อน
เราแค่อยากรู้ว่าเราผิดไหมที่ไปปฏิเสธความรักของเขาแบบนั้น (คือตอนนี้เราปฏิเสธทุกคนที่เข้ามาหาเรา เรากลัวว่าเราจะเป็นคนที่กลัวการมีความรัก)(เราพยายามเปิดใจให้เขาแล้ว พยายามคุยด้วยทุกวัน แต่เราเลิกคุยกับเขาไปเราก็ว่าทำไมเราถึงไม่รู้สึกผิดหรือเสียใจอะไรเลย ทั้งๆที่เขาก็ทำให้เรารู้สึกดีนะ)
*ก่อนเราจะมาคุยกับคนนี้เราชอบเพื่อนคนนึงในห้องอยู่เขาเป็นเพื่อนใหม่ที่ย้ายมาจากโรงเรียนอื่น เราแค่รู้สึกว่าเขาแอบมองเราตอนอยู่ในห้องหรือทำกิจกรรมก็มักจะได้อยู่กลุ่มเดียวกัน เขาเป็นเพื่อนใหม่มาฟอลไอจีเราคนแรก ทั้งที่เราก็ไม่ได้บอกว่าเรามี IG หรือบอกใครว่าไอจีเราชื่ออะไร นอกจากเพื่อนสนิท เขาเป็นคนที่มากดไลค์รูป profile ให้เราคนแรกใน facebook มันเลยทำให้เรายิ่งคิดว่าเขาอ่ะอาจจะชอบเรา แต่พอเราได้ลองมาคุย เพื่อนคนที่เราเคยแอบชอบ เราก็แอบหวังให้เขามองเราอยู่ตลอด เราควรจัดการชีวิตยังไงดีคะ