ผมเป็นคนขี้อาย เข้าหาคนยาก พอย้ายที่เรียนผมกลัวทุกครั้ง กลัวจะไม่มีเพื่อน กลัวเพื่อนไม่คุย กลัวเพื่อนเกียด
ที่เรียนแรกผม ถ้าไม่นับศูนย์เด็กเล็ก
ก็เรียนตั้งแต่ อนุบาล 1 จนถึง ม.3
ย้ายที่เรียนไปต่อ ม.4 - ม.6 อีกที่นึง ย้ายรอบแรกมีเพื่อนสนิทจากโรงเรียนเก่าไปด้วย 2 คน และมีเพื่อนเก่าที่ออกไปตอนย้ายขึ้น ม.1 ที่เรียนที่ 2 ผมไปได้ด้วยดี
*พอถึงที่เรียนที่ 3 ผมย้ายมากับเพื่อนเก่าที่ไม่สนิทมาก
ประมาณ 7 คน ผมหาเพื่อนไม่ได้เลย ผมไม่สามารถอยู่กับกลุ่มเพื่อนเก่าได้ เพราะผมมักไม่ค่อยพูด ตอนนี้เรียนมาได้สัปดาห์กว่าๆแล้ว (ขออธิบายก่อน จะพูดถึงเพื่อนเก่านะ กลุ่มนึงมี 4 คน อีกกลุ่มมี 3 คน ซึ่งตอนนี้ผมอยูากับกลุ่มเพื่อนเก่า 4 คนนั้น) ผมไม่สามารถเข้ากับกลุ่มนี้ได้ ทั้งเกม ทั้งเรื่องเที่ยว หรือต่างๆ ผมมักเงียบ และอึดอัดมาก แต่เพื่อนอีก 3 คนนั้น ได้เพื่อนใหม่แล้ว ผมอยากเข้าไปหาพวกเขามาก เพราะพวกเขาเล่นทุกอย่างที่ผมเล่น และคุยกับผมได้ แต่เพื่อนเก่า 3 คนนั้นเหมือนไม่ค่อยอยากคุยกับผม เพื่อนใหม่แต่ละคนก็รู้สึกเหมือนไม่อยากคุยด้วย ทำไมอะ?
เกียดผมตั้งแต่สัปดาห์แรกเลยอ่อ แล้วคือมีเพื่อนใหม่คนนึง เดินถามชื่อเพื่อนทั้งห้อง เดินมาตรงหน้าผมแล้วถามเพื่อนคนหน้าชื่อไร พอถึงผม หันหลังเดินหนี ผมเศร้ามาก ผมควรทำไงดี ได้แต่คิด มองดู ผมควรกล้ากว่านี้รึป่าว
*แต่ก่อนตอนประถมเป็นเด็กไม่ตั้งใจเรียนเลย พึ่งตั้งใจตอนมัธยมจนตอนนี้
ผมควรจะกลับไปเป็นแบบประถมเพื่อเข้าหารึป่าว
หรือผมควรหยุดทุกอย่างเรียนต่อไปไม่ต้องสนใจ
หรือจะลาออกดีครับ ผมทุกข์มากตอนนี้ อยู่ไปแล้วอึดอัด
ผมเหมือนเป็นโรคซึมเศร้าเลย ตั้งแต่ตั้งใจเรียน ผมอยากอยุดทุกอย่าง และหายๆไปจากโลกนี้จัง ผมควรทำไง
อยากบอกแม่ว่าขอลาออก แต่แม่อุส่าจ่ายค่าเทอมให้ ราคาก็ไม่ใช่เล่นๆ ผมกลัว อันที่จริงจิตใจผมสับสนมาก ผมหวงเพื่อนรึป่าว ที่เห็นไปเล่นกับคนอื่นแล้วลืมเรา 😭
ถ้าอ่านจนถึงตอนนี้ก็ขอขอบคุณมากครับ
สำหรับผม ผมต้องการแค่ คนคนนึงที่รับฟังผม
แล้วคอยแนะนำ ไม่เบื่อที่จะฟังผม กอดผมเวลาเศร้า
แต่คนแบบนั้นผมคงไม่ได้เจอแล้วแหละ🥲
--------------------------------------------------
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะครับ
ทุกคำตอบผมสามารถนำไปแก้ไขได้ทั้งหมด
คำตอบที่เหมาะกับผมคือ "สมาชิกหมายเลข 1145695" ครับ
ยังไงก็ขอบคุณทุกคนที่ตอบนะครับ🙏
ผมขอเล่าชีวิตในรั้วการศึกษาที่ทุกข์ใจสุดของผมนะครับ
ที่เรียนแรกผม ถ้าไม่นับศูนย์เด็กเล็ก
ก็เรียนตั้งแต่ อนุบาล 1 จนถึง ม.3
ย้ายที่เรียนไปต่อ ม.4 - ม.6 อีกที่นึง ย้ายรอบแรกมีเพื่อนสนิทจากโรงเรียนเก่าไปด้วย 2 คน และมีเพื่อนเก่าที่ออกไปตอนย้ายขึ้น ม.1 ที่เรียนที่ 2 ผมไปได้ด้วยดี
*พอถึงที่เรียนที่ 3 ผมย้ายมากับเพื่อนเก่าที่ไม่สนิทมาก
ประมาณ 7 คน ผมหาเพื่อนไม่ได้เลย ผมไม่สามารถอยู่กับกลุ่มเพื่อนเก่าได้ เพราะผมมักไม่ค่อยพูด ตอนนี้เรียนมาได้สัปดาห์กว่าๆแล้ว (ขออธิบายก่อน จะพูดถึงเพื่อนเก่านะ กลุ่มนึงมี 4 คน อีกกลุ่มมี 3 คน ซึ่งตอนนี้ผมอยูากับกลุ่มเพื่อนเก่า 4 คนนั้น) ผมไม่สามารถเข้ากับกลุ่มนี้ได้ ทั้งเกม ทั้งเรื่องเที่ยว หรือต่างๆ ผมมักเงียบ และอึดอัดมาก แต่เพื่อนอีก 3 คนนั้น ได้เพื่อนใหม่แล้ว ผมอยากเข้าไปหาพวกเขามาก เพราะพวกเขาเล่นทุกอย่างที่ผมเล่น และคุยกับผมได้ แต่เพื่อนเก่า 3 คนนั้นเหมือนไม่ค่อยอยากคุยกับผม เพื่อนใหม่แต่ละคนก็รู้สึกเหมือนไม่อยากคุยด้วย ทำไมอะ?
เกียดผมตั้งแต่สัปดาห์แรกเลยอ่อ แล้วคือมีเพื่อนใหม่คนนึง เดินถามชื่อเพื่อนทั้งห้อง เดินมาตรงหน้าผมแล้วถามเพื่อนคนหน้าชื่อไร พอถึงผม หันหลังเดินหนี ผมเศร้ามาก ผมควรทำไงดี ได้แต่คิด มองดู ผมควรกล้ากว่านี้รึป่าว
*แต่ก่อนตอนประถมเป็นเด็กไม่ตั้งใจเรียนเลย พึ่งตั้งใจตอนมัธยมจนตอนนี้
ผมควรจะกลับไปเป็นแบบประถมเพื่อเข้าหารึป่าว
หรือผมควรหยุดทุกอย่างเรียนต่อไปไม่ต้องสนใจ
หรือจะลาออกดีครับ ผมทุกข์มากตอนนี้ อยู่ไปแล้วอึดอัด
ผมเหมือนเป็นโรคซึมเศร้าเลย ตั้งแต่ตั้งใจเรียน ผมอยากอยุดทุกอย่าง และหายๆไปจากโลกนี้จัง ผมควรทำไง
อยากบอกแม่ว่าขอลาออก แต่แม่อุส่าจ่ายค่าเทอมให้ ราคาก็ไม่ใช่เล่นๆ ผมกลัว อันที่จริงจิตใจผมสับสนมาก ผมหวงเพื่อนรึป่าว ที่เห็นไปเล่นกับคนอื่นแล้วลืมเรา 😭
ถ้าอ่านจนถึงตอนนี้ก็ขอขอบคุณมากครับ
สำหรับผม ผมต้องการแค่ คนคนนึงที่รับฟังผม
แล้วคอยแนะนำ ไม่เบื่อที่จะฟังผม กอดผมเวลาเศร้า
แต่คนแบบนั้นผมคงไม่ได้เจอแล้วแหละ🥲
--------------------------------------------------
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะครับ
ทุกคำตอบผมสามารถนำไปแก้ไขได้ทั้งหมด
คำตอบที่เหมาะกับผมคือ "สมาชิกหมายเลข 1145695" ครับ
ยังไงก็ขอบคุณทุกคนที่ตอบนะครับ🙏