ฉันพยายามเป็นเด็กดี พยามมาตลอด
เพื่อให้คนรอบข้างมีความสุข
จนลืมไปแล้วว่าจริงๆแล้ว อะไรกันแน่?
คือความสุขของฉัน ทำให้ตัวเองเหมือนเป็นน้ำมองลึกเข้าไปในดวงตาของคนอื่นๆ ค้นหาว่าเขาต้องการสิ่งใด แล้วสะท้อนสิ่งนั้นออกมา บางครั้งมันก็เหนื่อยจังเลย
ไม่รู้สินะความสุขของฉันมันอาจจะรอยยิ้มของพวกเขาก็ได้ ก็ความสุขจริงๆน่ะ ตัวฉันจริงๆน่ะ ฉันลืมไปหมดแล้ว บุคลิกที่เห็นอาจมาจากหลายๆบุคคลิกที่ฉันมี แต่ไม่ต้องตกใจไปเหรอก มันก็สร้างขึ้นจากความต้องการ ความคาดหวังของเธอนั่นแหละ
ฉันกลัวตัวเองนะ แต่ฉันก็อยากให้พวกเขามีความสุข เพราะงั้นเมื่อไหร่ ที่รู้สึกชอบก็บอกชอบ ไม่ชอบ ก็บอกไม่ชอบ แต่ถ้าเธอรู้สึกเกลียดสิ่งนั้น แต่คำพูด การกระทำบอกว่าไม่เกลียดน่ะ ฉันก็ไม่รู้ต้องทำตัวยังไง แล้วก็ไม่เข้าใจเลย ทำไมถึงทำแบบนั้นกันนะ พวกตoแหล555
ค้นหาตัวตนของตัวเองที่ไหนนะ!
เพื่อให้คนรอบข้างมีความสุข
จนลืมไปแล้วว่าจริงๆแล้ว อะไรกันแน่?
คือความสุขของฉัน ทำให้ตัวเองเหมือนเป็นน้ำมองลึกเข้าไปในดวงตาของคนอื่นๆ ค้นหาว่าเขาต้องการสิ่งใด แล้วสะท้อนสิ่งนั้นออกมา บางครั้งมันก็เหนื่อยจังเลย
ไม่รู้สินะความสุขของฉันมันอาจจะรอยยิ้มของพวกเขาก็ได้ ก็ความสุขจริงๆน่ะ ตัวฉันจริงๆน่ะ ฉันลืมไปหมดแล้ว บุคลิกที่เห็นอาจมาจากหลายๆบุคคลิกที่ฉันมี แต่ไม่ต้องตกใจไปเหรอก มันก็สร้างขึ้นจากความต้องการ ความคาดหวังของเธอนั่นแหละ
ฉันกลัวตัวเองนะ แต่ฉันก็อยากให้พวกเขามีความสุข เพราะงั้นเมื่อไหร่ ที่รู้สึกชอบก็บอกชอบ ไม่ชอบ ก็บอกไม่ชอบ แต่ถ้าเธอรู้สึกเกลียดสิ่งนั้น แต่คำพูด การกระทำบอกว่าไม่เกลียดน่ะ ฉันก็ไม่รู้ต้องทำตัวยังไง แล้วก็ไม่เข้าใจเลย ทำไมถึงทำแบบนั้นกันนะ พวกตoแหล555