คิดถึงตัวเองที่มีความสุข

เราเป็นคนนึงที่จิตใจบอบบางมาก เราจะคิดมากและรู้สึกแย่ทุกๆครั้งที่มีคนว่า เราเป็นแบบนี้ตั้งแต่เด็กๆแล้ว เวลาทำอะไรผิดเราก็จะร้องไห้ จมปลัก เก็บตัวและร้องไห้อยู่กับตัวเอง พอเราโตมาเราได้แต่งงานกับผู้ชายคนนึง แต่ก่อนเค้าน่ารักมาก แคร์เราทุกคำพูด ใส่ใจเราทุกอย่าง ทำให้เราคิดบวกและยิ้มได้ตลอด จนเราคิดว่าเราโชคดีมากที่ได้เจอเค้า จนเวลาผ่านมา 4 ปีมันกลับเปลี่ยนไปหมด เค้าอารมณ์ร้อนมากถึงมากที่สุด นิดๆหน่อยแต่ไม่ถูกใจ เค้าก็จะด่า ว่า ตะคอกใส่ หรือหงุดหงิดใส่เราเลย ใหม่ๆเราก็พยายามเข้าใจ ปรับตัวเข้าหาเค้า พยายามคิดว่าเค้าอาจจะเครียดเรื่องงาน แต่เราเคยพยายามแบบนี้มา จะ 1 ปีแล้ว มันไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลย เค้าก็เหมือนเดิม เค้าบอกเค้าก็เป็นของเค้าแบบนี้จะให้เปลี่ยนอะไร จนเรารู้สึกอึดอัดและจุกอกทุกครั้ง เรากลายเป็นคนที่ไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลย กลายเป็นคนอ่อนแอลงทุกวัน จนเรื่องนิดๆหน่อยๆเราก็ร้องไห้ ถามว่าเค้าแคร์มั้ย ก็ไม่ เราเคยนอนร้องไห้ข้างเค้าจนหายใจไม่ออก เค้ายังไม่สนใจเราเลย ก็ทำเมินเฉยเล่นเกมส์ ดูหนังหัวเราะมีความสุขต่อไป เราเคยบอกเค้าว่าเรามีภาวะซึมเศร้านะ แต่เค้าไม่สน เค้ามองว่าเราเรียกร้องความสนใจ เรียกร้องความสุขมากเกินไป คุณเชื่อมั้ย เราอยู่ด้วยกัน 24 ชม. เพราะทำงานด้วยกัน เค้าเป็นหัวหน้าเรา เราถามงานต้องถามให้ถูกจังหวะ (ทั้งทีก็ว่างแต่ไม่อยากตอบ) ไม่งั้นก็โดนด่า พอเลิกงานมาถึงห้อง เค้าก็เล่นเกมส์ ไม่งั้นก็ทำงานต่อ จนหาเวลาคุยกันน้อยมาก นอนก็นอนด้วยกันเฉยๆ เค้าก็ทำอะไรของเค้าไป ไม่เคยเหลียวมามองเราด้วยซซ้ำ นับคำพูดที่เค้าพูดกับเราได้เลย นี้แหละนะชีวิตเรา เราคิดถึงช่วงเวลาที่เรามีความสุขมาก มันคงจะดีเนาะ ถ้าเค้าเสมอต้นเสมอปลายตลอด ไม่ต้องดีมากก็ได้ ขอแค่ใส่ใจกันหน่อย พูดด้วยถ่อยคำดีๆไม่ใช้อารมณ์เราก็มีความสุขแล้วแหละ