.....ผู้ใดกล่าวว่า ธรรมารมณ์เป็นอัตตา คำของผู้นั้นไม่ควร เพราะธรรมารมณ์ย่อมปรากฏแม้ความเกิด แม้ความเสื่อม
ก็สิ่งใดแลปรากฏแม้ความเกิด แม้ความเสื่อม สิ่งนั้นต้องกล่าวได้อย่างนี้ว่า อัตตาของเราเกิดขึ้นและเสื่อมไป
เพราะฉะนั้น คำ ของผู้ที่กล่าวว่าธรรมารมณ์เป็น อัตตา นั้น จึงไม่ควร ด้วยประการฉะนี้  ธรรมารมณ์จึงเป็นอนัตตา ฯ

.....นิพพาน เที่ยง  เป็นสุขอย่างยิ่ง  ไม่ปรากฏแม้ความเกิด ไม่ปรากฏแม้ความเสื่อม
ก็สิ่งใดแลไม่ปรากฏแม้ความเกิด ไม่ปรากฏแม้ความเสื่อม สิ่งนั้นต้องกล่าวได้อย่างนี้ว่า เป็นอัตตา....