อันนี้ขอแจ้งให้ทราบว่า ลูกติดภรรยา นะครับ คนโต(17)นี้ ตอนเด็ก โดนเลี้ยงตามใจมาแต่เด็ก ส่วนคนเล็ก (12)โดนเลี้ยงตามใจมาเหมือนกัน แต่แม่เด็ก ทำงานกรุงเทพ พอลูกโตได้สักพัก กลับบ้านทุกเดือนๆ คนเล็กนี่ จากที่ได้ทราบคือ ฝั่งพ่อแม่ภรรยา บอกว่าคนเล็ก ว่าง ๆ ช่วยเเบ่งเบาภาระให้ เช่น ซักผ้า ล้างจาน ช่วยเหลือหมด และจะเชื่อฟังหมดทุกอย่าง ตอนนี้ บวชเรียนอยู่ที่วัด ในตัวจังหวัด
ส่วนที่น่าเหนื่อยใจคือ คนโต มาเรียนกรุงเทพ ตั้งแต่มาเรียน เสื้อผ้าวันนึง 3-4 ชุด เปลี่ยนทุกวัน เรื่องงานบ้านไม่ต้องพูดถึง นอนกระดิก@-฿ เล่นไปคุยเล่นกับเพื่อน ผมเคยบอกภรรยาแล้วว่าสอนให้ทำอะไรให้เป็นบ้าง แต่กลับโดนบ่นมาว่าเดี๋ยวทำเอง ส่วนหนึ่ง ผมคิดว่าควรเป็นพ่อแม่ที่ควรทำความสะอาดเอง ล้างจานเอง แรกๆ ผมและภรรยาทำ หลังๆ ภรรยามีปัญหาสุขภาพ ผมทำคนเดียว กลับหนักขึ้นกว่าเดิม ยิ่งช่วงสถานการณ์แบบนี้ เรียนออนไลน์ ยิ่งหนักขึ้น เปิดทิ้งไว้ และนอน ที่สำคัญ นอนเปิดแอร์ ไม่สนใจโลกอะไรเลย ทั้ง เสื้อผ้า กองเต็ม อยากกินอะไร บอกแม่ หนูหิว ... และที่สำคัญรักสบาย ไม่อยากลำบาก (มีช่วงหนึ่ง ภรรยาได้ยินลูกคุยกับเพื่อนเรื่องเสื้อผ้า ว่าเปลี่ยนบ่อยแบบนี้ซักเหนื่อยไหม คำตอบคือไม่เพราะมีคนทำให้ ภรรยาจุกแต่ไม่ดล้าบ่นใส่ลูกได้แต่เก็ยไว้และมาพูดกับผม) ผมหมดอารมณ์ที่จะสอนอะไรเลย
สุดท้าย ผมทำส่วนของผมและภรรยา ส่วนของลูกอยากได้อะไรหาทำเองเพราะโตแล้ว เคยทำมาแล้ว ได้ผลไม่กี่วัน ทำเหมือนเดิมอีก ที่หนักคือ เงินที่ผมให้ใช้ไปโรงเรียนและประจำวัน ไม่ได้ใช้อะไรเอาไปซื้อยาวิตามินเสริมในS****e เดือนนึงหลายพัน จนอยาดจะส่งกลับ ไปต่างจังหวัดเหมือนเดิมแต่ ไม่กี่เดือนก็จบแล้ว เลยทนไว้ก่อน
อยากจะขอคำปรึกษา ว่าสมควรทำอย่างไรได้บ้าง
ผมได้ถาม ป๊า ม๊า และ อากง กู๋ เขาบอกให้ลองปล่อย ไปเลย ไม่ต้องทำอะไร สมควรทำอย่างไรดีครับ
จะจัดการกับลูกที่ขี้เกียดอย่างไร ?
ส่วนที่น่าเหนื่อยใจคือ คนโต มาเรียนกรุงเทพ ตั้งแต่มาเรียน เสื้อผ้าวันนึง 3-4 ชุด เปลี่ยนทุกวัน เรื่องงานบ้านไม่ต้องพูดถึง นอนกระดิก@-฿ เล่นไปคุยเล่นกับเพื่อน ผมเคยบอกภรรยาแล้วว่าสอนให้ทำอะไรให้เป็นบ้าง แต่กลับโดนบ่นมาว่าเดี๋ยวทำเอง ส่วนหนึ่ง ผมคิดว่าควรเป็นพ่อแม่ที่ควรทำความสะอาดเอง ล้างจานเอง แรกๆ ผมและภรรยาทำ หลังๆ ภรรยามีปัญหาสุขภาพ ผมทำคนเดียว กลับหนักขึ้นกว่าเดิม ยิ่งช่วงสถานการณ์แบบนี้ เรียนออนไลน์ ยิ่งหนักขึ้น เปิดทิ้งไว้ และนอน ที่สำคัญ นอนเปิดแอร์ ไม่สนใจโลกอะไรเลย ทั้ง เสื้อผ้า กองเต็ม อยากกินอะไร บอกแม่ หนูหิว ... และที่สำคัญรักสบาย ไม่อยากลำบาก (มีช่วงหนึ่ง ภรรยาได้ยินลูกคุยกับเพื่อนเรื่องเสื้อผ้า ว่าเปลี่ยนบ่อยแบบนี้ซักเหนื่อยไหม คำตอบคือไม่เพราะมีคนทำให้ ภรรยาจุกแต่ไม่ดล้าบ่นใส่ลูกได้แต่เก็ยไว้และมาพูดกับผม) ผมหมดอารมณ์ที่จะสอนอะไรเลย
สุดท้าย ผมทำส่วนของผมและภรรยา ส่วนของลูกอยากได้อะไรหาทำเองเพราะโตแล้ว เคยทำมาแล้ว ได้ผลไม่กี่วัน ทำเหมือนเดิมอีก ที่หนักคือ เงินที่ผมให้ใช้ไปโรงเรียนและประจำวัน ไม่ได้ใช้อะไรเอาไปซื้อยาวิตามินเสริมในS****e เดือนนึงหลายพัน จนอยาดจะส่งกลับ ไปต่างจังหวัดเหมือนเดิมแต่ ไม่กี่เดือนก็จบแล้ว เลยทนไว้ก่อน
อยากจะขอคำปรึกษา ว่าสมควรทำอย่างไรได้บ้าง
ผมได้ถาม ป๊า ม๊า และ อากง กู๋ เขาบอกให้ลองปล่อย ไปเลย ไม่ต้องทำอะไร สมควรทำอย่างไรดีครับ