วันนี้แม่เราบอกว่าจะให้ไปเรียนพิเศษที่เดิม
ซึ่งที่นี่เป็นที่ๆเราพยายามหลุดพ้นจากมันมาตลอด
เราเรียนที่นี่ตั้งแต่ม.1-ม. 5
ตอนนี้เราอยู่ม.6 การเรียนการสอนของที่นั่นค่อนข้างแย่เรารู้ดีมาก เนื่องจากอยู่มานาน เวลาเราไปเรียนที่นั่น ครูก็จะชอบพูดแซะลูกคนอื่นที่มาเรียนกับผู้ปกครองคนอื่นเป็นประจำ แถมชอบทำอะไรโวกเวกโวยวาย มีหมาแมวมาปล่อยรบกวนสมาธิคนเรียน ห้องแคบๆ ไม่มีแอร์ การใช้สมาธิในการเรียนเป็นสิ่งสำคัญอยู่แล้วหลายคนน่าจะทราบ
กลับจากโรงเรียนมาต้องมาเรียนในสภาพแบบนี้นานถึง 2-3 ชม. เราเหนื่อยเราเพลียมาก ในตอนที่เราออกมาจากที่นั่นได้เราดีใจสุดๆ การเรียนก็ไม่ตกต่ำมีแต่ดีขึ้นด้วยซ้ำ
.
.
พอมาวันนี้แม่เราจะให้เรากลับไปเรียนที่นั่น เราเสียใจหนักมาก เราก็อธิบายไปว่าไม่อยากเรียนตามที่ข้างบนบอกไว้ แม่เราก็โอเค
ตอนบ่ายเรามีเรียนเคมีพอเรียนเสร็จแม่เราก็ชวนเราไปเที่ยว(ในจังหวัด) เราก็โอเคเลยเพราะเราเบื่อบ้านมาก ไม่กี่นาทีก่อนถึงที่เรียนพิเศษนั่น แม่เราก็พูดขึ้นว่าจะให้ไปpre o-net ที่เรียนเดิม เราร้องไห้เลยในตอนนั้น เรารู้สึกโกธรแม่เรามาก เพราะก่อนหน้านี้เราก็หาที่เรียนพิเศษไว้แล้ว แต่แม่เราไม่สนใจสักแอะ เหมือนให้เราต้องทำตามในสิ่งที่เขาต้องการเท่านั้น
พอไปถึงก็โดนครูคนนั้นจับได้ว่าเราไม่อยากเรียนกับเพ่น ครูเลยบอกให้เรากลับบ้านไปคุยกับแม่ก่อน เพราะครูก็อึดอัดที่จะสอนเด็กที่ไม่อยากเรียน ส่วนตัวเราก็อึดอัดที่จะเรียนกับครูคนนี้เหมือนกัน
แต่แม่เรานี่สิ ยัดตังค์2000ให้ครูแล้วบอกให้เราเรียน มันเสียเวลาแล้ว
เราเกรงใจครูหนักมากเราเลยบอกเรียนๆๆๆๆ เราร้องไห้ในใจ จากนั้นเราก็ไม่คุยกับแม่อีกเลย เราเกลียดที่นางโกหกเรามาก เราเกลียดที่เราไม่มีความสุข เราเกลียดที่เราเลือกไม่ได้ เราต้องทำยังไงต่อไป...
โดนแม่โกหกจำเป็นต้องโกธรมั้ย
ซึ่งที่นี่เป็นที่ๆเราพยายามหลุดพ้นจากมันมาตลอด
เราเรียนที่นี่ตั้งแต่ม.1-ม. 5
ตอนนี้เราอยู่ม.6 การเรียนการสอนของที่นั่นค่อนข้างแย่เรารู้ดีมาก เนื่องจากอยู่มานาน เวลาเราไปเรียนที่นั่น ครูก็จะชอบพูดแซะลูกคนอื่นที่มาเรียนกับผู้ปกครองคนอื่นเป็นประจำ แถมชอบทำอะไรโวกเวกโวยวาย มีหมาแมวมาปล่อยรบกวนสมาธิคนเรียน ห้องแคบๆ ไม่มีแอร์ การใช้สมาธิในการเรียนเป็นสิ่งสำคัญอยู่แล้วหลายคนน่าจะทราบ
กลับจากโรงเรียนมาต้องมาเรียนในสภาพแบบนี้นานถึง 2-3 ชม. เราเหนื่อยเราเพลียมาก ในตอนที่เราออกมาจากที่นั่นได้เราดีใจสุดๆ การเรียนก็ไม่ตกต่ำมีแต่ดีขึ้นด้วยซ้ำ
.
.
พอมาวันนี้แม่เราจะให้เรากลับไปเรียนที่นั่น เราเสียใจหนักมาก เราก็อธิบายไปว่าไม่อยากเรียนตามที่ข้างบนบอกไว้ แม่เราก็โอเค
ตอนบ่ายเรามีเรียนเคมีพอเรียนเสร็จแม่เราก็ชวนเราไปเที่ยว(ในจังหวัด) เราก็โอเคเลยเพราะเราเบื่อบ้านมาก ไม่กี่นาทีก่อนถึงที่เรียนพิเศษนั่น แม่เราก็พูดขึ้นว่าจะให้ไปpre o-net ที่เรียนเดิม เราร้องไห้เลยในตอนนั้น เรารู้สึกโกธรแม่เรามาก เพราะก่อนหน้านี้เราก็หาที่เรียนพิเศษไว้แล้ว แต่แม่เราไม่สนใจสักแอะ เหมือนให้เราต้องทำตามในสิ่งที่เขาต้องการเท่านั้น
พอไปถึงก็โดนครูคนนั้นจับได้ว่าเราไม่อยากเรียนกับเพ่น ครูเลยบอกให้เรากลับบ้านไปคุยกับแม่ก่อน เพราะครูก็อึดอัดที่จะสอนเด็กที่ไม่อยากเรียน ส่วนตัวเราก็อึดอัดที่จะเรียนกับครูคนนี้เหมือนกัน
แต่แม่เรานี่สิ ยัดตังค์2000ให้ครูแล้วบอกให้เราเรียน มันเสียเวลาแล้ว
เราเกรงใจครูหนักมากเราเลยบอกเรียนๆๆๆๆ เราร้องไห้ในใจ จากนั้นเราก็ไม่คุยกับแม่อีกเลย เราเกลียดที่นางโกหกเรามาก เราเกลียดที่เราไม่มีความสุข เราเกลียดที่เราเลือกไม่ได้ เราต้องทำยังไงต่อไป...