เรากับเพื่อนคนนี้เรารู้จักกันมา3-4ปีแล้ว เขาจะค่อยพูดให้เรารู้สึกแย่แต่พอกลับคนอื่นดันทำเป็นชมแถมพูดดีด้วย แต่เราไม่รู้ว่าเราคิดมากไปรึป่าวเราเลยอยากมาปรึกษาเพื่อนๆชาวpantip
(เหตุการณ์ที่1) เรานัดกันไปกินชาบูวันนั้นเราเลิกงานเราก็ไปเจอกันกับเพื่อนเราก็กำลังหาร้านที่ใกล้และก็ไม่ผ่านตรงตำรวจตั้งด่านเนื่องจากเราไม่มีใบขับขี่ เพื่อนคนนี้เลยนึกได้ร้านนึงเป็นร้านปิ้งย่างเกาหลี แต่นางดันพูดต่อว่าดูจากสภาพเพื่อนกูแล้วคงไม่ไปหรอก (พอเราได้ยินแบบนี้ก็แอบคิดว่ามันว่าเราไม่มีเงินหรือเราไม่สมกับร้านหรอ🤬) เราเลยตอบไปว่าไม่ไปหรอกกูชอบกินกิมจิไปก็กินไม่คุ้มเสียดายเงิน งั้นวันนี้ไม่ไปหรอกขก.ละไปเซ็นหาซื้อของก็พอละ เราก็รีบซื้อละรีบกลับบ้านเลย
(เหตุการณ์ที่2) เรามาทำงานที่มอพอเราทำงานเสร็จเราก็พากันมาเข้าห้องน้ำ ส่วนเพื่อนคนนี้ก็ส่งกระจกดูรูปร่างตัวเองแล้วพูดขึ้นมาว่าช่วงนี้กูออกกำลังกาย ช่วงนี้กูก็มีเคิร์ฟขึ้นด้วยแล้วนางก็ยังมาวิจารณ์เราต่ออีกว่าเราไม่มีเคิร์ฟเหมือนนาง แล้วมาบอกให้เราไปออกกำลังกายบ้างนะ แล้วนางก็เอาเราไปเปรียบเทียบกับเพื่อนอีกคนว่าดูสิเพื่อนเขายังมีเลยมีแต่อ่ะที่ไม่มี (เราคิดในใจ จะว่าแค่กูสินะ ที่ตอนอ้วน กูไม่เคยวิจารณ์อะไรเลยแต่พอนน.สัดส่วนตังเองลดมาพูดให้คนอื่น😤)เราเลยตอบนางไปว่าไม่มีก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนิ แล้วเราก็เดินออกจากห้องน้ำ
แต่คือเราอยากรู้ว่า สูง155 นน.53มันดูอ้วนแล้วดูแย่มากหรอ ผลกระทบจากวันนั้นทำให้เราจะกินอะไรก็ต้องมานั่งคิดว่ามันจะอ้วนมั้ยจนบางที่เรากินไม่อร่อยเลยทำให้บางวันเราแทบไม่กินข้าวกินแต่น้ำกับนม หนักสุดคือเรากลับฝันถึงคำพูดที่เพื่อนพูดให้เราทำให้เราตื่นขึ้นมาก็รู้สึกเบื่อๆ ซึ่งก่อนหน้าที่เราจะได้มาเจอเพื่อนคนนี้คือเรามีความคิดว่ากินๆไปเถอะถ้าเรามีความสุขเราอ้วนขึ้นจนคนในครอบครัวทักแต่เราก็ไม่ได้สนเพราะเรามีความสุขสุขใครสุขมันแต่เรามาเจอเพื่อนที่เราไม่คิดว่าเขาจะพูดแบบนี้ออกมาทั้งที่เราอยู่กับเขาตั้งแต่เขาทะเลาะกับจนไม่มีใครคบเรากับเพื่อนอีกคนเลยออกจากเพื่อนกลุ่มใหญ่เพื่อนมาหานาง จนเพื่อนผญ.ในห้องไม่มีใครคุยด้วยเวลาทำงานกลุ่มก็ต้องไปขออยู่แต่กลับผช. เวลาเพื่อนคนนี้เศร้า ร้องไห้ หรือมีปัญหาอะไร เราก็เป็นคนอยู่ข้างๆเสมอนแต่พอเรามาเจอแบบนี้เราแทบไปไม่เป็นบางทีนางทักมาในกลุ่มเราแทบไม่อยากเข้าไปอ่านด้วยซ้ำเพราะเราตะนึกถึงแต่คำพูดที่เขาพูดให้เราตลอด
เราเลยอยากถามคนในpantipว่าเราคิดมากไปรึป่าวหรือบางที่มันอาจไม่มีไรเลย
แบบนี้เขาเรียกว่าโดนบูลลี่รึป่าว
(เหตุการณ์ที่1) เรานัดกันไปกินชาบูวันนั้นเราเลิกงานเราก็ไปเจอกันกับเพื่อนเราก็กำลังหาร้านที่ใกล้และก็ไม่ผ่านตรงตำรวจตั้งด่านเนื่องจากเราไม่มีใบขับขี่ เพื่อนคนนี้เลยนึกได้ร้านนึงเป็นร้านปิ้งย่างเกาหลี แต่นางดันพูดต่อว่าดูจากสภาพเพื่อนกูแล้วคงไม่ไปหรอก (พอเราได้ยินแบบนี้ก็แอบคิดว่ามันว่าเราไม่มีเงินหรือเราไม่สมกับร้านหรอ🤬) เราเลยตอบไปว่าไม่ไปหรอกกูชอบกินกิมจิไปก็กินไม่คุ้มเสียดายเงิน งั้นวันนี้ไม่ไปหรอกขก.ละไปเซ็นหาซื้อของก็พอละ เราก็รีบซื้อละรีบกลับบ้านเลย
(เหตุการณ์ที่2) เรามาทำงานที่มอพอเราทำงานเสร็จเราก็พากันมาเข้าห้องน้ำ ส่วนเพื่อนคนนี้ก็ส่งกระจกดูรูปร่างตัวเองแล้วพูดขึ้นมาว่าช่วงนี้กูออกกำลังกาย ช่วงนี้กูก็มีเคิร์ฟขึ้นด้วยแล้วนางก็ยังมาวิจารณ์เราต่ออีกว่าเราไม่มีเคิร์ฟเหมือนนาง แล้วมาบอกให้เราไปออกกำลังกายบ้างนะ แล้วนางก็เอาเราไปเปรียบเทียบกับเพื่อนอีกคนว่าดูสิเพื่อนเขายังมีเลยมีแต่อ่ะที่ไม่มี (เราคิดในใจ จะว่าแค่กูสินะ ที่ตอนอ้วน กูไม่เคยวิจารณ์อะไรเลยแต่พอนน.สัดส่วนตังเองลดมาพูดให้คนอื่น😤)เราเลยตอบนางไปว่าไม่มีก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนิ แล้วเราก็เดินออกจากห้องน้ำ
แต่คือเราอยากรู้ว่า สูง155 นน.53มันดูอ้วนแล้วดูแย่มากหรอ ผลกระทบจากวันนั้นทำให้เราจะกินอะไรก็ต้องมานั่งคิดว่ามันจะอ้วนมั้ยจนบางที่เรากินไม่อร่อยเลยทำให้บางวันเราแทบไม่กินข้าวกินแต่น้ำกับนม หนักสุดคือเรากลับฝันถึงคำพูดที่เพื่อนพูดให้เราทำให้เราตื่นขึ้นมาก็รู้สึกเบื่อๆ ซึ่งก่อนหน้าที่เราจะได้มาเจอเพื่อนคนนี้คือเรามีความคิดว่ากินๆไปเถอะถ้าเรามีความสุขเราอ้วนขึ้นจนคนในครอบครัวทักแต่เราก็ไม่ได้สนเพราะเรามีความสุขสุขใครสุขมันแต่เรามาเจอเพื่อนที่เราไม่คิดว่าเขาจะพูดแบบนี้ออกมาทั้งที่เราอยู่กับเขาตั้งแต่เขาทะเลาะกับจนไม่มีใครคบเรากับเพื่อนอีกคนเลยออกจากเพื่อนกลุ่มใหญ่เพื่อนมาหานาง จนเพื่อนผญ.ในห้องไม่มีใครคุยด้วยเวลาทำงานกลุ่มก็ต้องไปขออยู่แต่กลับผช. เวลาเพื่อนคนนี้เศร้า ร้องไห้ หรือมีปัญหาอะไร เราก็เป็นคนอยู่ข้างๆเสมอนแต่พอเรามาเจอแบบนี้เราแทบไปไม่เป็นบางทีนางทักมาในกลุ่มเราแทบไม่อยากเข้าไปอ่านด้วยซ้ำเพราะเราตะนึกถึงแต่คำพูดที่เขาพูดให้เราตลอด
เราเลยอยากถามคนในpantipว่าเราคิดมากไปรึป่าวหรือบางที่มันอาจไม่มีไรเลย