เหนื่อยกับการทำได้แค่แอบชอบใครสักคน

ตอนนี้เรากำลังแอบชอบคนนึงอยู่ แต่ช่วงนี้เราไม่เจอเค้าเลย เราเหนื่อยมากเลยที่ต้องพยายามคิดแล้วคิดอีกเรื่องเค้า ในทั้งๆที่เค้าไม่เคยรู้เลยด้วยซ้ำ เหมือนเค้าจะไม่แคร์ เหมือนเค้าชอบเพื่อนเรา มันโอเค เราเจ็บมามากพอแล้วจริงๆพอคิดถึงมัน พอรู้ว่าคนที่เค้าเคยชอบเป็นใคร เราโครตอยากหายไปจากช่วงเวลานั้นมากๆ แต่เราไม่คิดมากหรอกเพราะ อดีตก็คืออดีตไง แต่พอมาคิดๆดู เราไม่มีสิทธ์อะไรหรอก เรายังเรียนอยู่ เราบอกกับตัวเองเสมอ เราไม่มาจมปักกับความรู้สึกที่ไร้ค่าหรอก การไม่เจอกันบ่อยๆมันทำให้เราลืมเค้าได้เร็วขึ้น มันอาจจะดีก็ได้  ชีวิตเรามีค่ามากกว่านั้น  แล้วเราจะทำยังไงดีล่ะ เราก็แค่คิดว่ามันไม่ใช่ที่ของเรา เราเลยไม่จำเป็นต้องทำอะไร เราควรที่จะชอบคนที่มันใกล้ตัวหรอ ไม่หรอกไม่ต้องให้ความสัมพันธ์กับใครก็ได้ เราสำคัญที่สุดใช่ไหม เราทำใจไม่ได้เลยเรา move on ไม่ได้ ถึงเราจะพูดไปว่าจะลืมเค้าให้ได้สักที แต่เราไม่รู้ว่านานเท่าไร แต่รู้ว่ามันดีขึ้นกว่าแต่ก่อน มันก็โอเคแล้ว ทำไมเราต้องไปชอบคนที่ทำให้เราเจ็บด้วย มันก็แค่ความเผลอใจแค่นั้นแหละ พอเราลองมองว่าอะไรคือสิ่งที่สำคัญ มันไม่มีเค้าหรอก เค้าไม่สำคัญแล้วเราเกลียดช่วงเวลานี้จัง มีคนมากมายที่เค้าชอบเรามาบอกชอบเรา แต่คนที่เราชอบไม่เคยมีสักครั้งที่เค้าจะสนใจ เห้อ