รู้จักหนังสือเรื่องนี้ครั้งแรกสมัยมัธยมปลายเกือบยี่สิบปีก่อน พ่อของเพื่อนมีหนังสือครบเซ็ทแต่แกไม่ให้ใครยืม
เพื่อนเลยอ่านแล้วเอามาเล่าให้เราฟังอีกทอด เล่าจนครบยี่สิบสี่เล่ม
ตอนอายุยี่สิบสาม ก็ได้อ่านอีกรอบสมัยไปทำงานตปท. จากอ่านแก้เบื่อกลายเป็นอ่านแล้วติดมาก กลัวเสือสมิงสุดๆเล่นเอานอนไม่หลับ
ตอนนี้ผ่านมาสิบปีหยิบมาอ่านอีกรอบ สังเกตว่ามุมมองเราเปลี่ยนไปทั้งๆที่ก่อนหน้าก็ทำใจไว้แล้วว่าหนังสือชุดนี้เขียนมานานแล้ว
มุมมองผู้เขียนก็ตามยุคสมัยนั้นที่ผู้หญิงยังไม่มีสิทธิหลายๆอย่าง วิธีการปฎิบัติของผู้ชายต่อผู้หญิงยังล้าหลัง
ยิ่งบทที่ไชยยันต์ข่มขืนมาเรียแล้วทุกคนบอกมาเรียว่าให้ลืมๆไป ไชยยันต์ทำไปเพราะรัก
ยังมีหลายอย่างที่อ่านแล้วไม่ชอบ โดยเฉพาะมาเรียนี่เหมือนเขียนมาให้โดนกระทำเอาเป็นที่สนองอารมณ์ ในขณะที่ดารินคือผู้หญิงในอุดมคติ
ส่วนแงซายก็ลองภูมิกับรพินทร์ อ่านไปจนถึงบทโลกล้านปีแล้วก็ยังงงว่ามันจะลองภูมิอะไรขนาดนั้น
บางทีก็เอาเปรียบเพื่อนร่วมคณะจนรู้สึกว่าคนๆนี้เห็นแก่ตัว ไม่น่าเอามาร่วมทางด้วย
เหลืออีกสามเล่ม ตอนนี้ก็อ่านไปบ่นไปค่ะ
เพชรพระอุมา
เพื่อนเลยอ่านแล้วเอามาเล่าให้เราฟังอีกทอด เล่าจนครบยี่สิบสี่เล่ม
ตอนอายุยี่สิบสาม ก็ได้อ่านอีกรอบสมัยไปทำงานตปท. จากอ่านแก้เบื่อกลายเป็นอ่านแล้วติดมาก กลัวเสือสมิงสุดๆเล่นเอานอนไม่หลับ
ตอนนี้ผ่านมาสิบปีหยิบมาอ่านอีกรอบ สังเกตว่ามุมมองเราเปลี่ยนไปทั้งๆที่ก่อนหน้าก็ทำใจไว้แล้วว่าหนังสือชุดนี้เขียนมานานแล้ว
มุมมองผู้เขียนก็ตามยุคสมัยนั้นที่ผู้หญิงยังไม่มีสิทธิหลายๆอย่าง วิธีการปฎิบัติของผู้ชายต่อผู้หญิงยังล้าหลัง
ยิ่งบทที่ไชยยันต์ข่มขืนมาเรียแล้วทุกคนบอกมาเรียว่าให้ลืมๆไป ไชยยันต์ทำไปเพราะรัก
ยังมีหลายอย่างที่อ่านแล้วไม่ชอบ โดยเฉพาะมาเรียนี่เหมือนเขียนมาให้โดนกระทำเอาเป็นที่สนองอารมณ์ ในขณะที่ดารินคือผู้หญิงในอุดมคติ
ส่วนแงซายก็ลองภูมิกับรพินทร์ อ่านไปจนถึงบทโลกล้านปีแล้วก็ยังงงว่ามันจะลองภูมิอะไรขนาดนั้น
บางทีก็เอาเปรียบเพื่อนร่วมคณะจนรู้สึกว่าคนๆนี้เห็นแก่ตัว ไม่น่าเอามาร่วมทางด้วย
เหลืออีกสามเล่ม ตอนนี้ก็อ่านไปบ่นไปค่ะ