สวัสดีครับ เรื่องของเรื่องคือผมเป็นอาจารย์สอนของสถาบันแห่งหนึ่ง ผมทำงานมาได้ประมาณ 3 ปีแล้วครับ ยิ่งสอนไปก็รู้สึกว่าเริ่มไม่อยากยืนอยู่ในจุดที่เป็นผู้ตัดสินนักศึกษาแล้ว การเป็นผู้สอนบางทีก็ต้องพิจารณาตัดสินงานของเด็ก แต่พอผลออกมาไม่ตรงใจ บางคนก็จะแสดงพฤติกรรมไม่พอใจออกมา บางคนมาสอบถามคะแนนแล้วไม่พอใจ ก็พิมพ์ประชดบ้าง บางคนโทรมาขอคำปรึกษา ก็พูดจาไม่ดีใส่ เหวี่ยงประชด ว่าขาดงานชิ้นเดียว ทำไมได้คะแนนแค่นี้ และก็ตัดสายใส่ บางรายบล็อคการติดต่อไปก็มีครับ
ผมก็ลองไปหาวิธี หาทางแก้ไข ดูว่าพอจะช่วยเหลืออะไรได้บาง ยังไม่ทันได้ช่วยเหลือก็เจอนักศึกษาทำพฤติกรรมแบบนี้ใส่แล้วครับ
คือผมสงสารเขาเหมือนกันครับ บางคนตั้งใจมาก แต่ผลงานออกมาไม่ได้ ขาดส่งงาน คะแนนน้อย แต่พอเจอแบบนี้เข้าไป ผมเองตอนนี้เริ่มร็สึกสงสารตัวเองและครับ โดยส่วนตัวไม่ชอบตัดสินใครอยู่แล้ว แต่ด้วยจุดที่ยืน มันเลี่ยงได้ยากมาก มีใครที่เคยเจอเรื่องราว หรือเหตุการณ์คล้ายๆผมไหมคับ แล้วผ่านจุดนั้นไปได้ยังไงครับ
ขอบคุณครับ
มีใครทำอาชีพครู/อาจารย์ แล้วรู้สึกว่าไม่อยากยืนอยู่ในจุดที่ต้องเป็นผู้ตัดสินคะแนนเด็กนักเรียนไหมครับ
ผมก็ลองไปหาวิธี หาทางแก้ไข ดูว่าพอจะช่วยเหลืออะไรได้บาง ยังไม่ทันได้ช่วยเหลือก็เจอนักศึกษาทำพฤติกรรมแบบนี้ใส่แล้วครับ
คือผมสงสารเขาเหมือนกันครับ บางคนตั้งใจมาก แต่ผลงานออกมาไม่ได้ ขาดส่งงาน คะแนนน้อย แต่พอเจอแบบนี้เข้าไป ผมเองตอนนี้เริ่มร็สึกสงสารตัวเองและครับ โดยส่วนตัวไม่ชอบตัดสินใครอยู่แล้ว แต่ด้วยจุดที่ยืน มันเลี่ยงได้ยากมาก มีใครที่เคยเจอเรื่องราว หรือเหตุการณ์คล้ายๆผมไหมคับ แล้วผ่านจุดนั้นไปได้ยังไงครับ
ขอบคุณครับ