แค่สัตว์เลี้ยง ต้องขนาดนี้เลยหรอ

หนูมีพี่น้อง2คน คือหนูกับน้องชาย เกิดมาในครอบครัวที่ลำบากแต่หนูไม่ได้คิดว่าชีวิตหนูจะแย่ขนาดนี้ บางทีก็ไม่อยากมีลมหายใจเลยหนูไม่รู้จะเริ่มจากไหนไปไหน แม่หนูเสียด้วยโรคร้ายตอนหนูอายุ16ปีเสียตอนเดือนพฤศ

เราขอมาระบายในพายทิพย์นะคะใครจะว่าเราไร้สาระก็เชิญแต่บ้านใครเป็นบ้างค่ะคือวันนี้ยายเข้ามาห้องเราแล้วเขาเห็นกล่องพัสดุเยอะเขาก็ด่าเรามันหลายรอบมากค่ะการที่เขาทำแบบนี้ขอบแอบเข้าห้องเราไม่รู้ว่าโลกเป็นไร

ยายมีลูกทั้งหมด5คน ชาย1 หญิง4 แม่เราเป็นลูกคนทีแม่คนอื่นๆที่เป็นผู้หญิงอีก3คนก็คือไปสร้างครอบครัวแยกออกจากตากับยาย มีแค่แม่เราและน้องของแม่(น้าผู้ชาย)ที่ยังอยู่บ้านหลังเดียวกันกับตาและยาย ตั้งแต่เราเก

อย่างแรกขอเกริ่นก่อนนะคะ คือหนูอยู่ปี1 สายภาษา ตอนสอบเข้าหนูทราบและยอมรับว่าเกณฑ์มหาลัยมีอะไรบ้าง ต้องสอบอะไรให้ผ่านถึงจะจบ ถ้าไม่ผ่านจะไม่จบ ซึ่งหนูโอเครค่ะ พอทีนี้เรียนมาหนึ่งเทอม หนูรู้สึกเครียด รู

​เราเลี้ยงกระต่ายตัวผู้ตัวเดียว ตอนเอามาเลี้ยง ยอมรับเลยว่าไม่มีความรู้เลยค่ะ รู้แค่อยากได้สัตว์น่ารักๆสักตัว แล้วก็ได้น้องมา ช่วงแรกน้องน่ารักแสนรู้ดื้อนิดหน่อย พอเอามาเลี้ยงถึงได้รู้ว่า กระต่ายไม่ใช

เขาบอกว่าแมวเหมือนคนเลี้ยง อันนี้โดยความคิดเห็นส่วนตัว#เหมือนจริงๆยิ่งนานวันเข้า สำหรับส้มจ้อยเหมือนยันนิสัย #คนเลี้ยงกับแมวแตกต่างกันที่หน้าตาเท่านั้น##อันนี้สำหรับแม่กับส้มจ้อยนะ## เลี้ยงแมวรู้สึกสบ

ตอนนี้ท้อแท้ และทุกข์ใจมากๆค่ะ เสียใจ ที่ทำอะไรก็ไม่ประสบความสำเร็จสักอย่าง เสียใจที่ล้มเหลว เรากลับมานั่งคิดทบทวน ก็พอรู้ว่าเราอาจยังไม่พยายามมากพอ เราต้องพยายามอีก แต่ตอนนี้ มันเหนื่อย แล้วก็ท้อมากเ

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ ก่อนอื่นเรามารู้จักกันก่อนดีกว่าเนาะ! สวัสดีค่ะ เราชื่อฟรานซ์นะคะ ที่ตั้งกระทู้นี้เพราะอยากให้คนที่เหนื่อย! เครียด! สับสน! อึดอัด! ท้อ! (และเหตุผลอื่นๆ)ได้มาระบายกันค่ะ ไม่มีใคร