อุทาหรณ์ของคนหลายใจ....

ที่เรารู้สึกนะคะ ช่วงวันที่1ต.ค น้องสาวของเราป่วยค่ะก็เลยพาไปโรงบาลมาถึงช่วงท้ายผลสรุปคือได้นอนโรงบาล เราก็ทำเรื่องตามที่พยาบาลบอกปุ้ปปั้ปเค้าก็จะส่งเราเข้าหอผู้ป่วยในหลังจากนั้นเราก้ย้ายเข้าเตียงแล้

ประวัติคร่าวๆ ผมอายุ 30 ต้นๆ อาชีพวิศวกร เงินเดือน 9 หมื่น หน้าตากลางๆ บ้านๆ หุ่นผอม สูงกลางๆ โสดมาหลายปี ส่วนตัวเล่นแอพหาคู่แล้ว ยังไม่ค่อยเจอคนจริงจังเท่าไรครับ เลยอยากหาผู้หญิง ที่ต้องการหาแฟนคว

ฉันว่าฉันไม่ได้แค่แอบชอบเขาหรอก ฉันอยากจะเอาเขาได้เขาด้วย

ที่เคยรุ้สึกรักกันแต่เธอกลับมาอยากจะเป็นแค่เพื่อนจะทำความรุ้สึกเป้นแค่เพื่อนมันจะรุ้สึกยังไงคับ...

....

เราโสดนะคะอยากมีคนคุยด้วยค่ะ

จบแล้วนะคะ ได้พูดออกไปแล้ว ถึงไม่สมหวังแต่ชัดเจนดี ไม่มีอะไรค้างคาในใจ การตกหลุมรักชั่วขณะ ใช้เวลาเพียงไม่นาน แต่ใช้เวลาลืมนาน เราจัดการเร็วเพราะไม่ชอบที่มันคาราคาซัง

เป้นจริงๆนะคับ ไม่รุ้จะแก้ ปัญหากับตัวเองยังไงดี เศร้าจัง จะมีแฟนได้หรอคับ เฮ้อ

รุ้สึกเหงา เหนื่อย ท้อแท้มากๆ พยายามหาอะไรทำ สุดท้ายก้วนกลับมาคิดเรื่องเดิมๆ ซ้ำไปซ้ำมา การที่เป้นคนเชื่อคนง่าย ให้ใจใครง่ายๆ มันเป้นเวรกรรม หรือ เราโง่เอง กันแน่

มีใครที่เคยนัดคนคุยในพันทิปไปทานข้าวบ้างคะ แล้วเป็นยังไงบ้างคะ!? ขอภาพรวมๆ ก็ได้ค่ะ หมายถึง ทานข้าวเป็นเพื่อนกันนะคะ พวกที่ 18+ ไม่ต้องเข้ามานะคะ ^^ ไม่ได้หมายถึงเรื่องพวกนั้นค่ะ อยากรู้ส่วนใหญ่เ