เกริ่นนิดนึงว่า การทำงานกับการเรียนผมออกจะอาภัพนิดนึง สาขาวิชาที่ผมจบขึ้นต้นด้วย ไฟฟ้า แต่ดันสามารถสอบเพื่อขอใบอนุญาตประกอบวิชาชีพได้เพราะสังกัดภาควิชาเครื่องกลและมีเรียนวิชาตามกำหนดครบครับแถมจบออกมาเกรดก็น้อยเลยหางานดีๆทำลำบากอีก ดีอย่างนึงคือมหาวิทยาลัยก็พอเป็นหน้าเป็นตาเทียบกับที่อื่นเขาได้บ้าง
แต่ทีนี้ไปสมัครงานเขาก็นึกว่าเป็นไฟฟ้า ไอ้เราก็ต้องคอยอธิบายทุกที่ว่าไม่ใช่ไฟฟ้าแบบนั้น ผมเรียนเน้นไปทางเครื่องแต่ก็มีพื้นฐานทางไฟฟ้าบ้าง
       ก็ได้ทำงานมาจนอายุสามสิบเปลี่ยนงานมาสามสี่ที่พึ่งจะคิดสอบใบ กว ได้ และถือได้ 2 ปีแล้วครับ(สอบได้ตอน 29)
ช่วงหลังเรียนจบจนถึงสามสิบนี้ก็ไม่เคยคิดว่าจะได้เอา กว ไปทำประโยชน์อะไร คิดแต่ว่าทำงานไปเรื่อยๆหาประสบการณ์หาเงินใช้หนี้ที่แม่ไปยืมมาส่งลูกแบบผมเรียนไปก่อน จนตอนนี้ใช้หนี้หมดเลยเริ่มจะคิดได้แล้วว่าเราจะอยู่แบบนี้ต่อไปไม่ได้ ต้องกระตุ้นตัวเอง เราเป็นวิศวกรตามกฎหมายแล้วเพราะเรามีใบอนุญาตแม้จะแค่ระดับภาคี แต่ปัญหาคืองานปัจจุบันผมไม่มีอะไรที่จะสามารถทำผลงานเพื่อไปต่อยอดเอาไปขอเลื่อนเป็นสามัญได้เลยครับ เพราะผมทำอยู่ฝ่ายซ่อมบำรุงของโรงงานบรรจุเครื่องดื่มแห่งหนึ่ง หลักๆก็ดูพวกใบแจ้งซ่อม, ประสิทธิภาพ, Break down, หาRoot case, ไฟต์กับผลิตเพื่อหาคนรับผิดชอบ Down times นั้นๆว่าควรจะเป็นของใคร ควบคุมเอกสารตาม ISO, ทะเลาะกับ จป, ทำรายงานประสิทธิภาพส่งให้ลูกพี่ไปประชุมทุกสัปดาห์ และไปเป็นลูกมือช่างถอดโน่นซ่อมนั้นกิ๊กก็อกเล็กๆน้อยๆ ไปช่วยซับรื้ออุปกรณ์ช่วง Overhaul วนเวียนอยู่แบบนี้มาหนึ่งปี ที่สำคัญในแผนกไม่มีใครจบวิศวกรรมเลย ส่วนมากจบช่างและไต่เต้าเลื่อนตำแหน่งเอาตามอายุงาน, ประสบการณ์ซ่อมและการขวานขวาย ดังนั้นผมจึงไม่มีรุ่นพี่ที่เป็นภาคี สามัญหรือวุฒิพอที่จะให้คำปรึกษาได้เลย ถ้าอยู่อย่างนี้ต่อไปหมดไฟแน่นอน แถมไม่ได้อะไรด้วยนอกจากอายุงานเปล่าๆที่ปราศจากประสบการณ์อันสมควร
     ตอนนี้นั่งคิดนอนคิดอยู่ทุกวันหลังเลิกงานว่าจะเอายังไงดีวะ เราไม่มีโอกาสก้าวหน้าทางวิชาชีพกับงานแบบโรงงานแน่นอน
ก่อนหน้าที่จะย้ายมาซ่อมบำรุงผมก็ทำงานติดตั้งพวกอุปกรณ์หนักๆใน Site งาน อ่านแบบ เขียนแบบเบื้องต้น ถอดปริมาณ ควบคุมการติดตั้ง ประสานงานกับซับคอนแทรคและเจ้าของงาน ดูแลการคอมมิชชันนิ่ง ทดสอบการทำงานของเครื่องก่อนส่งมอบงาน คือทำหน้าที่เป็น Project และ Service นั้นแหละครับ แต่ผลงานเหล่านี้ไม่สามารถนำมายื่นสอบเลื่อนระดับเป็นสามัญได้แน่นอน
ผมจึงมีความคิดว่าอยากจะกลับไปทำงานระบบอีกครั้งเพื่อที่จะจริงจังสร้างผลงานให้ได้ ตอนจบใหม่ผมใหม่ผมก็เริ่มงานที่แรกเป็นวิศวกรงานระบบอาคารทำได้ปีนึงก็เปลี่ยนงานไปหาประสบการณ์ แต่พอมองดูแล้วก็กลัวว่าจะเป็นอีหรอบเดิม คือ ได้แบบมา อธิบายแบบให้ช่าง ถอดปริมาณ เบิกของไปติดตั้ง แถบจะไม่ได้ใช้สกิลการคำนวณแบบลึกๆเลย(อันนี้ผมเข้าใจว่าเราต้องอยู่นานๆถึงจะได้รับมอบหมายงานที่สมควร) ซึ่งผมก็คิดว่าในวิชาคำนวณผมก็รู้เรื่องเข้าใจ เพียงแต่แค่ทำข้อสอบช้าเลยไม่ทันเพื่อนเกรดเลยน้อย
       เคยไปสัมภาษณ์งานกับบริษัทเครือญาติของเจ้าสัวที่ท่านเคยมีคดียิงเสือดำ ผู้สัมภาษณ์เขาถามว่าแค่อ่านแบบและให้ช่างไปติดตั้งใช่ไหม แล้วเคยออกแบบอะไรเองไหม แค่นี้ผมก็รู้แล้วชวดงานแน่นอนกรูแค่ Site eng มันต้องถึงกับระดับออกแบบได้เลยเรอะสเปคสูงมาก แต่ก็ว่าไม่ได้เขาก็ต้องคาดหวังกับเราตามอายุเป็นธรรมดา อันที่จริงถ้าผมได้ทำก็ไม่น่าจะยากเกินไปนัก
      ก่อนโควิดผมก็พยายามหาคอร์สอบรม ไม่ว่าจะเป็นพวกคอร์ส Boiler ที่อบรมฟรีโดยกรมโรงงาน คอร์สเสียตังค์อย่างการคำนวณโหลดของระบบปรับอากาศ เพื่อไว้ได้มีโอกาสได้กลับมาอยู่ในเส้นทางวิศวกรจริงๆ  ฝึกเขียน Auto Cad ให้คล่องๆ ไปพลางๆตอนว่าง
      1). จึงขออนุญาตขอคำแนะนำจากเพื่อนๆพี่น้องวิศวกรว่า ผมยังเริ่มต้นทันไหมสำหรับคนอายุ30 ถ้าทันผมควรจะทำงานในลักษณะไหนดี  ไปในแนวทางไหนดีสำหรับเครื่องกลเพื่อให้สามารถทำผลงานให้ได้เร็วที่สุด มีบริษัทลักษณะงานแบบไหนแนะนำบ้างครับตอนนี้ผมรู้จักแค่พวกงานระบบหรือไม่ก็พวกติดตั้งภาชนะรับความดัน ออกแบบก็น่าสนใจ อย่างอื่นก็แทบจะไม่รู้เรื่องเลยหาข้อมูลมาก็รู้คร่าวๆ
    -อุปสรรคอีกอย่างนึงคือเงินเดือนปัจจุบันผมน่าจะสูงเกินไป(เกือบสี่หมื่นรวมโอทีแล้ว)และประสบการณ์ที่อาจจะน้อยไปแต่ดันอายุเยอะสำหรับสายงานระบบ สมัครงานไปแทบไม่มีที่ไหนโทรมาให้ไปสัมภาษณ์งานเลยครับ 
      เลยคิดว่าจะลองลดเงินเดือนดูสักหน่อยดีไหมครับเพื่อจะเพิ่มโอกาสที่บริษัทเหล่านั้นจะพิจารณารับเข้าทำงานได้ คิดว่าถ้าได้ทำจริงก็คงไม่นานสำหรับการเรียนรู้งานเพราะมีคอนเซปในใจแล้วว่าต้องเริ่มจากอะไรก่อนและคงต้องอยู่ยาวๆเลย
หรือมีคำแนะนำอื่นที่เป็นประโยชน์ก็ได้ครับ
     ตอนนี้ละทิ้งความเป็นเด็กไว้กับอดีตเรียบร้อยแล้วครับ พร้อมลุยมาก วางแผนว่าไม่เกิน 45 จะต้องสอบเลื่อนเป็นวุฒิให้ได้  ไฟเริ่มลุกโชนอีกครั้งแล้วครับน่าจะไฟช่วงท้ายๆก่อนที่ชีวิตจะเริ่มมองเรื่องความมั่นคงเป็นหลักแล้ว
พวกความอีโก้จัดๆที่เคยมีก็ทิ้งไปหมดเหมือนกันครับต่อให้ได้ลูกพี่ที่พึ่งจบใหม่อายุน้อยกว่าผมก็พร้อมยอมรับขอเเค่มีทัศนคติที่ดีต่อกันพอ
   2).แต่ถ้าไม่ได้จริงๆผมก็คิดว่าคงจะไปหาสอบเอาข้าราชการแล้วอัปเปหิตัวเองจากเมืองหลวงกลับบ้านเกิดไปดูแลพ่อแม่, เลี้ยงเป็ดเลี้ยงไก่ทำนาไปด้วยตอนว่างจากงานราชการและคงจบการเดินทางทางวิชาชีพแต่เพียงเท่านั้น แต่ในใจก็ไม่ได้อยากจะทำอย่างนั้นเลย เสียดายความรู้ที่เรียนมา อยากจะช่วยชาติช่วยสังคมให้มากกว่านี้แต่ถ้าไม่ได้จริงๆก็คงต้องยอมรับกับความสามารถและดวงของตนเองครับ

ปล. ผมมีเฉลยละเอียดวิชาเลือกเฉพาะระดับภาคีที่ผมนั่งหลังขดหลังแข็งทุกคืนทำเองจนสอบภาคีได้ (ผมสอบ 3 รอบถึงผ่านเพราะไม่ค่อยชอบท่องจำเลยต้องใช้ความเข้าใจทำให้ทำข้อสอบไม่ทันเวลา) ถ้าท่านใดสงสัยข้อไหนก็หลังไมล์มาถามได้นะครับ ฟรี วันละข้อสองข้อสำหรับ Machine design, Heat transfer, Auto control, และ กลศาสตร์วิศวกรรม เป็นการเเลกเปลี่ยนสำหรับคำแนะนำดีๆครับผม  อันที่จริงตอนทำงานที่แรกผมเคยคิดว่าจะติวให้กับเพื่อนร่วมงานที่จะสอบ กว ครั้งแรกด้วยซ้ำถ้าผมสอบได้ก่อนสรุปผมสอบไม่ได้แถมย้ายงานก่อนเพื่อน เอาไปเอามาพวกนั้นน่าจะสามัญหรือไม่ก็เจ้าของกิจการกันไปหมดแล้วล่ะครับ ฮ่าๆ