เกิดเป็นลูกคนกลางในครอบครัวที่มีเเต่ผู้หญิง

คือจขพทอยู่ ม.4ค่ะ เกิดเป็นลูกคนกลาง พี่ม.6 น้องม.1 เเล้วคือรู้สึกว่าตัวเองได้รับความรักจากเเม่น้อยกว่าทุกคนเลยค่ะ คือพ่อกับเเม่เราหย่ากันไปตั้งเเต่เราอยู่ ป.1 เเล้วค่ะ เวลาพี่ปิดเทอมพี่จะมาเที่ยวที่บ้านเเม่ (เรากับน้องเเละเเม่อยู่จ.เดียวกัน) ส่วนพี่อยู่กับพ่อค่ะ คือเวลาพี่เราขออะไรเเม่ก็ให้ตลอด คำพูดก็พูดดีมาก พอพี่เราทำผิดเเม่ก็ไม่ด่า กลับเป็นฝ่ายง้อด้วยซ้ำ ส่วนน้องเราก็เป็นคนเอาเเต่ใจมากค่ะ คือน้องเราสอบ ม.1 รรประจำจ.ไม่ติด เเม่ก็จะพาน้องเราไปฝาก ในขณะที่เราสอบติดห้องพิเศษรรประจำจังหวัด เรากลับไม่ได้รับอะไรเลย  ใจนึงก็สงสารเเม่ อีกใจก็รู้สึกไม่เข้าใจว่าเเม่ทำเเบบนี้ทำไม บางทีก็รู้สึกอยากตายๆไปเลยอ่ะค่ะ เหนื่อยมาก มีครอบครัวเเต่ก็เหมือนไม่มี