รับมือยังไงถ้าเจอคนรอบข้างทักขอเงินคุณบ่อยๆแต่ไม่เคยถามสาระทุกข์สุขดิบเรา

เพื่อนบางคนก็เป็นของขวัญ เพื่อนบางคนก็เป็นบทเรียน จนทุกวันนี้ ผ่านชีวิตมา 37 ปี ที่นับว่าเป็นเพื่อนที่มีเหลืออยู่ นับนิ้วได้ไม่เกิน 5 คน ซึ่งแต่ละคน ก็ ห่างกันไป ทักกันบ้าง นิดๆหน่อยๆ แต่ไม่มีใครส

ส่วนตัว ให้แม่นะ จริงๆก็ให้ความช่วยเหลือด้วยกันทั้งสองนั่นแหละ แต่แม่จะมากกว่า คอยให้กำลังใจ คอยถามไถ่สารทุกข์สุขดิบว่า วันนี้เรียนเป็นยังไงบ้าง มีความสุขมั้ย กอดให้กำลังใจด้วย ที่พ่อไม่ค่อยกอดคงเป็นเ

ต้องบอกก่อนว่า จขกท. เป็นคนที่ไม่ได้มีเพื่อนสนิทมากนัก  มีเพื่อน แต่ส่วนมากจะคุยใน group LINE ที่มีหลายคน คุยสารทุกข์สุขดิบ เฮฮาปาจิงโกะ กันในกรุ๊ปเลย  คือ จะไม่ค่อย direct ตรงคุยกับเพื่อน

มีหนุ่มไต้หวันทักมาคุยในไอจี แล้วให้แอดไลน์ เราก็แอดและคุยกันมาตลอด มีเปิดกล้องด้วยครั้งนึง ซึ่งมันก็ตรงปก เขาก็ถามไถ่สาระทุกสุกดิบเรา และก็ส่งรูปเขามาให้ตรงตามที่เปิดกล้อง เขาไม่ขอให้โอนเงิน ไม่ส่่่ง

เราเจอเค้าตอนฝึกงาน ตอนนั้นเราไม่รู้เลยว่าเค้าชอบเรา เพราะเค้าชอบมาคุยเล่นกับเพื่อนเรา พอเราเลิกฝึกงานเราก็ทักไปคุยถามไถ่สาระทุกข์สุขดิบชีวิตเค้า คุยไปนานๆเค้ามาบอกชอบเรา เราก็คุยมาเรื่อยๆ อยู่เค้าก็เ

เห็นใครเดือดร้อนมีปัญหาอะไรเราก็จะเข้าไปช่วยอยู่เสมอ อะไรที่ช่วยกันได้ก็ช่วย ช่วงแรกๆที่ให้ยืมไปทักเรามาตลอด โทรหาเรา ถามไถ่สาระทุกข์สุขดิบเราตลอด พอหลังจาก 2 เดือน ก็เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ เราม

เราต้องยอมรับนะว่าเรื่องของหัวใจเนี่ย มันเปลี่ยนกันได้ตลอดเวลา ไม่มีอะไรมาการันตีหรอก ว่าคนที่รักกันเขาจะเลิกกันไม่ได้ บางคู่ใช้เวลาร่วมกันมากกว่าครึ่งหนึ่งของชีวิต ร่วมทุกข์ร่วมสุขผ่านสารทุกข์สุขดิบ

ตามหัวข้อเลย เราเป็นคนนึงที่มีปัญหาที่บ้าน นั่นคือแม่ แม่ไม่ใช้เหตุผลและรับฟังอะไรเลย คิดแต่ว่ากูเป็นแม่กูไม่ผิด เป็นลูกทำไมต้องขอโทษ ในขณะที่ลูกอย่างเราพยายามทำให้ทุกอย่างมันดี แต่แม่ทำไมเป็นแบบนี้ ไ

สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นขอบคุณทุกคนก่อนเลยนะคะ คือเราเป็นคนชนเผ่าค่ะ(ม้ง) เราเกิดเเละโตมาที่กรุงเทพค่ะ ทำให้การสื่อสารรอบตัวเป็นภาษาไทยซะส่วนใหญ่ ตอนยังเด็กๆทั้งพ่อทั้งเเม่พูดภาษาไทยมาตลอด(พ่อมีพูดภาษาม้งน