เคยมีใครติดอยู่ในความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจนบ้างมั้ยคะไม่ใช่ทั้งเพื่อนทั้งแฟน
เรากับเค้าคนนั้นเป็นเพื่อนกันมา6 ปีแล้วค่ะ ตอนม.ต้นเคยอยู่ห้องเดียวกัน ตั้งแต่เจอกันครั้งแรกเราก็อยากเป็นเพื่อนกับเค้า อยากเข้าไปคุยกับเค้ามากพยายามตีสนิทพยายามชวนคุยด้วยตลอด ทั้งๆที่ปกติแล้วเป็นคนเข้ากับคนยากมากๆ ไม่ชอบเข้าหาคนอื่นก่อนเลย
เค้าเป็นคนเงียบๆค่ะ เวลาคุยด้วยก็ถามคำตอบคำเหมือนไม่ค่อยอยากสนิทด้วยเท่าไหร่ เราเข้าชุมนุมที่รร.ตามเค้า ไปแอบส่องว่าเค้าชอบเล่นเกมอะไรก็ไปหัดเล่นตาม เพราะอยากมีเรื่องคุยด้วย จนเราคิดว่าเราคงกลายเป็นเพื่อนผญ.ที่สนิทกับเค้ามากที่สุดแล้วในตอนนั้น ตอนเรียน ตอนทำกิจกรรมเวลาเราหันไปมองทางเค้าเมื่อไหร่ เรากับเค้าจะบังเอิญสบตากันตลอด เราจะคอยช่วยเค้าทุกเรื่อง ปกป้องเค้าตลอดจนเพื่อนรอบตัวเริ่มแซวแล้วถามเราว่าชอบเค้ารึเปล่า ตอนนั้นเรายังไม่รู้ตัวก็บอกแค่ว่าไม่ได้คิดอะไร แค่เพื่อนกัน เป็นแบบนั้นจนจบ ม.ต้น พอขึ้นม.ปลาย เราได้อยู่กันคนละห้องก็ห่างๆกันไปแทบไม่ได้คุยกันอีก จนงานวันเกิดเราเค้าทักมาอวยพรวันเกิด ตอนนั้นเราดีใจมาก เพราะตั้งแต่รู้จักกันมา เค้าไม่เคยมาอวยพรวันเกิดเลยสักครั้ง แล้วหลังจากนั้นเราบังเอิญได้แข่งทักษะวิชาเดียวกันต้องไปค้างที่ต่างจังหวัดด้วยกัน ตอนนั่งรถเราได้ที่นั่งข้างกัน เวลาไปเที่ยวก็ไปด้วยกัน ตัวติดกันตลอด เป็นครั้งแรกที่เค้าคุยกับเราเยอะขนาดนั้น ระหว่างนั้นเค้าทำตัวแปลกๆกับเราไปจากเมื่อก่อนมาก เราเริ่มรู้ตัวแล้วว่าเราชอบเค้า หลังจากกลับมาเราก็คุยกันทุกวันแต่ก็ยังไม่ได้คบกัน เค้าเย็นชากับเรามาก ไม่เคยโทร ไม่เคยคอลหากันวันนึง คุยกันก่อนนอนแค่ไม่กี่คำ เราแทบไม่เคยงอน ไม่เคยทะเลาะกับเค้าเลย พยายามเข้าใจเค้าทุกอย่าง เวลามีเรื่องอะไรเค้าก็ไม่เคยบอกเรา เรารู้จากคนอื่นตลอด ไม่เคยพูดอะไรหวานๆ
ตอนเลิกเรียนเราจะไปแอบดูว่าเค้าจะลงจากตึกมาเมื่อไหร่ เราจะได้เดินกลับบ้านพร้อมเค้า เป็นแบบนี้มาเกือบ 2 ปีแล้ว เราเคยถามเค้าว่ารู้สึกกับเราแบบไหน เค้าบอกว่าเค้าก็ชอบเราเหมือนกัน แต่เค้าก็เย็นชากับเรามากๆ จนเรารู้สึกเหมือนเราเป็นฝ่ายวิ่งตามเค้าอยู่ฝ่ายเดียวมาตลอดหลายปีแล้ว ตอนนี้เราสับสนมาก ไม่รู้ว่าเค้าชอบเราจริงรึคิดกับเราแค่เพื่อน เราควรจะพยายามต่อไปหรือพอแค่นี้ดีคะ
Friend zone 6 ปี ไปต่อหรือพอแค่นี้?
เรากับเค้าคนนั้นเป็นเพื่อนกันมา6 ปีแล้วค่ะ ตอนม.ต้นเคยอยู่ห้องเดียวกัน ตั้งแต่เจอกันครั้งแรกเราก็อยากเป็นเพื่อนกับเค้า อยากเข้าไปคุยกับเค้ามากพยายามตีสนิทพยายามชวนคุยด้วยตลอด ทั้งๆที่ปกติแล้วเป็นคนเข้ากับคนยากมากๆ ไม่ชอบเข้าหาคนอื่นก่อนเลย
เค้าเป็นคนเงียบๆค่ะ เวลาคุยด้วยก็ถามคำตอบคำเหมือนไม่ค่อยอยากสนิทด้วยเท่าไหร่ เราเข้าชุมนุมที่รร.ตามเค้า ไปแอบส่องว่าเค้าชอบเล่นเกมอะไรก็ไปหัดเล่นตาม เพราะอยากมีเรื่องคุยด้วย จนเราคิดว่าเราคงกลายเป็นเพื่อนผญ.ที่สนิทกับเค้ามากที่สุดแล้วในตอนนั้น ตอนเรียน ตอนทำกิจกรรมเวลาเราหันไปมองทางเค้าเมื่อไหร่ เรากับเค้าจะบังเอิญสบตากันตลอด เราจะคอยช่วยเค้าทุกเรื่อง ปกป้องเค้าตลอดจนเพื่อนรอบตัวเริ่มแซวแล้วถามเราว่าชอบเค้ารึเปล่า ตอนนั้นเรายังไม่รู้ตัวก็บอกแค่ว่าไม่ได้คิดอะไร แค่เพื่อนกัน เป็นแบบนั้นจนจบ ม.ต้น พอขึ้นม.ปลาย เราได้อยู่กันคนละห้องก็ห่างๆกันไปแทบไม่ได้คุยกันอีก จนงานวันเกิดเราเค้าทักมาอวยพรวันเกิด ตอนนั้นเราดีใจมาก เพราะตั้งแต่รู้จักกันมา เค้าไม่เคยมาอวยพรวันเกิดเลยสักครั้ง แล้วหลังจากนั้นเราบังเอิญได้แข่งทักษะวิชาเดียวกันต้องไปค้างที่ต่างจังหวัดด้วยกัน ตอนนั่งรถเราได้ที่นั่งข้างกัน เวลาไปเที่ยวก็ไปด้วยกัน ตัวติดกันตลอด เป็นครั้งแรกที่เค้าคุยกับเราเยอะขนาดนั้น ระหว่างนั้นเค้าทำตัวแปลกๆกับเราไปจากเมื่อก่อนมาก เราเริ่มรู้ตัวแล้วว่าเราชอบเค้า หลังจากกลับมาเราก็คุยกันทุกวันแต่ก็ยังไม่ได้คบกัน เค้าเย็นชากับเรามาก ไม่เคยโทร ไม่เคยคอลหากันวันนึง คุยกันก่อนนอนแค่ไม่กี่คำ เราแทบไม่เคยงอน ไม่เคยทะเลาะกับเค้าเลย พยายามเข้าใจเค้าทุกอย่าง เวลามีเรื่องอะไรเค้าก็ไม่เคยบอกเรา เรารู้จากคนอื่นตลอด ไม่เคยพูดอะไรหวานๆ
ตอนเลิกเรียนเราจะไปแอบดูว่าเค้าจะลงจากตึกมาเมื่อไหร่ เราจะได้เดินกลับบ้านพร้อมเค้า เป็นแบบนี้มาเกือบ 2 ปีแล้ว เราเคยถามเค้าว่ารู้สึกกับเราแบบไหน เค้าบอกว่าเค้าก็ชอบเราเหมือนกัน แต่เค้าก็เย็นชากับเรามากๆ จนเรารู้สึกเหมือนเราเป็นฝ่ายวิ่งตามเค้าอยู่ฝ่ายเดียวมาตลอดหลายปีแล้ว ตอนนี้เราสับสนมาก ไม่รู้ว่าเค้าชอบเราจริงรึคิดกับเราแค่เพื่อน เราควรจะพยายามต่อไปหรือพอแค่นี้ดีคะ