กระทู้แก้เบื่อคับ มาตั้งกระทู้ให้กับคนที่เรารักเขาไม่อยากเสียเขาไปกันคับ

เหตุเกิดจากไปรื้อเจอสมุดกระจกสมัยเข้าค่ายตอนม.ปลายมา จนตอนนี้เรียนจบมาเนิ่นนาน นึกถึงเพลงตอนเข้าค่ายPre-Camp ของ PR Club ได้ขึ้นมา จำได้ว่าเคยหาฟังในYoutubeได้ เป็นเพลงช้า เนื้อเพลงประมาณนี้ค่ะ ไม่มั่

ถึงคนที่อยู่แสนไกล แม้วันนี้หรือวันหน้า ถ้าเราได้เจอกัน ขอให้รู้ว่าฉันนั้นเฝ้ารอเธอเสมอมา หากเพียงได้พบสบตา ขอเธอจ๋าอย่าทิ้งให้เดียวดาย แม้ไม่รู้ว่าเธออยู่ไหน แม้ไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร โปรดรู้ไว้ ฉันยังค

เนื้อเพลงที่จำได้มีสองท่อนนะคะ ท่อนแรกมีเนื้อประมาณว่า "เฝ้าแต่คิดถึงเธอทั้งคืนทั้งวัน เฝ้าแต่เพ้อรำพันอยู่กับตัวเอง..." กับท่อนฮุคค่ะ "วอนสาย...ลมผ่าน บอกรักเธอที่อยู่ห่างไกล ว่ายั

ทำนองตามไฟล์แนบครับ เม่่าที่ติดดอย เมื่อหุ้นฉันนั้นติดดอยไป ไกลแสนไกลสุดใฝ่หา เฝ้ารอหุ้นนั้นขึ้นกลับมา ยังหวังว่าจะได้กินมัน จากวันนั้นฉันยังติดดอย คอยนะคอยด้วยใจเพ้อ แต่ราคาที่เจ้าเสนอ ดูจากกราฟเ

ค่ำคืนวันนึงเป็นวันว่างๆที่ไม่มีภารกิจของสองเสาหลักอย่าง โทมิโอกะ กิยู และ โคโจ ชิโนบุ เนื่องจากกิยูนั้นเพิ่งได้รับบาดเจ็บจากภารกิจครั้งล่าสุดและกำลังรักษาตัวอยู่ที่เรือนผีเสื้อ กิยูที่เบื่อกับการนอน

น้ำใสใส ไหลล่วง ออกจากตา ฉันเรยหยิบ ปากกา จากกระเป๋า มาขีดเขียน เรียงร้อย เป็นกลอนเศร้า เพื่อคลายเหงา คลายเศร้า วังเวงใจ ฉันเริ่มเพ้อ เริ่มรำพัน ถึงคนรัก สุดจะหัก ใจห้าม ให้นึกถึง นั่งระทม หัวใจ เฝ้า