ใครเคยโดนพ่อแม่หลอกด้วยคำพูดตอนเด็ก แล้วฝังใจจนส่งผลกระทบต่อชีวิตในวัยปัจจุบันบ้างไหมครับ
ที่แชร์ด้านล่างนี่คือเจอจากตัวเองและเจอจากที่คนรู้จักรอบตัวเป็นกันนะครับ
1. ตอนเด็กๆผมซนมาก ชอบวิ่งเล่น พ่อผมก็เลยชอบขู่เพื่อหยุดความซนของผมว่า "อย่าวิ่งไปมั่วสิลูก เดี๋ยวพี่คนนั้นจะจับเรานะ"
กลายเป็นว่าตอนเด็กๆเราก็หยุดวิ่งนั่นแหละครับ แต่พอโตขึ้นมา ผมเองในบางครั้งก็รู้สึกว่าเวลาใช้ชีวิตข้างนอกจะมีคนมองเราอยู่หรือมีคนเพ่งจะทำอะไรเราอยู่ ซึ่งความรู้สึกนี้จะเกิดขึ้นนานๆครั้งทีนึงครับ
2. อีกเรื่องที่เกิดกับผมเองคือ ตอนเด็กๆเป็นเด็กที่กลัวการไปทำฟันมาก แม่ผมก็ชอบพูดว่า "ถ้าไม่ยอมไปหาหมอฟัน หนอนไชฟันลูกหมดแน่ ไปกับแม่เดี๋ยวนี้" พอโตมาก็ยอมรับว่ามีกลัวๆบ้างเวลาต้องไปพบหมอฟันรายปีเพื่อตรวสุขภาพฟัน ทั้งๆที่คนอื่นเขาก็ไม่เห็นรู้สึกโฟเบียหมอฟันอะไรขนาดนั้น
3. เคสที่เพื่อนผมเจออีกเรื่องนึงจะคล้ายๆกับข้อแรก คือ เพื่อนเล่าว่าตอนเด็กเขาซนมาก พ่อเลยชอบพูดว่า "ถ้ายังไม่หยุดแหกปาก วิ่งซน เดี๋ยวจะเอาตำรวจมาจับ" พอโตขึ้นมา เพื่อนผมจะเป็นคนที่แพนิคเวลาเห็นคนในเครื่องแบบเข้ามาในร้าน จะสั่นและไม่สามารถสู้หน้าคนที่ใส่ชุดเครื่องแบบได้ ต้องให้พนักงานในร้านไปรับออเดอร์แทนเขา (เพื่อนผมเป็นเจ้าของร้านอาหารตามสั่ง) และต้องรอให้คนในเครื่องแบบกินเสร็จออกไปจากร้านก่อน ถึงกลับมาทำงานต่อได้
4. เคสทั่วๆไปที่น่าจะเจอกันหลายคนคือ "พ่อแม่ชอบพูดว่า เราคือลูกเก็บมาเลี้ยง ถูกเก็บมาจากถังขยะบ้าง ใต้ต้นไผ่บ้าง" ซึ่งผมมองว่าเคสแบบนี้มันออกแนวตลกๆมากกว่า แต่ในใจเด็กหลายคนกลับรู้สึกถึงความลดทอนคุณค่าอะไรบางอย่าง เหมือนพ่อแม่ไปสร้างปมว่าตัวเด็กไม่ใช่ลูกแท้ๆของตน ซ
ยังไม่รวมถึงเคสที่พ่อแม่หลายคนชอบหลอกลูกว่า ลูกจะเจอ ผี เจอสัตว์ประหลาดมาทำร้าย ถ้าไม่ยอมทำตามสิ่งที่พ่อแม่บอก
กลายเป็นว่าเด็กหลายคนโตขึ้นมาเป็นผู้ใหญ่ที่กลัวผี กลัวจิ้งจก กลัวตุ๊กแก มากกว่าคนปกติ บางรายถึงขั้นไม่สามารถใช้ชีวิตได้เลยเวลาเจอสิ่งที่พ่อแม่เคยขู่ไว้ตอนเด็ก
การที่พ่อแม่ขู่ด้วยการยกตัวอย่างพวกนี้ มันอาจใช้กำราบเด็ก (ในเวลานั้น) ได้อยู่หมัดในระยะเวลาสั้นๆ แต่มันไม่ได้สร้างเสริมการใช้เหตุผลในระยะยาว และสร้างผลกระทบต่อตัวเด็กมากนะครับในอนาคต
คุณเคยโดนพ่อแม่ขู่เข็ญด้วยตัวอย่างแปลกๆพวกนี้ไหมครับ
ใครเคยโดนพ่อแม่หลอกด้วยคำพูดตอนเด็ก แล้วฝังใจจนส่งผลกระทบต่อชีวิตในวัยปัจจุบันบ้างไหมครับ
ที่แชร์ด้านล่างนี่คือเจอจากตัวเองและเจอจากที่คนรู้จักรอบตัวเป็นกันนะครับ
1. ตอนเด็กๆผมซนมาก ชอบวิ่งเล่น พ่อผมก็เลยชอบขู่เพื่อหยุดความซนของผมว่า "อย่าวิ่งไปมั่วสิลูก เดี๋ยวพี่คนนั้นจะจับเรานะ"
กลายเป็นว่าตอนเด็กๆเราก็หยุดวิ่งนั่นแหละครับ แต่พอโตขึ้นมา ผมเองในบางครั้งก็รู้สึกว่าเวลาใช้ชีวิตข้างนอกจะมีคนมองเราอยู่หรือมีคนเพ่งจะทำอะไรเราอยู่ ซึ่งความรู้สึกนี้จะเกิดขึ้นนานๆครั้งทีนึงครับ
2. อีกเรื่องที่เกิดกับผมเองคือ ตอนเด็กๆเป็นเด็กที่กลัวการไปทำฟันมาก แม่ผมก็ชอบพูดว่า "ถ้าไม่ยอมไปหาหมอฟัน หนอนไชฟันลูกหมดแน่ ไปกับแม่เดี๋ยวนี้" พอโตมาก็ยอมรับว่ามีกลัวๆบ้างเวลาต้องไปพบหมอฟันรายปีเพื่อตรวสุขภาพฟัน ทั้งๆที่คนอื่นเขาก็ไม่เห็นรู้สึกโฟเบียหมอฟันอะไรขนาดนั้น
3. เคสที่เพื่อนผมเจออีกเรื่องนึงจะคล้ายๆกับข้อแรก คือ เพื่อนเล่าว่าตอนเด็กเขาซนมาก พ่อเลยชอบพูดว่า "ถ้ายังไม่หยุดแหกปาก วิ่งซน เดี๋ยวจะเอาตำรวจมาจับ" พอโตขึ้นมา เพื่อนผมจะเป็นคนที่แพนิคเวลาเห็นคนในเครื่องแบบเข้ามาในร้าน จะสั่นและไม่สามารถสู้หน้าคนที่ใส่ชุดเครื่องแบบได้ ต้องให้พนักงานในร้านไปรับออเดอร์แทนเขา (เพื่อนผมเป็นเจ้าของร้านอาหารตามสั่ง) และต้องรอให้คนในเครื่องแบบกินเสร็จออกไปจากร้านก่อน ถึงกลับมาทำงานต่อได้
4. เคสทั่วๆไปที่น่าจะเจอกันหลายคนคือ "พ่อแม่ชอบพูดว่า เราคือลูกเก็บมาเลี้ยง ถูกเก็บมาจากถังขยะบ้าง ใต้ต้นไผ่บ้าง" ซึ่งผมมองว่าเคสแบบนี้มันออกแนวตลกๆมากกว่า แต่ในใจเด็กหลายคนกลับรู้สึกถึงความลดทอนคุณค่าอะไรบางอย่าง เหมือนพ่อแม่ไปสร้างปมว่าตัวเด็กไม่ใช่ลูกแท้ๆของตน ซ
ยังไม่รวมถึงเคสที่พ่อแม่หลายคนชอบหลอกลูกว่า ลูกจะเจอ ผี เจอสัตว์ประหลาดมาทำร้าย ถ้าไม่ยอมทำตามสิ่งที่พ่อแม่บอก
กลายเป็นว่าเด็กหลายคนโตขึ้นมาเป็นผู้ใหญ่ที่กลัวผี กลัวจิ้งจก กลัวตุ๊กแก มากกว่าคนปกติ บางรายถึงขั้นไม่สามารถใช้ชีวิตได้เลยเวลาเจอสิ่งที่พ่อแม่เคยขู่ไว้ตอนเด็ก
การที่พ่อแม่ขู่ด้วยการยกตัวอย่างพวกนี้ มันอาจใช้กำราบเด็ก (ในเวลานั้น) ได้อยู่หมัดในระยะเวลาสั้นๆ แต่มันไม่ได้สร้างเสริมการใช้เหตุผลในระยะยาว และสร้างผลกระทบต่อตัวเด็กมากนะครับในอนาคต
คุณเคยโดนพ่อแม่ขู่เข็ญด้วยตัวอย่างแปลกๆพวกนี้ไหมครับ