เราคุยกับเขามา 2 ปีได้แล้วค่ะ เราอายุห่างกันรอบนึง เจอกันเดือนละ 2-3 ครั้งแล้วแต่โอกาส เคยมีอะไรกันแต่ไม่ได้เป็นความสัมพันธ์แบบ FWB ช่วงแรกๆเขาจีบเรา พอมาช่วงหลังเขาเครียดเรื่องงานจนรู้สึกว่ายังไม่พร้อมรับผิดชอบใคร ยังไม่อยากใช้คำว่าแฟน ก็เลยคุยๆกันไปก่อน ตอนนั้นเราก็โอเค เราไม่ได้รีบร้อนอะไร พอเรารู้สึกไม่ค่อยพอใจอะไรเขาก็จะโทรมาง้อเรา ค่อนข้างใส่ใจความรู้สึกเรา เราก็สนใจเขาคอยถามไถ่เรื่องงาน เรื่องอาหาร สุขภาพ ความเครียดเขาอยู่ตลอด จนเราได้ฟังสิ่งที่เขาโทรไปคุยกับรายการๆนึงว่าเขาไม่มีความสุขหลังจากเลิกกับแฟนคนเก่า มีคนคุย(ซึ่งน่าจะหมายถึงเรา) ก็ยังไม่ได้รู้สึกดีด้วย รู้สึกเคว้งคว้าง กับความรับผิดชอบที่ตัวเองต้องทำเป็นเข้มแข็ง เขาก็เล่าไป
แต่เราได้ยินแล้วรู้สึกว่าที่ผ่านมาเขาคุยกับเรา เขาไม่ได้รู้สึกอะไรเลยเหรอ เราเข้าใจว่าเราไม่ใช่แฟน แต่ความรู้สึกที่เรามีให้เขา เขาไม่รู้เลยเหรอ เขาเคยถามเราว่าถ้าเขาเลิกคุยกับเราไปเราจะโกรธมั้ย ถ้าเขาไม่คิดจะเลิกคุยเขาคงไม่ถาม แต่ตอนนี้เราก็ยังคุยอยู่ คุยไปเรื่อยๆ เราไม่ได้คุยกับคนอื่น เขาเองก็เหมือนกัน ใจจริงเราก็อยากเป็นคนสำคัญของเขา แต่เขาทำเหมือนยังไม่อยากมีใคร รู้สึกที่สิ่งที่เราคุยกันมันไม่มีประโยชน์อะไรเลย หรือควรเลิกคุยไปเลยดีคะ
ควรเลิกคุยไหม
แต่เราได้ยินแล้วรู้สึกว่าที่ผ่านมาเขาคุยกับเรา เขาไม่ได้รู้สึกอะไรเลยเหรอ เราเข้าใจว่าเราไม่ใช่แฟน แต่ความรู้สึกที่เรามีให้เขา เขาไม่รู้เลยเหรอ เขาเคยถามเราว่าถ้าเขาเลิกคุยกับเราไปเราจะโกรธมั้ย ถ้าเขาไม่คิดจะเลิกคุยเขาคงไม่ถาม แต่ตอนนี้เราก็ยังคุยอยู่ คุยไปเรื่อยๆ เราไม่ได้คุยกับคนอื่น เขาเองก็เหมือนกัน ใจจริงเราก็อยากเป็นคนสำคัญของเขา แต่เขาทำเหมือนยังไม่อยากมีใคร รู้สึกที่สิ่งที่เราคุยกันมันไม่มีประโยชน์อะไรเลย หรือควรเลิกคุยไปเลยดีคะ