สอบถามเรื่องอาการที่ไร้ความรู้สึก

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ คือไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ตั้งแต่ที่เราไม่มีความรู้สึก แบบว่ามีครั้งนึงที่คนในครอบครัวที่เรารักและเค้ามีบุญคุณกับเรามากเสียชีวิต เราไม่ร้องไห้ด้วยซ้ำ แค่เสียใจเล็กๆ ทำให้เราคิดมากว่าทำไมถึงไม่ร้องไห้ ทั้งที่จริงๆก็รักมากขนาดนั้น และเค้าตายต่อหน้าต่อตาเราเลยค่ะ

แล้วก็เราเป็นพวกทำเพื่อผลประโยชน์ค่ะ เราไม่ค่อยสนเท่าไหร่ว่าอีกคนจะรู้สึกยังไง แค่ได้สิ่งที่ต้องการก็พอแล้ว อันที่จริงเรารู้สึกไม่สนใจความรู้สึกใครเลยค่ะ ถ้ากับคนที่รักมากๆก็มี แต่ก็น้อย ถึงอย่างนั้นเราก็ยังแกล้งพูดให้อีกฝ่ายสบายใจได้

เราไม่สนใจว่าตัวเองจะตายวันนี้หรือใครจะตาย และบอกตามตรงว่าหลายครั้งก็ไม่สนด้วยว่าต้องทำให้ชีวิตใครแย่เพราะเรา บางทีก็คิดว่าคนนั้นสมควรแล้ว เราไม่กลัวความตาย สนแค่สิ่งที่ตัวเองอยากได้เท่านั้นแหละ จะเรียกได้ว่าโลภบังตาก็ได้ค่ะ มีวันหนึ่งเราไปฟังอาจารย์ท่านนึงพูด จนได้รู้ว่าตัวเองมีอาการปิดใจเป็นส่วนหนึ่ง แต่ก็ไม่เกี่ยวข้องกับการไร้ความรู้สึก

เราพยายามแคร์ พยายามรู้สึกรักและใส่ใจมากกว่านี้ แต่มันไม่ได้รู้สึกตามนั้นค่ะ เรารู้สึกว่าเรากำลังหลอกตัวเอง เพื่อนบอกว่าเราอาจเป็น sociopath แต่เราคิดว่าไม่น่าใช่ค่ะ น่าจะเบื่อชีวิตมากกว่า รบกวนขอความเห็นด้วยค่ะ