สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 5
-ให้แม่ผ่อนรถยนต์ 4,000-5,000 ซึ่งเราเองก็ไม่ได้ใช้รถคันนี้ ไม่จ่าย
-หนี้กยศ.ที่เราต้องรับผิดชอบ1,000/เดือน
-หนี้เงินกู้แม่ 600 ไม่จ่าย
-ส่งค่าอาหาแมวให้ที่บ้าน 1,000 ไม่จ่าย
-หนี้ธนาคารที่กู้มาไมุนที่บ้านช่วงโควิด3,600 1500 บาท พอ
-ค่าหอ+น้ำไฟ 2,000
-ค่าผ่อนโน๊ตบุ๊ค 1,600
ถ้าทำตามนี้ได้ ชีวิตสบายๆเลย
-หนี้กยศ.ที่เราต้องรับผิดชอบ1,000/เดือน
-หนี้ธนาคารที่กู้มาไมุนที่บ้านช่วงโควิด
-ค่าหอ+น้ำไฟ 2,000
-ค่าผ่อนโน๊ตบุ๊ค 1,600
ถ้าทำตามนี้ได้ ชีวิตสบายๆเลย
ความคิดเห็นที่ 3
ให้แม่เดือนละ 20% พอ เลิกเลี้ยงแมว ค่าอาหารเดือนละพันนี่ถ้ารายได้ไม่ถึงสองหมื่นต่อเดือนถือว่าเป็นภาระที่ไม่จำเป็น เก็บเงินนั้นไว้ส่งหนี้ กยศ ดีกว่า รถยนต์ปล่อยหลุดไป... ที่แม่บอกอย่างนั้นผิดทั้งเพ แม่ไม่ต้องการให้หนูเอารถไปใช้ก็เท่านั้น รายได้เดือนละเก้าพัน จะขับรถยนต์นี่ก็เกินตัวไปมาก เพราะการมีรถไม่ได้แปลว่า มีเงินเติมน้ำมันก็พอ ไหนจะค่าซ่อม ค่าทะเบียน ค่าประกัน ฯลฯ
ถ้าน้องเลือกที่จะไม่เรียนต่อ ให้หางานทำ ไม่ต้องส่งเสีย ทุกคนยังอยู่ในวัยทำงาน ก็ต้องทำงาน จะมามัวงอมืองอเท้ามันไม่ควร หนูต้องทำใจแข็งไว้ ถ้ามันหนักหนานักก็ย้ายออกไปอยู่หอเลย เอาไว้ยืนด้วยตนเองได้มั่นคงแล้วค่อยหันมาจุนเจือคนที่บ้าน ไม่ต้องรู้สึกผิด เพราะถ้าไม่ทำวิธีนี้ จะล่มกันทั้งบ้าน
ถ้าน้องเลือกที่จะไม่เรียนต่อ ให้หางานทำ ไม่ต้องส่งเสีย ทุกคนยังอยู่ในวัยทำงาน ก็ต้องทำงาน จะมามัวงอมืองอเท้ามันไม่ควร หนูต้องทำใจแข็งไว้ ถ้ามันหนักหนานักก็ย้ายออกไปอยู่หอเลย เอาไว้ยืนด้วยตนเองได้มั่นคงแล้วค่อยหันมาจุนเจือคนที่บ้าน ไม่ต้องรู้สึกผิด เพราะถ้าไม่ทำวิธีนี้ จะล่มกันทั้งบ้าน
ความคิดเห็นที่ 4
คุณสามารถตอบแม่ได้ไหมว่า รถชื่อใคร ใครใช้รถก็คนนั้นผ่อน เงินเดือนคุณไม่ได้มากมาย แค่ให้แม่เยอะไป ตีไปว่าคุณให้แม่ 4,000 ไป 6 เดือน 24,000บาท ไปแล้ว ควรเก็บไว้ให้ตัวเอง เกิดวันใดวันหนึ่งฉุกเฉินมาจะได้มีเงินบ้าง ถ้าเกิดมีเหตุให้คุณไม่ได้ทำงานล่ะ แม่ช่วยได้ไหม ในฐานะที่ผ่านประสบการณ์ชีวิตมาก่อนเกือบ10ปี ผ่านอะไรมาก่อนพอสมควร อยากจะบอกว่า ถึงเวลาที่เราต้องใช้เงิน หรือเดือดร้อนขึ้นมา ตัวเราเท่านั้นที่จะเป็นที่พึ่งให้ตัวเองได้ อีกอย่าง เราว่าค่าอาหารแมว แพงมากสำหรับรายได้ต่อเดือน
แสดงความคิดเห็น
ผิดที่แม่ หรือผิดที่เรา เงินเดือน15,000ไม่เหลือเก็บ เริ่มต้นชีวิตด้วยหนี้?
เราพึ่งเริ่มทำงานได้2เดือน เงินเดือน15,000บาท หักประกันสังคมเหลือสุทธิก็แค่ 14,500 บาท
อยากแบ่งเก็บเดือนละ4,000
รายจ่ายของเราหลักๆมี…
-ให้แม่ผ่อนรถยนต์ 4,000-5,000 ซึ่งเราเองก็ไม่ได้ใช้รถคันนี้ เราเคยขอแม่เอาไว้ใช้เพราะทำงานไกลบ้านต่างจังหวัด แต่แม่ไม่ให้ แม่บอกรถพึ่งออกมา เขาไม่ให้คนอื่นนอกจากคนที่มีชื่อเป็นเจ้าของใช้ (ไม่รู้จริงมั้ย)
-หนี้กยศ.ที่เราต้องรับผิดชอบ1,000/เดือน
-หนี้เงินกู้แม่ 600
-ส่งค่าอาหาแมวให้ที่บ้าน1,000
-หนี้ธนาคารที่กู้มาไมุนที่บ้านช่วงโควิด 3,600
-ค่าหอ+น้ำไฟ 2,000
-ค่าผ่อนโน๊ตบุ๊ค 1,600
ที่เหลือก็ค่ากินใช้รายวัน+เผื่อฉุกเฉินว่ามอเตอร์ไซค์ที่ยายไปซื้อมือสองของเพื่อนสนิทมาให้จะพังหรือเปล่า
แม่เราไม่มีเงินเก็บ ประกันไม่มี ทำเสริมสวยได้เดือนละ9,000 ร้านไม่ได้จดทะเบียนการค้า(เจ้าของบ้านเช่าไม่ให้จด) บ้านต้องเช่า
น้องเรียนไม่จบม.6 อยู่บ้าน เล่นเกม ช่วยงานสวนบ้าง รายได้ไม่มี
ยายอายุ60 ทำสวนผลไม้ ได้ปีละ 40,000 บอกทุกปีว่า "ปีนี้ได้เป็นแสนแน่ๆ ปีหน้าจะปล่อยให้พวกทำแล้ว" สุดท้าย… ขายไม่ได้ สวนคนแก่พวกรับซื้อไม่อยากเข้ามาซื้อเพราะได้น้อย โดนกดราคาบ้างอะไรบ้าง และท้ายสุด…ที่ว่าจะให้ลูกหลานทำต่อก็ไม่ได้อะไรตัวเองยังทำอยู่
เราติดใจตรงที่ รถคันที่ผ่อนนี้เป็นรถเก๋งของแม่เราไม่ได้ใช้ทำไมเราต้องผ่อน เราอยากสร้างเนื้อสร้างตัวของตัวเอง ไม่ใช่เสาหลักขนาดนี้ที่อะไรๆก็ต้องเรา ให้แม่ได้แต่ว่าเราอยากมีตัวเลขที่แน่นอน จะได้เหลือเก็บบ้าง
อันที่จริงที่บ้านมีรถยนต์2คัน คันที่แม่พึ่ง ออกใหม่(ซึ่งก็คือเงินยาย) ผ่อนส่งโดยพ่อเลี้ยง แต่ตอนนี้พ่อเลี้ยงไม่ส่งเงินเราทนไม่ได้เลยต้องรับหน้าที่นั้น
รถอีกคันเป็นคันเก่า ไดร์สตาร์ทเสียยังไม่ซ่อม แอร์พัง ต้องถอดแบตเวลาจอดไม่งั้นไฟหมด แม่จะให้เราเอาคันนั้นมาวิ่งทา
ไกล…
ก่อนหน้านี้เราต้องเดิน2กิโลผ่านป่ามันไปทำงานทุกวัน…
เราวางแผนเอาไว้…
แผน1…ทำงานไปเครียหนี้สักสามเดือนแล้วจะออกมอเตอร์ไซค์ ระหว่างนี้เอารถที่บ้านมาใช้ก่อนสักสองเดือน แล้วค่อยเอาคืนไป แม่บอกไม่ได้ รถใหม่ห้ามใช้หลายคน
แผน2…ถ้างั้นเราจะส่งให้เก็บเอาไปซ่อมไดร์สตาร์ทอีกคันจะได้วิ่งได้ แล้วเอาคันใหม่มาเราจะส่งต่อเอง ประหยัดไม่ต้องซื้อมอเตอร์ไซค์ใหม่ แม่บอกไม่ได้ รถใหม่ห้ามใช้หลายคน…คนแถวบ้านยิ่งมองอยู่ว่ารถหายไปไหน
เราไม่เข้าใจความคิดแม่ เราเหนื่อย เราเบื่อ เราท้อ เราแค่อยากระบายที่นี่ เพราะไม่มีใครระบายได้เลย เรารู้สึกชีวิตไม่ใช่ของเรา กางเกงทำงานที่ใส่อยู่ทุกวันนี้ยังขาดเลย จะซื้อใหม่ตัวละ300กว่าบาทก็ยังต้องชั่งใจ
เราอายุ 25 แล้วยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย