ที่ผ่านมาในชีวิตตัวผมนั้น เกิดมาไม่มีพ่อไม่มีแม่ครับ โดนทิ้งให้พี่สาวเลี้ยงตั้งแต่อายุ 1 ขวบ พอ หลังจากจบป 6 ผมก็ต้องมาบวชเรียน ได้ 1 ปี หลังจากนั้นก็ออกมาเรียนภาคปกติม 1 ถึงม 6 ผมเริ่มอยู่ตัวคนเดียวตั้งแต่ จบป 6 จนถึงปัจจุบัน พี่สาวผม ได้เพียงส่งเงินให้ผม วันละ 100 บาท ส่วนตัวพี่สาวนั้นจำเป็นจะต้องไปทำงานหาเงินที่กรุงเทพฯ ผมเลยจำเป็นจะต้องอยู่คนเดียว มันทำให้ผมรู้สึกโดดเดี่ยวมาตลอด ในระหว่างที่ผมกำลังจะโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ ตอนช่วงมัธยมต้นผมไม่ได้รู้สึกอะไรเกี่ยวกับคำว่าครอบครัว มากนัก แต่พอเข้าช่วงมอปลายผมก็รู้สึกโดดเดี่ยว ถามว่าทำไมเราไม่มีครอบครัวดีๆเหมือนคนอื่นเขาครอบครัวที่สมบูรณ์พร้อม พ่อแม่ พี่น้อง หลังจบม 6 มา ผมก็รู้สึกว่าผมอยากมีครอบครัวที่ดีกับเขาบ้าง ผมเลยเริ่ม คิดว่า ผมเลือกเกิดไม่ได้แต่ผมเลือกที่จะเป็นได้ หลังจากนั้นผม ได้เริ่มหาทาง เริ่มต้นพื้นฐานของครอบครัว ด้วยการ หางานทำส่งตัวเองเรียนต่อจนเรียนจบปวสและจบปริญญาตรี ปัจจุบันนี้ผมอายุ 25 ปี
ผมเคยมีแฟนมาแล้วหลายคนซึ่งแต่ละคนผมรู้สึกว่า ผมเป็นผู้ให้อยู่ฝ่ายเดียว จนผมต้องถอยออกมาอยู่คนเดียว ผมรู้สึกว่าผมอยู่คนเดียวแล้วผมมีเงินเหลือมากกว่าตอนมีแฟน มีความเจริญทางความคิดมากกว่า ก็เลยอยู่คนเดียวมาสักพักใหญ่แล้ว เลยกำลังจะมองเป่าหมายข้าวหน้าต่อไปว่าควรทำอะไรในอายุเท่านี้
ผมรู้สึกว่าผมอายุมากพอที่จะต้องหาคู่ชีวิตมาสร้างครอบครับแบบจริงจังแลวหรือยัง
หรือว่า ผมควรที่จะ สร้างพื้นฐานของครอบครัวให้พร้อมกว่านี้ พื้นฐานของผมก็คือ เช่นบ้าน รถ ให้สมบูรณ์ก่อนจึงค่อยหา
ผมอยากได้คำแนะนำจากผู้ใหญ่หลายๆคน
เนื่องจากผมไม่มีผู้ใหญ่ คนไหนที่ผมจะปรึกษาได้
อยากมีครอบครัวที่อบอุ่นสมบูรณ์ ควรเริ่มยั่งไงครับ
ผมเคยมีแฟนมาแล้วหลายคนซึ่งแต่ละคนผมรู้สึกว่า ผมเป็นผู้ให้อยู่ฝ่ายเดียว จนผมต้องถอยออกมาอยู่คนเดียว ผมรู้สึกว่าผมอยู่คนเดียวแล้วผมมีเงินเหลือมากกว่าตอนมีแฟน มีความเจริญทางความคิดมากกว่า ก็เลยอยู่คนเดียวมาสักพักใหญ่แล้ว เลยกำลังจะมองเป่าหมายข้าวหน้าต่อไปว่าควรทำอะไรในอายุเท่านี้
ผมรู้สึกว่าผมอายุมากพอที่จะต้องหาคู่ชีวิตมาสร้างครอบครับแบบจริงจังแลวหรือยัง
หรือว่า ผมควรที่จะ สร้างพื้นฐานของครอบครัวให้พร้อมกว่านี้ พื้นฐานของผมก็คือ เช่นบ้าน รถ ให้สมบูรณ์ก่อนจึงค่อยหา
ผมอยากได้คำแนะนำจากผู้ใหญ่หลายๆคน
เนื่องจากผมไม่มีผู้ใหญ่ คนไหนที่ผมจะปรึกษาได้