จั่วหัวดูดราม่า จริงๆไม่มีอะไรครับ แค่สงสัยเฉยๆ

เพราะตัวผมเองสมัยเด็กๆ ก็โตมาในครอบครัวที่มีอันจะกิน พ่อแม่จัดการวันเกิดให้ (จำได้แบบลางๆ) พ่อแม่ทุกคนในซอยต่างก็หอบของขวัญมาให้ผม พาลูกของพวกเขามาที่บ้านผม เล่น และกินข้าว กินขนม และที่สำคัญจบพิธีด้วยการเป่าเค้ก ร้องเพลงสุขสันต์วันเกิด

จนกระทั่งปี40 นั่นแหละครับ เริ่มสังเกตุได้ว่าทำไมพ่อแม่ไม่จัดงานวันเกิดให้ผมแล้ว ไม่มีใครมาสนใจวันเกิดของผม 
ตอนเด็กๆเคยร้องไห้ด้วยนะครับว่า ทำไมคนอื่นไม่รักผมแล้วเหรอ ทำไมปะป๊ามะม๊าไม่จัดงานให้ผมแล้ว ไม่มีใครจำวันเกิดผมได้เลยเหรอ

ตอนโตขึ้นก็เฉยๆไปแล้วนะครับ จนกระทั่งได้เห็นเพื่อนตัวเองจัดงานวันเกิดให้ลูกของพวกเขา จะต่างออกไปที่ความยิ่งใหญ่ของงาน มันช่างแตกต่างกับยุคสมัยผม เข้าใจว่ารุ่นเราได้อะไรดีๆมาจากรุ่นพ่อแม่ ก็อยากตอบแทนกลับไปให้ลูกแท้ๆของเราเอง ทำนองนั้น

ก็เลยสงสัยว่าจริงๆแล้วการจัดงานวันเกิดให้ลูกๆ เป็นการปลูกฝังเด็กทางอ้อมว่าคนอื่นต้องให้ความสำคัญกับวันเกิดของเขา หรือเปล่าครับ

เราจัดงานวันเกิดให้ลูกเพื่ออะไรครับ อันนี้ผมยังไม่ค่อยเข้าใจ จัดให้ลูกรู้ว่าวันนี้วันเกิด แล้วยังไงต่อ? แล้วถ้าปีอื่นเราไม่ได้จัด ลูกจะคิดอะไรกับเราไหม

ใครมีเพื่อนประเภท ไม่มีใครสนใจวันเกิดของเขาแล้วจะดราม่าไหมครับ ผมว่ามันคือผลพลอยได้อ้อมๆจากวัฒนธรรมแบบนี้หรือเปล่า