คือตอนนี้เราสับสันกับความสัมพันธ์นี้มากกก เราไปเจอผู้ชายคนหนึ่งในแอพๆหนึ่ง ซึ่งตอนแรกเรากะว่าจะคุยกับเขาเล่นๆ แต่พอเราคุยกับเขาผ่านไปได้ 2 - 3 เดือน เราเริ่มรู้สึกดี รู้สึกสบายใจ จากที่เราทำงานมาเหนื่อยๆด้วยส่วนตัวแล้วเราทำงานเป็นผู้ช่วยพยาบาลมันเป็นงานที่กดดันมาก แต่พอได้เจอหน้าเขาหรือแค่ได้คุยผ่านแชทก็ทำให้เราหายเหนื่อย เขาบอกเป็นห่วง บอกคิดถึง กอด เวลาเราเขางานดึกเราหิวเขาก็จะชอบซื้อนมซื้อของกินมาให้ตลอด เขาเอาใจใส่เราดีมาก คือผู้ชายคนนี้เขาเรียนเป็น นสต. อยู่(ปกติเราไม่ชอบตำรวจ ทหารอยู่แล้ว ไม่ใช่ว่ามีอคตินะ) จนแบบเราเริ่มจะสารต่อความสัมพันธ์นี้ แน่นอนเขาก็คิดแบบเรา ต่างคนต่างชอบ จนมีวันหนึ่งเราถามเขาไปว่าถ้าเกิดเราขอเธอเป็นแฟนเธอจะเป็นแฟนกับเราไหม เขาเงียบ ตอนนั้นเราคิดแล้วแหละว่าเขาคงไม่ได้รักเรามากพอที่จะเป็นแฟนกับเราหรือเขามีคนอื่น แต่โทรศัพท์อะไรเขาก็ให้เราดูตลอด เราเลยแกล้งตลกกลบเกลื่อนไปงั้นว่าแค่เราพูดเล่น แต่เขาก็พูดว่าเขาลังเล เพราะตอนนี้เขาฝึกงานอยู่ที่จ.ระยอง บ้านเขาอยู่ฉะเชิงเทรา เขาบอกว่าถ้าเขากลับไปค่ายจะไม่ได้คุยกันเลยนะ ที่ร.ร.เขาไม่ให้เล่นโทรศัพท์ เราก็ตอบไปว่าเรารอเขาได้ แล้วเขาก็ตอบว่าเรียนจบก็อยากจะมาลงทำงานที่นี้เพราะจะได้อยู่ใกล้เรา อีกใจก็อยากลงอยู่ที่บ้านเพื่อดูแลพ่อแม่ แน่นอนอันนี้เราก็เข้าใจ เราเลยบอกไปว่าลงทำงานที่บ้านก็ได้วันไหนว่างๆหรือวันหยุดตรงกันไว้ไปเที่ยว แต่เขาก็ยังลังเล เราก็เลยทำใจไว้แล้วแต่เขาก็ยังทำดีกับเราเดิม ซื้อนมซื้อขนม กอด หึง หวง เราเลยไม่รู้ว่าเขาต้องการเก็บเราไว้หรอ คือตอนนี้เราไม่กล้าเปิดให้ใครเข้ามานอกจากเขา เพราะสถานะเราสองคนตอนนี้เป็นคนคุย เพื่อนก็ไม่ใช่ แฟนก็ไม่ใช่ จะให้เป็นคุยกันไปตลอดแบบนี้ก็ไม่เอาหรอก ทั้งที่รู้ทั้งรู้ก็ยังไม่ถอย
ช่วยบอกที่ว่าเราควรทำไงต่อดีกับความสัมพันธ์ครั้งนี้?
เราควรไปต่อหรือหยุดดีกับความสัมพันธ์นี้?
ช่วยบอกที่ว่าเราควรทำไงต่อดีกับความสัมพันธ์ครั้งนี้?