เรื่องคือบ้านเราเป็นบ้านไม่ค่อยกว้างเท่าไหร่  แต่ในบรรดาญาติจะมีบ้านเราบ้านเดียวที่เป็นบ้านส่วนตัว  คนอื่นจะเป็นห้องเช่า ก็เลยจะมีญาติมาสังสรรค์ที่บ้านเราบ่อยๆ แต่ทุกครั้งที่มากินกันก็จะทิ้งขยะเกลื่อนบ้าน  ขวดเหล้าขวดเบียร์  บางทีเค้าพาลูกหลานมาด้วย  ก็มากินขนมกินของที่เราซื้อไว้กินจนหมดแม้กระทั่งมาม่าก็หมด  ไม่เคยเหลือให้เรากิน   หมูไก่ที่ซื้อมาตุนไว้ก็เอาออกมากินกันจนไม่เหลือไว้เป็นกับข้าว  กินของเราจนหมดภายในวันเดียว เป็นแบบนี้ทุกครั้ง  แล้วคือมากินทุกอาทิตย์  เราไม่อยากหวงของเลย แต่บางทีมันเกินไปจริงๆ  ถามว่าทำไมต้องซื้อตุน  คือเงินออกทีนึงเราจะชอบซื้อของตุนไว้  เพราะกว่าจะสิ้นเดือนก็ยังมีมาม่าไว้กิน   เราไปบ้านเค้าก็ไม่เคยไปหยิบของเค้ามากินสุ่มสี่สุ่มห้า  หรือเค้าคิดว่าเราไม่พูดเลยจะทำไรก็ไม่มีความเกรงใจงี้หรอ ถามว่าหวงมั้ยก็ไม่ได้หวง  แต่เราไม่มีกำลังซื้อพอที่จะมาแบ่งปันคนอื่นมากขนาดนั้น  นานๆมาทีจะไม่ว่าเลย  นี่มากันทุกอาทิตย์  มาแบบอยากมาก็มา  ทั้งที่ไม่เชิญ  เหนื่อยใจกับญาติแบบนี้มากๆ  อยากให้เค้าเข้าใจเรา