เปิดหัวอยากให้ทุกคนมาช่วยตอบ ผิดถูกอย่างไร พร้อมรับไว้ ขอให้อ่านจบ ก่อนดราม่า
.....
คือเรากับเพื่อนคนนี้รู้จักกันนานเป็น 17 กว่าปีได้ สนิทกันแค่ช่วงมัธยม แล้วก็ห่างหายกันไป จนมาคุยกันช่วงมหาลัยบ้าง แต่เป็นแบบขาดๆ หายๆ เงียบหายกันไปหลายปี จนบางทีเกือบลืมกัน จนช่วงหลังๆ นางชอบทักเราชวนไปโน้นนี้นั่น ในระยะเวลา 2-3 ปี มา เรารู้สึกว่า นางคงอยากกลับมาสนิทกับเราจริงๆ บวกกับแฟน ชอบไล่เราไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง บอกว่าอยู่กับแฟนตลอดก็ให้เวลาเพื่อนบ้าง ทั้งที่นิสัยเราจริงๆ แทบจะไม่ชอบสุงสิงกับใคร ไม่ชอบคบใคร หรืออยากมีเพื่อนสนิทเลย แต่ก็ไปตามคำแนะนำของแฟน จนสุดท้ายเราเลยลองเปิดใจปรึกษานางกับปัญหาเรื่องแฟน ตลอดเรื่อยมา
จนวันหนึ่งเรื่องมีอยู่ว่า
.........
เราที่ชอบทะเลาะกับแฟนบ่อย อยู่แล้ว เวลาทะเลาะเราชอบไประบายให้เพื่อนคนนี้ฟัง จนมีวันหนึ่งเรา ทะเลาะแล้วเราเก็บข้าวของ
ก็คิดไตร่ตรองว่าจะไปบ้านเพื่อนดีไหม หรือจะเปิดห้องเองดี เพราะใจไม่อยากรบกวนใครเลย เราเลยลองโทรเชคถามไปครั้งหนึ่ง ว่ามันจะโอเครไหม แต่โทรไม่ติด เราเลย ตรงดิ่งไปหาที่พัก แต่หาแทบไม่ได้ เพราะทุกที่ปิดหมด มันดึกและน่ากลัวมาก เป็นช่วงโควิท เลยตัดสินใจโทรหาอีกสามรอบ แน่ใจแล้วว่าเพื่อนนอนแหละ เลยตัดสินใจไปเปิดห้องราคาแพงที่หนึ่ง พอตอนเช้านางก็แชทมาถาม ว่าโทรมามีอะไรรึป่าว เพราะมะคืนนางหลับแล้ว เราเลยบอกทะเลาะกับแฟน แล้วว่าจะไปนอนด้วย เพราะตอนออกมาเราไม่ได้ดูเวลาว่ามันตีหนึ่งแล้ว เราก็บอกว่า เราไม่อยากรบกวน เพราะเราก็เข้าใจ ก็อธิบายให้นางเห็นใจเราและเข้าใจ นางฟังแล้วเงียบไปนาน
........
แล้วนาง ก็ตอบมาว่า นางไม่โอเคกับเรา ไม่พร้อมซัพพอร์ตเราตลอดเวลา นางก็บอกว่า บางทีต้องเตือนกันบ้าง เพราะเป็นแบบนี้บ่อยมาก (บ่อยนี้คือน่าจะระบายเรื่องแฟนบ่อยแล้วก็ทำทีท่าว่าจะเลิก ถ้าเลิกจะไปนอนพักด้วยสักแปบ ซึ่งตามตรง ไม่เคยไปเลยสักครั้ง มีแต่โทรหาระบายแค่นั้น)
ถามว่านางแนะนำดี ไหม ก็ดีมากเลยแหละ แต่ในคำพูดนาง มันทำให้เรารู้สึกว่า เฮ้ย ไม่ได้มีความห่วงเพื่อนเลยสักนิด ในวันที่เราต้องการจริงๆ กลับไม่ช่วยเหลือเลย มันเป็นครั้งแรกเลยที่เราตัดสินใจจะไปนอนกับนางทันที มองมุมนาง คือ เข้าใจนะว่า คงรำคาญ และมีปัญหามากมายในแต่ละวันมากพอแล้ว และไม่พร้อมรับปัญหาอื่นๆ เข้ามาในชีวิต มุม เรามันมีความรู้สึกว่า บางที คุณอาจจะเป็นที่สุดท้ายที่เขาจะพึ่ง ก็ได้ มองๆ จากมุมแบบนี้ เราอาจเป็นเพื่อนที่แย่นิสัยเสียกับเขาก็ได้ แต่ถ้ามองภาพรวม เอาจริงๆ
........
1.เราซัพพอร์ตเพื่อนตลอด ขายของไม่ว่าจะขายอะไร ก็อุดหนุน นางตลอด VS นางไม่เคยอุดหนุน หรือ ซื้อของเราที่ขายเลยซักครั้ง
2.นางชอบชวนเราไปนั่นไปนี้ เราก้ไปด้วยตลอด วันเกิดอยากได้ของขวัญ เราก็ซื้อให้ หรือวันสำคัญ นางชวนเรา ทำกับข้าวให้ทาน ให้เสื้อผ้าเรามาใส่เราก็รับไว้เพื่อไม่เสียน้ำใจ จนบางทีต้องให้ตังค์ เพราะเกรงใจ VS เราไม่เคยร้องขออะไรจากนางเลย วันเกิดไม่เคยขออะไรเลย
3. นางมีจุดดีของนางมากมาย VS เราไม่เคยขอ หรือชวนนางไปไหนเลย เพราะถ้าชวน นางก็คงไม่ไป และก็คงปฏิเสธ
เรารู้สึกว่า นางอยากทำดีกับเพื่อน เมื่อนางอยากทำ อยากซัพพอร์ต เมื่อนางต้องการ ซึ่ง เราไม่ชอบไปไหน ไม่อยากยุ่งกับใครอยู่แล้ว เพราะสิ่งที่เราต้องการมากที่สุด คือเพื่อนที่พร้อมรับฟังปัญหาเราอยู่เคียงข้างในยามไม่เหลือใครมากกว่า เราเลยไม่คิดจะร้องขออะไรกับนาง เวลานางต้องการเรา เราพร้อมไปกับนาง นางอยากไปไหน เราก็ไป คือเราแทบจะไม่ปฏิเสธคำร้องขอเพื่อนเลยสักครั้ง เวลาเพื่อนระบายเรื่องต่างๆ เราก็รับฟังตลอด แต่นางไม่เคยปรึกษาเรื่องแฟนเท่าไหร่ เพราะนางไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องแฟน และไม่เคยจะเก็บของย้ายมาหาเราหรือนอนกับเรา นี้คือข้อดีของนาง นางมีแต่ชวนเราไปนอนด้วยตอนสมัยที่นางยังไม่มีบ้าน พอนางมีบ้าน เรารู้สึกว่า นางไม่ค่อยอยากต้อนรับใครเพื่อไปหาบ่อยๆ รวมทั้งเราด้วย ตามปกติเราก็ไม่ค่อยชอบไปหานางอยู่แล้ว ถ้าไม่ไปซื้อของ หรือนางชวน เพราะเราเป็นคนขี้เกียจแต่งตัวออกนอกบ้าน
----------
คำพูดที่ทำให้ไตร่ตรองเพื่อนคนนี้
ก่อนที่เราจะกลับมาสนิทกันมากขึ้น แฟนเรา บอกให้เลิกคบเพื่อนคนนี้ซะ เพราะนิสัยไม่ดี
ก็เพราะนางอยากยืมของของเราไปใช้งาน แต่เราเอาของที่นางต้องการไปจำไว้กับร้านจำของ เราบอกนางว่า ถ้านางอยากได้ไปใช้ นางก็ไปเอาของออกมาใช้ได้ลย เพราะเรายังไม่มีตังค์ไปไถออก เรามีแต่เสียดอกเบี้ยค่าจำนองของไว้ไปพลางๆ จนนางเอาตังค์มาให้เราไปเอาของออกมา ให้นางใช้งาน นางก้ใช้ไปสักพักหนึ่งเป็นหลายเดือนเลย จนเราคิดว่านางคงจะเอาไปเลยแน่ๆ
แต่พอนางใช้จนพอใจ นางก็เอามาคืน และบอกว่า อยากได้ตังค์ที่นางให้เราไปไถออกคืน ซึ่งเราบอกว่า เรายังไม่มีให้ตอนนี้ จนแฟนเราเอาตังค์ให้เราไปใช้คืนเพื่อน และเอาของเรากลับ
แฟนเราเลยถามว่า เพื่อนนิสัยไม่ดี มันฉลาด เท่ากับเอาของเราไปใช้ฟรี เวลาอยากได้ตังค์คืนก็มาขูดเข่นถามจะเอาตังค์คืนให้ได้ เพราะตัวเราไม่ได้ร้องขอหรือไปยืมตังค์เพื่อนมาไถเลย นางอยากได้ของนางเอง แฟนเราเลยบอกให้เลิกคบซะ
.......
ข้อเสียเรา เวลาคบเพื่อน ถ้าเปิดใจรับใครมาเป็นเพื่อนสนิท คือชอบเอาเรื่องแฟนไปเล่าไประบายให้เพื่อนฟัง แฟนเราก็เตือนว่าอย่าทำ มันไม่ดี
เพราะสุดท้าย เราดีกัน เขาจะมองเรา ว่าเขากลายเป็นหมา และเพื่อนก็จะมองแฟนเราไม่ดีด้วย พักหลังๆ เราเลยไม่ค่อยระบายปัญหากับเพื่อน
แค่รู้สึกว่า วันไหน ทะเลาะกันค่อยไปหา นั่งเล่นด้วยที่บ้าน เฉยๆ ดีกว่าเอาปัญหาไประบายให้ฟังน่าจะดีกว่า
แต่พอเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น รู้สึกว่า ไอ้คำว่า ไม่พร้อมซัพพอร์ตตลอด ไม่โอเครที่จะมาช่วยแก้ปัญหา เฮ้ย ส่วนมาก ก็แค่ระบายให้ฟังนะ ตอนทะเลาะกับแฟนเราบอกจะไปนอนด้วยแค่ไม่กี่ครั้ง แต่ไม่เคยไปเลยสักครั้ง ซึ่งตอนนั้น ยังไม่มีบ้าน แล้วคำพูดก็พร้อมที่จะช่วยเหลือเรา แต่เราก็ไม่เคยไปเลยสักครั้งเนี่ยนะ ซึ่งหลังจากคำนั้น บวกเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ ก็พอเข้าใจว่า กุอยากเป็นเพื่อนกับ อยากต้อนรับ ในตอนที่กูพร้อมซัพพอตเท่านั้นนะหรอ เพื่อนกันมันจำกัดช่วงเวลาต้อนรับด้วยหรอ ถ้าเขาไม่เดือดร้อนจริงเขาคงไม่ไปหาวุ่นวาย หรอก
เพราะมีเหตุการณ์หนึ่ง ก่อนที่จะมีเรื่อง วันนั้นเราแชทไปหาบอกจะไปกินข้าวบ้านแกนะ มันตอบช้า แล้วเราก็ขับรถออกไปเลย นั้นคือครั้งแรกที่ไปแบบนั้น พอไปถึงหน้าบ้าน เราเพิ่งอ่านแชท เลยบอกว่าถึงหน้าบ้านแล้ว ก็พบว่า ไม่สะดวกนี้คือ ซักผ้าอยู่แค่นั้นนะหรอ หรือ ว่าเราควรมีมารยาทกับเพื่อนรึป่าว หรือยังไง เพราะเพื่อนยังไม่มีครอบครัว แฟนก็อยู่ด้วยกันแค่ช่วงทำงานบ้างทีก็ไม่อยู่บ้านกับมันอ่ะนะ เจอแบบนั้นก็ งง ว่า ที่จริง แค่ไม่อยากต้อนรับเฉยๆ เลยบอกไม่ว่าง ไม่สะดวก ทั้งๆ ที่เราแทบจะไม่ไปหา นานๆ ทีจะไป ถ้ามันไม่บอกให้มาก็ไม่ไปนะ แทบจะไม่อยากไปไหน เพราะขี้เกียจแต่งตัวออกจากบ้าน
คือถ้าเราไม่มีปัญหาจริงๆ เราก็ไม่อยากไปรบกวนนะ มันเชิญค่อยไป แค่นั้น
เพื่อนไม่ให้ไปนอนบ้าน เลิกคบดีไหม ?
.....
คือเรากับเพื่อนคนนี้รู้จักกันนานเป็น 17 กว่าปีได้ สนิทกันแค่ช่วงมัธยม แล้วก็ห่างหายกันไป จนมาคุยกันช่วงมหาลัยบ้าง แต่เป็นแบบขาดๆ หายๆ เงียบหายกันไปหลายปี จนบางทีเกือบลืมกัน จนช่วงหลังๆ นางชอบทักเราชวนไปโน้นนี้นั่น ในระยะเวลา 2-3 ปี มา เรารู้สึกว่า นางคงอยากกลับมาสนิทกับเราจริงๆ บวกกับแฟน ชอบไล่เราไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง บอกว่าอยู่กับแฟนตลอดก็ให้เวลาเพื่อนบ้าง ทั้งที่นิสัยเราจริงๆ แทบจะไม่ชอบสุงสิงกับใคร ไม่ชอบคบใคร หรืออยากมีเพื่อนสนิทเลย แต่ก็ไปตามคำแนะนำของแฟน จนสุดท้ายเราเลยลองเปิดใจปรึกษานางกับปัญหาเรื่องแฟน ตลอดเรื่อยมา
จนวันหนึ่งเรื่องมีอยู่ว่า
.........
เราที่ชอบทะเลาะกับแฟนบ่อย อยู่แล้ว เวลาทะเลาะเราชอบไประบายให้เพื่อนคนนี้ฟัง จนมีวันหนึ่งเรา ทะเลาะแล้วเราเก็บข้าวของ
ก็คิดไตร่ตรองว่าจะไปบ้านเพื่อนดีไหม หรือจะเปิดห้องเองดี เพราะใจไม่อยากรบกวนใครเลย เราเลยลองโทรเชคถามไปครั้งหนึ่ง ว่ามันจะโอเครไหม แต่โทรไม่ติด เราเลย ตรงดิ่งไปหาที่พัก แต่หาแทบไม่ได้ เพราะทุกที่ปิดหมด มันดึกและน่ากลัวมาก เป็นช่วงโควิท เลยตัดสินใจโทรหาอีกสามรอบ แน่ใจแล้วว่าเพื่อนนอนแหละ เลยตัดสินใจไปเปิดห้องราคาแพงที่หนึ่ง พอตอนเช้านางก็แชทมาถาม ว่าโทรมามีอะไรรึป่าว เพราะมะคืนนางหลับแล้ว เราเลยบอกทะเลาะกับแฟน แล้วว่าจะไปนอนด้วย เพราะตอนออกมาเราไม่ได้ดูเวลาว่ามันตีหนึ่งแล้ว เราก็บอกว่า เราไม่อยากรบกวน เพราะเราก็เข้าใจ ก็อธิบายให้นางเห็นใจเราและเข้าใจ นางฟังแล้วเงียบไปนาน
........
แล้วนาง ก็ตอบมาว่า นางไม่โอเคกับเรา ไม่พร้อมซัพพอร์ตเราตลอดเวลา นางก็บอกว่า บางทีต้องเตือนกันบ้าง เพราะเป็นแบบนี้บ่อยมาก (บ่อยนี้คือน่าจะระบายเรื่องแฟนบ่อยแล้วก็ทำทีท่าว่าจะเลิก ถ้าเลิกจะไปนอนพักด้วยสักแปบ ซึ่งตามตรง ไม่เคยไปเลยสักครั้ง มีแต่โทรหาระบายแค่นั้น)
ถามว่านางแนะนำดี ไหม ก็ดีมากเลยแหละ แต่ในคำพูดนาง มันทำให้เรารู้สึกว่า เฮ้ย ไม่ได้มีความห่วงเพื่อนเลยสักนิด ในวันที่เราต้องการจริงๆ กลับไม่ช่วยเหลือเลย มันเป็นครั้งแรกเลยที่เราตัดสินใจจะไปนอนกับนางทันที มองมุมนาง คือ เข้าใจนะว่า คงรำคาญ และมีปัญหามากมายในแต่ละวันมากพอแล้ว และไม่พร้อมรับปัญหาอื่นๆ เข้ามาในชีวิต มุม เรามันมีความรู้สึกว่า บางที คุณอาจจะเป็นที่สุดท้ายที่เขาจะพึ่ง ก็ได้ มองๆ จากมุมแบบนี้ เราอาจเป็นเพื่อนที่แย่นิสัยเสียกับเขาก็ได้ แต่ถ้ามองภาพรวม เอาจริงๆ
........
1.เราซัพพอร์ตเพื่อนตลอด ขายของไม่ว่าจะขายอะไร ก็อุดหนุน นางตลอด VS นางไม่เคยอุดหนุน หรือ ซื้อของเราที่ขายเลยซักครั้ง
2.นางชอบชวนเราไปนั่นไปนี้ เราก้ไปด้วยตลอด วันเกิดอยากได้ของขวัญ เราก็ซื้อให้ หรือวันสำคัญ นางชวนเรา ทำกับข้าวให้ทาน ให้เสื้อผ้าเรามาใส่เราก็รับไว้เพื่อไม่เสียน้ำใจ จนบางทีต้องให้ตังค์ เพราะเกรงใจ VS เราไม่เคยร้องขออะไรจากนางเลย วันเกิดไม่เคยขออะไรเลย
3. นางมีจุดดีของนางมากมาย VS เราไม่เคยขอ หรือชวนนางไปไหนเลย เพราะถ้าชวน นางก็คงไม่ไป และก็คงปฏิเสธ
เรารู้สึกว่า นางอยากทำดีกับเพื่อน เมื่อนางอยากทำ อยากซัพพอร์ต เมื่อนางต้องการ ซึ่ง เราไม่ชอบไปไหน ไม่อยากยุ่งกับใครอยู่แล้ว เพราะสิ่งที่เราต้องการมากที่สุด คือเพื่อนที่พร้อมรับฟังปัญหาเราอยู่เคียงข้างในยามไม่เหลือใครมากกว่า เราเลยไม่คิดจะร้องขออะไรกับนาง เวลานางต้องการเรา เราพร้อมไปกับนาง นางอยากไปไหน เราก็ไป คือเราแทบจะไม่ปฏิเสธคำร้องขอเพื่อนเลยสักครั้ง เวลาเพื่อนระบายเรื่องต่างๆ เราก็รับฟังตลอด แต่นางไม่เคยปรึกษาเรื่องแฟนเท่าไหร่ เพราะนางไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องแฟน และไม่เคยจะเก็บของย้ายมาหาเราหรือนอนกับเรา นี้คือข้อดีของนาง นางมีแต่ชวนเราไปนอนด้วยตอนสมัยที่นางยังไม่มีบ้าน พอนางมีบ้าน เรารู้สึกว่า นางไม่ค่อยอยากต้อนรับใครเพื่อไปหาบ่อยๆ รวมทั้งเราด้วย ตามปกติเราก็ไม่ค่อยชอบไปหานางอยู่แล้ว ถ้าไม่ไปซื้อของ หรือนางชวน เพราะเราเป็นคนขี้เกียจแต่งตัวออกนอกบ้าน
----------
คำพูดที่ทำให้ไตร่ตรองเพื่อนคนนี้
ก่อนที่เราจะกลับมาสนิทกันมากขึ้น แฟนเรา บอกให้เลิกคบเพื่อนคนนี้ซะ เพราะนิสัยไม่ดี
ก็เพราะนางอยากยืมของของเราไปใช้งาน แต่เราเอาของที่นางต้องการไปจำไว้กับร้านจำของ เราบอกนางว่า ถ้านางอยากได้ไปใช้ นางก็ไปเอาของออกมาใช้ได้ลย เพราะเรายังไม่มีตังค์ไปไถออก เรามีแต่เสียดอกเบี้ยค่าจำนองของไว้ไปพลางๆ จนนางเอาตังค์มาให้เราไปเอาของออกมา ให้นางใช้งาน นางก้ใช้ไปสักพักหนึ่งเป็นหลายเดือนเลย จนเราคิดว่านางคงจะเอาไปเลยแน่ๆ
แต่พอนางใช้จนพอใจ นางก็เอามาคืน และบอกว่า อยากได้ตังค์ที่นางให้เราไปไถออกคืน ซึ่งเราบอกว่า เรายังไม่มีให้ตอนนี้ จนแฟนเราเอาตังค์ให้เราไปใช้คืนเพื่อน และเอาของเรากลับ
แฟนเราเลยถามว่า เพื่อนนิสัยไม่ดี มันฉลาด เท่ากับเอาของเราไปใช้ฟรี เวลาอยากได้ตังค์คืนก็มาขูดเข่นถามจะเอาตังค์คืนให้ได้ เพราะตัวเราไม่ได้ร้องขอหรือไปยืมตังค์เพื่อนมาไถเลย นางอยากได้ของนางเอง แฟนเราเลยบอกให้เลิกคบซะ
.......
ข้อเสียเรา เวลาคบเพื่อน ถ้าเปิดใจรับใครมาเป็นเพื่อนสนิท คือชอบเอาเรื่องแฟนไปเล่าไประบายให้เพื่อนฟัง แฟนเราก็เตือนว่าอย่าทำ มันไม่ดี
เพราะสุดท้าย เราดีกัน เขาจะมองเรา ว่าเขากลายเป็นหมา และเพื่อนก็จะมองแฟนเราไม่ดีด้วย พักหลังๆ เราเลยไม่ค่อยระบายปัญหากับเพื่อน
แค่รู้สึกว่า วันไหน ทะเลาะกันค่อยไปหา นั่งเล่นด้วยที่บ้าน เฉยๆ ดีกว่าเอาปัญหาไประบายให้ฟังน่าจะดีกว่า
แต่พอเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น รู้สึกว่า ไอ้คำว่า ไม่พร้อมซัพพอร์ตตลอด ไม่โอเครที่จะมาช่วยแก้ปัญหา เฮ้ย ส่วนมาก ก็แค่ระบายให้ฟังนะ ตอนทะเลาะกับแฟนเราบอกจะไปนอนด้วยแค่ไม่กี่ครั้ง แต่ไม่เคยไปเลยสักครั้ง ซึ่งตอนนั้น ยังไม่มีบ้าน แล้วคำพูดก็พร้อมที่จะช่วยเหลือเรา แต่เราก็ไม่เคยไปเลยสักครั้งเนี่ยนะ ซึ่งหลังจากคำนั้น บวกเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ ก็พอเข้าใจว่า กุอยากเป็นเพื่อนกับ อยากต้อนรับ ในตอนที่กูพร้อมซัพพอตเท่านั้นนะหรอ เพื่อนกันมันจำกัดช่วงเวลาต้อนรับด้วยหรอ ถ้าเขาไม่เดือดร้อนจริงเขาคงไม่ไปหาวุ่นวาย หรอก
เพราะมีเหตุการณ์หนึ่ง ก่อนที่จะมีเรื่อง วันนั้นเราแชทไปหาบอกจะไปกินข้าวบ้านแกนะ มันตอบช้า แล้วเราก็ขับรถออกไปเลย นั้นคือครั้งแรกที่ไปแบบนั้น พอไปถึงหน้าบ้าน เราเพิ่งอ่านแชท เลยบอกว่าถึงหน้าบ้านแล้ว ก็พบว่า ไม่สะดวกนี้คือ ซักผ้าอยู่แค่นั้นนะหรอ หรือ ว่าเราควรมีมารยาทกับเพื่อนรึป่าว หรือยังไง เพราะเพื่อนยังไม่มีครอบครัว แฟนก็อยู่ด้วยกันแค่ช่วงทำงานบ้างทีก็ไม่อยู่บ้านกับมันอ่ะนะ เจอแบบนั้นก็ งง ว่า ที่จริง แค่ไม่อยากต้อนรับเฉยๆ เลยบอกไม่ว่าง ไม่สะดวก ทั้งๆ ที่เราแทบจะไม่ไปหา นานๆ ทีจะไป ถ้ามันไม่บอกให้มาก็ไม่ไปนะ แทบจะไม่อยากไปไหน เพราะขี้เกียจแต่งตัวออกจากบ้าน
คือถ้าเราไม่มีปัญหาจริงๆ เราก็ไม่อยากไปรบกวนนะ มันเชิญค่อยไป แค่นั้น