สวัสดีค่ะ เราพึ่งเขียนกระทู้ครั้งแรก ผิดๆถูกๆขออภัยค่ะ
คือครอบครัวเรามี4คน พ่อแม่ลูก เราเป็นลูกคนสุดท้อง พี่เราไปเรียนมหาลัยแล้วต้องอยู่หอ พออยู่หอได้ประมาณสองสามอาทิตย์ พี่เราก็พาแฟนเข้าบ้านเลยค่ะ เรากับพ่อแม่คืองงมาก ตอนนั้นเราากับพ่อเเม่ก็ไม่ได้อะไรค่ะแต่พอเรียนได้สักหนึ่งเทอมพี่เราไม่มีเกรดมาให้พ่อกับแม่ดูค่ะ สรุปคือพี่เราติดf ค่ะ ไม่สาทรถเรียนต่อได้อีก ตอนนั้นพี่เราก็ไม่ได้บอกพ่อแม่ด้วยค่ะ พ่อกับแม่เราไปหาครูที่มอเองถึงได้รู้ พ่อเราเครียดมากบวกกับที่แม่เราเป็นโรคซึมเศร้าพ่อเราไม่คุยกับพี่ไปเป็นสามเดือนเลยค่ะ สรุปคือพี่เราไม่เข้าเรียน แล้วแฟนพี่เราก็ย้ายเข้ามาอยู่ที่หอกับพี่เราด้วย จากนั้นพี่เราก็ไม่เรียนค่ะ พี่เราทำงานแต่แฟนพี่เราไม่ทำงาน ผ่านไปเกือบปี พี่เราไม่ขอเงินพ่อแม่เลย จนวันนึงมีเรื่องผิดกฎหมายเกิดขึ้น ตำรวจโทรมาหาพ่อเราบอกว่าพี่เราต้องโดนขังคุกถ้าไม่มาประกันตัว ใช่ค่ะพ่อเราก็ไปประกันตัวพี่เรา แต่เรื่องคือแฟนพี่เรามีส่วนร่วมด้วย ต้องบอกก่อนว่าแฟนพี่เราไม่เรียนแล้วแล้วที่บ้านของแฟนพี่เราก็ไม่สนใจด้วย เรียกว่าตัดหางปล่อยวัด ไม่ยุ่งไม่เกี่ยวอะไรด้วยเลย พ่อเราก็เลยต้องเสียตังประกันตัวมาทั้งสองคน จากนั้นพ่อเราก็เรียกให้มาคุยกันที่บ้าน ตอนนั้นพี่เรากันแฟนก็พูดซะดิบดีเลยว่าจะปรับปรุงตัว แล้วก็จะกลับไปเรียนด้วย
แล้วพี่เรากับแฟนพี่ก็กลับมาอยู่บ้านเพื่อรอเปิดเทอมในอีกสองเดือน เรากับเรากับพ่อแม่ก็คิดว่าจะดีขึ้น ที่ที่ไหนได้ผิดคาดไปหมดเลยค่ะ พี่พี่เรากับแฟนพี่เราหลับกันประมาณตี4-5ตื่นประมาณ13:00-16:00 เราตกใจมากว่าใช้ชีวิตกับนาฬิกาชีวิตแบบนี้ได้ยังไง แถมยังไม่ช่วยทำงานอะไรเลย อีกอย่างคือแฟนพี่เราไม่ช่วยทำอะไรเลยแถมยังเป็นภาระเราอีก เช่น ล้างจาน แฟนพี่เรามาอยู่กับเราตลอดเวลาเกือบ2ปีก่อนที่จะมีเรื่องอีก ไม่เคยที่จะล้างจานเลยค่ะ ล้างแค่บางที แทบจะนับได้เลย กวาดบ้านถูบ้านคือไม่มีเลยจริงๆ เราไม่ได้พูดเวอร์นะคะ มันคือเรื่องจริง ยังมีเรื่องยิบย่อย เอาอาหารไปทานบนบ้านเเล้วไม่เก็บจนมดขึ้นเต็มบ้าน เลือกทานอีก แม่เราอุส่าทำอะไรที่จะทานด้วยกันได้ก็ไม่ทาน จะทานแต่อะไรที่ไม่เหมือนคนอื่น เอาเศษอาหารไปทิ้งในอ่างล้างหน้า จนท่อตัน พอถามก็บอกไม่ได้ทำ ทั้งๆที่ตอนเราล้างท่อเราเจอไน้กรอกที่เค้าทานไม่หมดแล้วเอามาทิ้ง เวลาจะทานน้ำคือใช้พี่เราเอาไปให้ทานตลอด มีครั้งหนึ่งเราเคยบอกเค้าว่าช่วยล้างจานหน่อย เค้าตอบเรามาว่า วันก่อนนู้นเขาก็ล้างแล้ว เรานี่อึ้งจนหมดคำจะพูดเลยค่ะ เค้าไม่เคยจะช่วยแบ่งเบาภาระอะไรแถมยังมาเพิ่มภาระอีก เราบอกแม่ให้บอกแฟนพี่บ้าง แม่ก็มาโมโหเราอีก บอกว่าเราจะอะไรนักหนา ทำได้ก็ทำๆไป แม่ไม่เคยจะบอกแฟนพี่เราเลย เราไม่รู้จะทำยังไงเลยค่ะ เพราะต้องอยู่ด้วยกันยาวมากแน่ๆ เราควรทำไงดีคะคือเราไม่ไหวจริงๆ ตอนนี้คือพ่อเราต้องส่งเราเรียน ส่งพี่กับแฟนพี่เราเรียนมหาลัยอีก
ปล บ้านเราไม่ได้มีฐานะอะไรขนาดนั้นจริงๆ พ่อเราทำงานคนเดียวในบ้าน พ่อเราทำนาค่ะ แม่เราไม่ได้ทำงานเพราะป่วย เราไม่รู้ว่าพ่อจะเอาเงินที่ไหนมาส่งด้วย เราเครียดมากเลยค่ะ
พี่สะใภ้ไม่ยอมทำอะไรเลย
คือครอบครัวเรามี4คน พ่อแม่ลูก เราเป็นลูกคนสุดท้อง พี่เราไปเรียนมหาลัยแล้วต้องอยู่หอ พออยู่หอได้ประมาณสองสามอาทิตย์ พี่เราก็พาแฟนเข้าบ้านเลยค่ะ เรากับพ่อแม่คืองงมาก ตอนนั้นเราากับพ่อเเม่ก็ไม่ได้อะไรค่ะแต่พอเรียนได้สักหนึ่งเทอมพี่เราไม่มีเกรดมาให้พ่อกับแม่ดูค่ะ สรุปคือพี่เราติดf ค่ะ ไม่สาทรถเรียนต่อได้อีก ตอนนั้นพี่เราก็ไม่ได้บอกพ่อแม่ด้วยค่ะ พ่อกับแม่เราไปหาครูที่มอเองถึงได้รู้ พ่อเราเครียดมากบวกกับที่แม่เราเป็นโรคซึมเศร้าพ่อเราไม่คุยกับพี่ไปเป็นสามเดือนเลยค่ะ สรุปคือพี่เราไม่เข้าเรียน แล้วแฟนพี่เราก็ย้ายเข้ามาอยู่ที่หอกับพี่เราด้วย จากนั้นพี่เราก็ไม่เรียนค่ะ พี่เราทำงานแต่แฟนพี่เราไม่ทำงาน ผ่านไปเกือบปี พี่เราไม่ขอเงินพ่อแม่เลย จนวันนึงมีเรื่องผิดกฎหมายเกิดขึ้น ตำรวจโทรมาหาพ่อเราบอกว่าพี่เราต้องโดนขังคุกถ้าไม่มาประกันตัว ใช่ค่ะพ่อเราก็ไปประกันตัวพี่เรา แต่เรื่องคือแฟนพี่เรามีส่วนร่วมด้วย ต้องบอกก่อนว่าแฟนพี่เราไม่เรียนแล้วแล้วที่บ้านของแฟนพี่เราก็ไม่สนใจด้วย เรียกว่าตัดหางปล่อยวัด ไม่ยุ่งไม่เกี่ยวอะไรด้วยเลย พ่อเราก็เลยต้องเสียตังประกันตัวมาทั้งสองคน จากนั้นพ่อเราก็เรียกให้มาคุยกันที่บ้าน ตอนนั้นพี่เรากันแฟนก็พูดซะดิบดีเลยว่าจะปรับปรุงตัว แล้วก็จะกลับไปเรียนด้วย
แล้วพี่เรากับแฟนพี่ก็กลับมาอยู่บ้านเพื่อรอเปิดเทอมในอีกสองเดือน เรากับเรากับพ่อแม่ก็คิดว่าจะดีขึ้น ที่ที่ไหนได้ผิดคาดไปหมดเลยค่ะ พี่พี่เรากับแฟนพี่เราหลับกันประมาณตี4-5ตื่นประมาณ13:00-16:00 เราตกใจมากว่าใช้ชีวิตกับนาฬิกาชีวิตแบบนี้ได้ยังไง แถมยังไม่ช่วยทำงานอะไรเลย อีกอย่างคือแฟนพี่เราไม่ช่วยทำอะไรเลยแถมยังเป็นภาระเราอีก เช่น ล้างจาน แฟนพี่เรามาอยู่กับเราตลอดเวลาเกือบ2ปีก่อนที่จะมีเรื่องอีก ไม่เคยที่จะล้างจานเลยค่ะ ล้างแค่บางที แทบจะนับได้เลย กวาดบ้านถูบ้านคือไม่มีเลยจริงๆ เราไม่ได้พูดเวอร์นะคะ มันคือเรื่องจริง ยังมีเรื่องยิบย่อย เอาอาหารไปทานบนบ้านเเล้วไม่เก็บจนมดขึ้นเต็มบ้าน เลือกทานอีก แม่เราอุส่าทำอะไรที่จะทานด้วยกันได้ก็ไม่ทาน จะทานแต่อะไรที่ไม่เหมือนคนอื่น เอาเศษอาหารไปทิ้งในอ่างล้างหน้า จนท่อตัน พอถามก็บอกไม่ได้ทำ ทั้งๆที่ตอนเราล้างท่อเราเจอไน้กรอกที่เค้าทานไม่หมดแล้วเอามาทิ้ง เวลาจะทานน้ำคือใช้พี่เราเอาไปให้ทานตลอด มีครั้งหนึ่งเราเคยบอกเค้าว่าช่วยล้างจานหน่อย เค้าตอบเรามาว่า วันก่อนนู้นเขาก็ล้างแล้ว เรานี่อึ้งจนหมดคำจะพูดเลยค่ะ เค้าไม่เคยจะช่วยแบ่งเบาภาระอะไรแถมยังมาเพิ่มภาระอีก เราบอกแม่ให้บอกแฟนพี่บ้าง แม่ก็มาโมโหเราอีก บอกว่าเราจะอะไรนักหนา ทำได้ก็ทำๆไป แม่ไม่เคยจะบอกแฟนพี่เราเลย เราไม่รู้จะทำยังไงเลยค่ะ เพราะต้องอยู่ด้วยกันยาวมากแน่ๆ เราควรทำไงดีคะคือเราไม่ไหวจริงๆ ตอนนี้คือพ่อเราต้องส่งเราเรียน ส่งพี่กับแฟนพี่เราเรียนมหาลัยอีก
ปล บ้านเราไม่ได้มีฐานะอะไรขนาดนั้นจริงๆ พ่อเราทำงานคนเดียวในบ้าน พ่อเราทำนาค่ะ แม่เราไม่ได้ทำงานเพราะป่วย เราไม่รู้ว่าพ่อจะเอาเงินที่ไหนมาส่งด้วย เราเครียดมากเลยค่ะ