อึดอัดกับชีวิต ชีวิตที่ผิดพลาด

ไม่รู้จะไปพูดกับใครให้เขาเข้าใจเราดี ตอนนี้เรากำลังตั้งครรภ์ได้ประมาณ7-8เดือน เราไม่ได้ทำงานตั้งแต่ตอน3เดือนลาออกมาอยู่บ้านกับครอบครัวมีแม่แฟนมีแฟนเรา แฟนเราก็ไม่ได้ทำงานตั้งแต่ตอนที่ท้องได้5-6เดือน เราพอมีเงินเก็บอยู่บ้างพอที่จะซื้อของและพอที่จะเป็นค่ารพ. แต่ว่าอาจจะไม่พอในอนาคตถ้าเรายังต้องหยุดงานเลี้ยงลูก แฟนเราไม่ได้ทำอะไรเลยกินเที่ยวกับเพื่อนไปวันๆ เราต้องอยู่แต่บ้านไม่เคยไปไหนเลย ตอนแรกที่เขาลาออกเขาบอกว่าจะมาดูแลเราแต่ตอนนี้กลายเป็นเราต้องมาดูแลตัวเอง เราเหนื่อยและเครียดเก็บกดมากๆไม่รู้จะพูดกับใครได้ จะกลับไปอยู่บ้านตัวเองก็ไม่ค่อยสะดวกเพาาะบ้านเราอยู่กันหลายคน ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่าลูกโตคงจะดีขึ้นเราคงจะมีเวลาให้ตัวเองมากขึ้น เราอยู่บ้านไม่เคยได้เจอเพื่อนไม่เจอใครเลยจริงๆ บางวันก็อยู่บ้านคนเดียว ก่อนที่เราจะทเองเราเป็นซึมเศร้าชนิดรุนแรงเพราะเป็นมานาน พอท้องเราเลยต้องหยุดยา อารมณ์ซึมเศร้าตั้งแต่แรก+อารมณ์คนท้อง ยิ่งทำให้เราเหนื่อยขึ้นไปอีก ตอนนี้ทำอะไรก็ลำบากเพราะท้องเริ่มโตมาก เรากลัวว่าถ้าแฟนยังไม่ยอมทำงานยังเป็นคนแบบนี้อยู่ในอนาคตพวกเราจะลำบาก สุขภาพจิตเราก็ไม่ค่อยดี เรารู้สึกโทษตัวเองรู้สึกว่าตัวเองล้มเหลวในชีวิตเราโคตรท้อเลยตอนนี้  ไม่รู้จะไปบอกกับใครได้จริงๆค่ะ มันอึดอัดเครียดน้อยใจที่แฟนไม่ค่อยสนใจเราเลย เรารู้สึกว่าชีวิตเรามันผิดพลาดทั้งหมด บางทีเราก็อยากตายไปเลย