สวัสดีค่ะ มีคำถามที่ยังตอบไม่ได้สักทีกับตัวเอง 🥺
คือเรามีแฟนแล้ว คบกับแฟนมา6ปี ตลอดเวลาาที่คบกันมา เรามีปันหากันในหลายเรื่อง แต่เค้าก็ไม่ยอมปล่อยเราไป จนวันนึงเรามาเจอเด็กคนนึง ซึ่งน้องคนนี้อายุห่างกับเรา 6 ปี เค้าเข้ามาในตอนที่มีปันหากับแฟนพอดี เราได้คุยกัน และเราเข้ากันดีมากในหลายๆอย่าง เวลาที่ได้คุยเราจะลืมปัญหาทุกอย่างไปเลย น้องเป็นเด็กที่น่ารักมาก จนเรารู้สึกว่าเราโอเครกับน้องจนเกินคำว่าคนคุยไปแล้ว
เราและน้องไม่เคยเจอกันนะคะ เราคุยกันผ่านเฟซบุ๊ก โทรคุยกันทุกวันจนเรารู้สึกดีมากๆไปแล้ว เอาจริงๆเลย คือ...เรารักเค้าไปแล้ว 🥺🥺
บางทีเราพยายามถามตัวเองนะคะ ว่าเราแค่รู้สึกไปเอง หรือคิดมากไปเอง หรือป่าว จนมาวันนึงที่เค้าหายไปเพราะติดธุระ วันนั้นมันทำให้เราคิดถึงเค้ามากๆ
คิดถึงเสียง คิดถึงคำพูดของเค้า จนร้องให้ บางทีก็ถามตัวเองนะคะ ว่าทำไมรู้สึกกับคนๆนึงได้มากขนาดนี้ทั้งที่ไม่เคยเจอกัน เราคุยกันประมาณ 7 เดือน
ตลอดระยะเวลาที่คุยน้องก็รู้นะคะว่าเรามีแฟน แต่เราเล่าปัญหาทุกอย่างให้น้องฟัง น้องก็โอเคร เพราะเราตีตัวห่างจากแฟนเราแล้วตอนนั้น คือถ้าเลิกกะแฟนจริงๆก็คงคุยกับน้องแหละ เราไม่คาดหวังที่จะครอบครองน้องเค้าเลย ความรู้สึกคือ ขอแค่น้องอยู่ เราก็โอเครมาก เรารักเค้าแบบนี้ รักแบบไม่หวังครอบครองเลยจริงๆ เพราะในใจก็คิดว่าน้องยังต้องโต น้องยังไปได้อีกไกล แต่ปัญหาตอนนี้คือ น้องเค้าไม่สบายใจที่หนูยังอยู่กับแฟนเค้ากลัวว่าหนูกับแฟนจะต้องมีปันหาเพราะเค้า ตอนนี้น้องเลิกคุยกับเราแล้วค่ะ เค้าไปแล้ว
คำถามคือ....ที่ผ่านมา ในความคิดของคนที่เค้ามาอ่านกระทู้นี้เราเป็นคนแก่ตัวไหม ที่อยากเก็บน้องเอาไว้ ทั้งๆที่เรามีแฟนแล้ว แต่ถ้าถามเราว่าเรารักใคร เราตอบได้ว่า เรารู้สึกว่าเราต้องการน้องคนนี้มากกว่าแฟน ต้องการให้เค้าอยู่กับเราแบบนี้นานๆ เราเห็นแก่ตัวไหมคะ ที่เราจะรู้สึกรักใครอีกคนทั้งๆที่เรามีแฟนแล้ว ตอนนี้ที่ไม่ได้คุย เราร้องให้ทุกวัน เพราะคิดถึงเค้ามาก เค้าเคยบอกรักเรานะ ตอนนั้นเรามีความสุขมากกว่าตอนที่แฟนเคยบอกรักอีกค่ะ
เราควรปล่อยน้องไป หรือตามเค้ากลับมาดีคะ 😭😭
เราเห็นแก่ตัวหรือป่าว 😢😢
คือเรามีแฟนแล้ว คบกับแฟนมา6ปี ตลอดเวลาาที่คบกันมา เรามีปันหากันในหลายเรื่อง แต่เค้าก็ไม่ยอมปล่อยเราไป จนวันนึงเรามาเจอเด็กคนนึง ซึ่งน้องคนนี้อายุห่างกับเรา 6 ปี เค้าเข้ามาในตอนที่มีปันหากับแฟนพอดี เราได้คุยกัน และเราเข้ากันดีมากในหลายๆอย่าง เวลาที่ได้คุยเราจะลืมปัญหาทุกอย่างไปเลย น้องเป็นเด็กที่น่ารักมาก จนเรารู้สึกว่าเราโอเครกับน้องจนเกินคำว่าคนคุยไปแล้ว
เราและน้องไม่เคยเจอกันนะคะ เราคุยกันผ่านเฟซบุ๊ก โทรคุยกันทุกวันจนเรารู้สึกดีมากๆไปแล้ว เอาจริงๆเลย คือ...เรารักเค้าไปแล้ว 🥺🥺
บางทีเราพยายามถามตัวเองนะคะ ว่าเราแค่รู้สึกไปเอง หรือคิดมากไปเอง หรือป่าว จนมาวันนึงที่เค้าหายไปเพราะติดธุระ วันนั้นมันทำให้เราคิดถึงเค้ามากๆ
คิดถึงเสียง คิดถึงคำพูดของเค้า จนร้องให้ บางทีก็ถามตัวเองนะคะ ว่าทำไมรู้สึกกับคนๆนึงได้มากขนาดนี้ทั้งที่ไม่เคยเจอกัน เราคุยกันประมาณ 7 เดือน
ตลอดระยะเวลาที่คุยน้องก็รู้นะคะว่าเรามีแฟน แต่เราเล่าปัญหาทุกอย่างให้น้องฟัง น้องก็โอเคร เพราะเราตีตัวห่างจากแฟนเราแล้วตอนนั้น คือถ้าเลิกกะแฟนจริงๆก็คงคุยกับน้องแหละ เราไม่คาดหวังที่จะครอบครองน้องเค้าเลย ความรู้สึกคือ ขอแค่น้องอยู่ เราก็โอเครมาก เรารักเค้าแบบนี้ รักแบบไม่หวังครอบครองเลยจริงๆ เพราะในใจก็คิดว่าน้องยังต้องโต น้องยังไปได้อีกไกล แต่ปัญหาตอนนี้คือ น้องเค้าไม่สบายใจที่หนูยังอยู่กับแฟนเค้ากลัวว่าหนูกับแฟนจะต้องมีปันหาเพราะเค้า ตอนนี้น้องเลิกคุยกับเราแล้วค่ะ เค้าไปแล้ว
คำถามคือ....ที่ผ่านมา ในความคิดของคนที่เค้ามาอ่านกระทู้นี้เราเป็นคนแก่ตัวไหม ที่อยากเก็บน้องเอาไว้ ทั้งๆที่เรามีแฟนแล้ว แต่ถ้าถามเราว่าเรารักใคร เราตอบได้ว่า เรารู้สึกว่าเราต้องการน้องคนนี้มากกว่าแฟน ต้องการให้เค้าอยู่กับเราแบบนี้นานๆ เราเห็นแก่ตัวไหมคะ ที่เราจะรู้สึกรักใครอีกคนทั้งๆที่เรามีแฟนแล้ว ตอนนี้ที่ไม่ได้คุย เราร้องให้ทุกวัน เพราะคิดถึงเค้ามาก เค้าเคยบอกรักเรานะ ตอนนั้นเรามีความสุขมากกว่าตอนที่แฟนเคยบอกรักอีกค่ะ
เราควรปล่อยน้องไป หรือตามเค้ากลับมาดีคะ 😭😭