ตลอดเวลาระยะเกือบ10ปี ที่เราดูแลสามีมา ไม่เคยนอกลู่ทาง อาจจะมีที่เราชอบบ่นชอบพูดเพราะมันมีเรื่องให้บ่น
เรารักเค้าดูแลเค้าตลอดอาจจะไม่ได้ดีที่สุดแต่เราก็ทำทุกวัน เรารู้สึกไม่เคยได้รับความรักจากผู้ชายคนนี้ เค้าเป็น
ผู้ชายนิ่งเชยเกินที่เราจะอดทนได้ ไม่เคยดูแลอะไรแม้แต่ยามเราดจ็บป่วยถ้าเราไม่ะูดไม่บ่นให้ทำทุกครั้งที่เราเจ็บป่
ไม่ว่ามากรึน้อยเราต้องดูแลตัวเอง อยู่โรงพยาบาลนานสุด10วันก็ต้องดูแลตัวเอง ไม่ว่าจะวันสำคัญอะไรหรือยังไงเค้าไม่
เคยมีความพิเศษหรือของขวัญให้สักครั้งใน10ปีของเรา เราไม่เคยได้รับการดูแลหรือความรู้สึดพิเศษจากผู้ชายที่เรารักเลย
เค้าทำเหมือนเราไม่มีความสำคัญในชีวิตอยู่แบบไปวันๆ ถึงแม้จะเป็นคนขยันแต่ข้อเสียก็มีเยอะ เราควรทำยังไงกับความรู้สึกไร้ค่าของตัวเอง
ลืมบอกเรามีลูกสาวกับสามีด้วย1คน จัดการความรู้สึกไร้ค่านี้ยังไง หรือควรถอยออกมาดูแลตัวเองกับลูกแค่2คน
ควรทำอย่างไรกับชีวิตคู่10ปี ที่สามีไม่เคยสนใจดูแลยามเจ็บป่วย ไม่เคยมีของขวัญหรืออะไรให้ตลอด10ปี สนใจแต่ตัวเอง
เรารักเค้าดูแลเค้าตลอดอาจจะไม่ได้ดีที่สุดแต่เราก็ทำทุกวัน เรารู้สึกไม่เคยได้รับความรักจากผู้ชายคนนี้ เค้าเป็น
ผู้ชายนิ่งเชยเกินที่เราจะอดทนได้ ไม่เคยดูแลอะไรแม้แต่ยามเราดจ็บป่วยถ้าเราไม่ะูดไม่บ่นให้ทำทุกครั้งที่เราเจ็บป่
ไม่ว่ามากรึน้อยเราต้องดูแลตัวเอง อยู่โรงพยาบาลนานสุด10วันก็ต้องดูแลตัวเอง ไม่ว่าจะวันสำคัญอะไรหรือยังไงเค้าไม่
เคยมีความพิเศษหรือของขวัญให้สักครั้งใน10ปีของเรา เราไม่เคยได้รับการดูแลหรือความรู้สึดพิเศษจากผู้ชายที่เรารักเลย
เค้าทำเหมือนเราไม่มีความสำคัญในชีวิตอยู่แบบไปวันๆ ถึงแม้จะเป็นคนขยันแต่ข้อเสียก็มีเยอะ เราควรทำยังไงกับความรู้สึกไร้ค่าของตัวเอง
ลืมบอกเรามีลูกสาวกับสามีด้วย1คน จัดการความรู้สึกไร้ค่านี้ยังไง หรือควรถอยออกมาดูแลตัวเองกับลูกแค่2คน