"จำไว้นะ ถ้ามึ-ทิ้งลูกกู มึ-จะต้องเสียใจ"
จู่ๆไม่รู้ยังไง เขาจึงได้นึกถึงคำพูดของพ่อตาเขาขึ้นมา
ตอนนี้เขาก็รู้สึกเสียใจแล้ว
เขาไม่ได้อยากทิ้งเธอหรอก แต่มันจำเป็นจริงๆ
ภรรยาของเขารวมถึงครอบครัวก็ไม่ได้มีฐานะอะไร
ถ้าไม่ใช่เพราะเขาทำประกันชีวิตให้เธอ 4 แห่ง วงเงินประกันรวม 26 ล้านล่ะก็ เขาคงไม่คิดจะทิ้งเธอหรอก
เขาที่เตรียมหลักฐานที่อยู่ไว้แล้ว อุ้มร่างภรรยาผู้ถูกวางยากล่อมประสาทจนมึน เดินไปยังระเบียงห้อง ที่อยู่บนคอนโดชั้น 16
เขาพึมพำเบาๆ
"ผมเสียใจจริงๆนะ"
ก่อนจะทิ้งเธอลงไป
...
ผลจากการสืบสวนของตำรวจ สรุปว่า ภรรยาของเขาคิดว่าเขานอกใจ จนกลายเป็นโรคซึมเศร้า กินยากล่อมประสาทมากไปจนประคองสติไม่อยู่ พลัดตกลงมา หรืออาจจะตั้งใจกระโดดลงมาฆ่าตัวตายเอง ส่วนเขาพิสูจน์ได้ว่าไม่อยู่ในที่เกิดเหตุ จึงไม่เกี่ยวข้องในคดีนี้
เขาต้องเล่นบทสามีผู้โศกเศร้าต่อการจากไปของภรรยา ระหว่างนี้ เขาต้องกบดานอยู่เงียบๆในห้อง จนกว่าบริษัทประกันจะเคลมเงินทั้งหมดมาให้
จากนั้นเขาก็จะย้ายไปอยู่ต่างประเทศ
แต่แค่ไม่กี่วัน เขาทนอึดอัดไม่ไหว เขารอถึงกลางดึก ค่อยย่องออกจากไปหาที่ปลดปล่อยข้างนอก
ขณะที่เขากำลังจะขึ้นรถที่จอดไว้ในที่จอดรถของคอนโดนั้นเอง กลุ่มชายชุดดำก็กรูเข้ามาจับเขามัดปิดปาก ถุงคลุมหัว ลากขึ้นรถไปทันที
เขาถูกพามายังอาคารร้างแห่งหนึ่ง ถูกของแข็งไม่ทราบชนิดและไม่ทราบจำนวน กระหน่ำตีจนสะบักสะบอม
"จับมันแขวน"
เสียงที่เขารู้สึกคุ้นหู สั่ง
เขาถูกจับมัดมือยกขึ้นแขวนกับขื่อ ถุงที่คลุมหัวถูกถอดออก แต่หลังจากถูกซ้อม ตาของของพร่ามัวจนมองคนตรงหน้าไม่ชัด
แคว่กก~
มีดเล่มคมกรีดอกเสื้อของเขาแหวกออก และมีดเล่มเดียวกันนี้ก็จรดที่หน้าอกของเขา ผ่าอกเขาทั้งเป็น
ท่ามกลางความเจ็บปวดที่กำลังสิ้นสติ เขาจำเสียงของคนพูดได้แล้ว
"กูบอกแล้วใช่มั้ย ว่ามึ-จะต้องเสียใจ"
ผู้พูดล้วงมือเข้าไปในอกเขา
ในที่สุด เขาก็เสียใจจริงๆ คือ เขาสูญเสียหัวใจเพราะถูกควักออกไป
......................................................................................................................................................................................
ไม่เขียนเยอะ เจ็บคอ
เสียใจ
จู่ๆไม่รู้ยังไง เขาจึงได้นึกถึงคำพูดของพ่อตาเขาขึ้นมา
ตอนนี้เขาก็รู้สึกเสียใจแล้ว
เขาไม่ได้อยากทิ้งเธอหรอก แต่มันจำเป็นจริงๆ
ภรรยาของเขารวมถึงครอบครัวก็ไม่ได้มีฐานะอะไร
ถ้าไม่ใช่เพราะเขาทำประกันชีวิตให้เธอ 4 แห่ง วงเงินประกันรวม 26 ล้านล่ะก็ เขาคงไม่คิดจะทิ้งเธอหรอก
เขาที่เตรียมหลักฐานที่อยู่ไว้แล้ว อุ้มร่างภรรยาผู้ถูกวางยากล่อมประสาทจนมึน เดินไปยังระเบียงห้อง ที่อยู่บนคอนโดชั้น 16
เขาพึมพำเบาๆ
"ผมเสียใจจริงๆนะ"
ก่อนจะทิ้งเธอลงไป
...
ผลจากการสืบสวนของตำรวจ สรุปว่า ภรรยาของเขาคิดว่าเขานอกใจ จนกลายเป็นโรคซึมเศร้า กินยากล่อมประสาทมากไปจนประคองสติไม่อยู่ พลัดตกลงมา หรืออาจจะตั้งใจกระโดดลงมาฆ่าตัวตายเอง ส่วนเขาพิสูจน์ได้ว่าไม่อยู่ในที่เกิดเหตุ จึงไม่เกี่ยวข้องในคดีนี้
เขาต้องเล่นบทสามีผู้โศกเศร้าต่อการจากไปของภรรยา ระหว่างนี้ เขาต้องกบดานอยู่เงียบๆในห้อง จนกว่าบริษัทประกันจะเคลมเงินทั้งหมดมาให้
จากนั้นเขาก็จะย้ายไปอยู่ต่างประเทศ
แต่แค่ไม่กี่วัน เขาทนอึดอัดไม่ไหว เขารอถึงกลางดึก ค่อยย่องออกจากไปหาที่ปลดปล่อยข้างนอก
ขณะที่เขากำลังจะขึ้นรถที่จอดไว้ในที่จอดรถของคอนโดนั้นเอง กลุ่มชายชุดดำก็กรูเข้ามาจับเขามัดปิดปาก ถุงคลุมหัว ลากขึ้นรถไปทันที
เขาถูกพามายังอาคารร้างแห่งหนึ่ง ถูกของแข็งไม่ทราบชนิดและไม่ทราบจำนวน กระหน่ำตีจนสะบักสะบอม
"จับมันแขวน"
เสียงที่เขารู้สึกคุ้นหู สั่ง
เขาถูกจับมัดมือยกขึ้นแขวนกับขื่อ ถุงที่คลุมหัวถูกถอดออก แต่หลังจากถูกซ้อม ตาของของพร่ามัวจนมองคนตรงหน้าไม่ชัด
แคว่กก~
มีดเล่มคมกรีดอกเสื้อของเขาแหวกออก และมีดเล่มเดียวกันนี้ก็จรดที่หน้าอกของเขา ผ่าอกเขาทั้งเป็น
ท่ามกลางความเจ็บปวดที่กำลังสิ้นสติ เขาจำเสียงของคนพูดได้แล้ว
"กูบอกแล้วใช่มั้ย ว่ามึ-จะต้องเสียใจ"
ผู้พูดล้วงมือเข้าไปในอกเขา
ในที่สุด เขาก็เสียใจจริงๆ คือ เขาสูญเสียหัวใจเพราะถูกควักออกไป
......................................................................................................................................................................................
ไม่เขียนเยอะ เจ็บคอ