ชอบนั่งแต่สมาธิเพราะมันสบาย แต่การงานไม่ชอบทำเลยจะทำไงดีคะ

ที่เล่ามา มีหลายเรื่องคล้ายๆ กันเลยค่ะ 55
เราให้ข้อมูลไว้แบบนี้ละกัน แล้วคุณไม่ต้องเชื่อเรานะคะ ลองเอาไปพิจารณาดู
เป็นคำแนะนำที่เราได้มาจากการฟังบรรยายของครูบาอาจารย์หลายท่านค่ะ
ถ้าวันนึง คุณเห็นโทษของสิ่งใดมากขึ้น  หรือรู้สึกเบื่อกับนิสัยบางอย่างของตัวเองมากๆ  
คุณจะเริ่มดิ้นรนจริงจังที่จะหาทางขัดเกลาตัวเองค่ะ

- ฝึกให้ได้ความสงบ  แบบทำสมาธินั้น มีประโยชน์ค่ะ
แต่เราก็ไม่เคยรู้ว่า สมาธิแบบที่จมดิ่งกับความสงบนั้น ก็มีโทษไม่น้อยค่ะ
โทษหลักๆ ก็คือ  ความขี้เกียจนั่นแหละค่ะ  55   เราก็เป็นค่ะ
โทษอื่นๆ ก็เช่น  บางคนจะขี้หงุดหงิด ขี้รำคาญ และอีกสารพัด
เป็นผลจากการที่เราติดใจ คุ้นเคยกับความสงบ

- เราก็เลยหาว่า แล้วฝึกปฏิบัติธรรมเนี่ย  เค้ามีวิธีอื่นๆ ให้เลือกบ้างมั้ย
ก็พบว่า มีหลายวิธีหลายเทคนิคให้เลือก  
แต่ประเด็นคือ  คุณจะฝึก เพื่อให้บรรลุเป้าหมายใด?

ถ้าอยากฝึกแล้วใจสงบ  ได้ปัญญา  ไปถึงปล่อยวางได้มากขึ้น  ความคิดฟุ้งซ่าน ความกังวลน้อยลง
ละกิเลสได้มากขึ้น ฯลฯ   ต้องฝึกในแนวที่เค้าเรียกว่า วิปัสสนาภาวนา ค่ะ
ซึ่งคนสมัยนี้นิยมฝึกกันโดยเรียกสั้นๆ ว่า ฝึกเจริญสติ (ตามหลักสติปัฏฐาน)
แนะนำว่า ให้ฝึกตามหลักสติปัฏฐานนะคะ   ลองเข้า youtube เสิชคำว่า ฝึกเจริญสติ ดูละกันค่ะถ้าสนใจจะฝึก
เราฝึกอยู่ ก็คิดว่า ไม่ยากนะคะ

ส่วนการฝึกสมาธิที่เน้นไปเรื่องความสงบใจอย่างเดียว  มันก็มีประโยชน์ในบางแง่  แต่ก็มีโทษอย่างที่บอกไว้ค่ะ

-  การฝึกนั้น  มีหลายวิธี หลายเทคนิค  และหลายรูปแบบค่ะ
หมายความว่า ไม่ใช่แค่นั่งเฉยๆ เท่านั้น
ไม่ว่าจะเดิน  จะเคลื่อนไหวร่างกาย หรือกิจกรรมอื่นๆ ในชีวิต ก็ฝึกเจริญสติไปด้วยได้ค่ะ
มันประยุกต์ได้มากมายค่ะ   ถ้าอยากรู้ว่าทำได้ยังไงบ้าง  ก็ต้องไปศึกษาเรื่องเจริญสติดูค่ะ
มีหลักการที่เข้าใจไม่ยากค่ะ    


สรุปคือ  เราแนะนำให้ฝึกตามหลักสติปัฏฐานนะคะ  จะได้เรื่องสมาธิด้วย พัฒนาให้เกิดปัญญาในทางธรรมด้วย
เพื่อรับมือกับความทุกข์  ไปจนถึงพ้นทุกข์ค่ะ   และจะช่วยลดเรื่องการติดในความสงบ  ลดเรื่องความขี้เกียจลงไปค่ะ
ถ้าฝึกอย่างถูกต้อง มันจะกระฉับกระเฉง พร้อมทำทุกกิจกรรมด้วยใจที่เบิกบาน
ไม่ใช่ง่วงซึม หรือหงุดหงิดเวลาเจอเรื่องวุ่นวายในชีวิตค่ะ  
ต้องฝึกเจริญสติ แล้วพัฒนาไปเรื่อยๆ  จะเห็นผลด้วยตนเองค่ะ
ขอส่งกำลังใจให้ค่ะ