สวัสดีค่ะ ....
เราอยากมาแชร์หรือระบายความรู้สึกที่อยู่ข้างใน
เราใช้ชีวิตตั้งแต่เด็กจนโตใครๆบอกว่าเราโชคดีมีครอบครัวที่อบอุ่นแต่ไม่มีใครรู้เลยว่าเราเจออะไรมาบ้างเราไม่โทษ พ่อ แม่ หรือใดๆ
เพราะทุกคนเลือกเกิดไม่ได้ เราเลยเฝ้าตามหาความอบอุ่นมาตลอดก่อนอื่นเลยเราเป็นคนอ้วนตั้งแต่เกิดเลยทำให้เราไม่มีแฟน แต่ความอ้วนของเราไม่ได้ทำให้เราน้อยใจแต่อย่างใดเราก็เป็นคนอ้วนที่มั่นใจคนหนึ่งเรามีเพื่อนที่มหาลัยที่เรารักมากถึงไหนถึงกันช่วงมหาลัยเป็นอะไรที่มีความสุขมากๆ จนเราอายุ 20ปี มีผู้ชายคนหนึ่งทักเรามาในเฟสถามเราว่าทำไมยังไม่นอนอีก ซึ่งเราตอบเขาไปว่ายังจ้ะแต่ตอนนั้นสัญญาณเน็ตที่บ้านเราไม่ค่อยดี เห็นชื่อเฟสคิดว่าเป็นเพื่อนเราทักมา แต่ไม่ใช่หลังจากนั้นคุยกันมาประมาณ 5 เดือน เราก็ได้เจอกันแล้วเราก็มีอะไรกันเขาเป็นผู้ชายคนแรกของเรา เรารักเขามากๆๆๆๆๆๆๆๆทุกอย่างในชีวิตเราคือเขาคนเดียวเขาสามารถทำให้เราทุกข์ หรือสุขได้เลย และเขาเป็นคนกำหนดแบบนี้มาตลอดแต่เขาเป็นผู้ชายที่ยอมเรามากๆดีกับเราในทุกๆเรื่อง เราอยู่ด้วยกันแบบแอบๆหลบๆซ้อนๆ พ่อ แม่เราเป็นคนหัวโบราญ เรารู้เราทำผิดเราเรียนจบนะเขาเป็นคนที่ทำให้เราตั้งใจเรียน ส่วนเขาทำงานไปเรียนไปจนจบปริญญาตรี พอเราได้รับปริญญาแล้ว เราก็ทำงานได้เกือบปี ทางบ้านเรามีปัญหากันเราสงสารแม่เลยกับไปช่วยงานแม่ที่บ้าน ช่วงเวลานั้นเราต้องเลือกระหว่าง แม่กับแฟน เราจึงเลือกแม่เพราะเราไว้ใจแฟนถึงตัวจะห่างกันเขาก็จะไม่มีวันนอกใจนอกกายเรา เวลาผ่านไปเกือบปี ที่เราได้กลับบ้านทุกอย่างยังปกติแต่เราร้องไห้เกือบทุกวันเพราะคิดถึงแฟนเรามากไม่เคยห่างกันเลย นอนไม่หลับคิดถึงนอนกอดตุ๊กตาที่แฟนซื้อให้ทุกคืนแล้วก็ปลอบใจตัวเองว่าสักวันเราจะได้อยู่ด้วยกันเราสร้างอนาคตด้วยกัน แต่เวลาผ่านไปสักพักแฟนเราเริ่มเปลี่ยนไป หงุดหงิดง่ายเรางี่เง่าปกติก็จะไม่พอใจอย่างมากจะโมโหใส่ตลอด เราเริ่มสงสัย เราเลยไปหาเขาแบบไม่ได้บอก เราเจอเรื่องเซอร์ไพรส์คือแฟนเราไปเอากับผู้หญิงอื่นและคบกันได้ 3เดือน เราเสียใจมากขาดสติเหมือนหัวใจสลาย ผิดหวังมากอยากเลิกมากแต่รักมากเขาขอโทษเราเขาบอกจะไม่ทำอีกแล้ว เราให้อภัย แต่เราอยู่ด้วยความระแวงตลอด กลางคืนนอนไม่หลับ หลับอีกทีเกือบเข้าเป็นมาเป็นปีๆแล้วดราก็เจอเหตุการณ์แบบนี้ซ้ำๆเจ็บเหมือนจะชิน แต่มันก็เลิกไม่ได้ขนาดเราเป็นผัวเมียที่ถูกต้องคบกันมา 7ปี เขาก็ยังแอบคุยกับคนอื่น ทุกวันนี้ที่เราเลือกกับเขาไม่ได้เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาเรามีแต่เขาคนเดียวเราเลิกคบเพื่อนเลิกเที่ยวทำแต่งานอยากมีเงินเยอะๆเราจะได้อยู่ด้วยกันเร็วๆ. แต่ตอนนี้ ณ เวลานี้ อยากหลับตายาวๆไม่อยากตื่นขึ้นมาเลย แล้วอีกอย่างเราลืมบอก เราตรวจพบเบาหวาน ความดัน หัวใจ เหตุเกิดเรานอนไม่เป็นเวลา กินผิดเวลา ความเครียดสะสม ทำให้เราไม่อยากจะสู้อีกต่อไปแล้ว เราเหนื่อยมากเหนื่อเหลือเกินเราอยากเปลี่ยนเขาแต่เจาคงเปลี่ยนไม่ได้แล้ว เราก็ไม่อยากรอเขาอีกแล้ว. .........ขอบคุณพื้นที่ตรงนี้ที่ให้เราแชร์เราไม่กล้าเล่าให้ใครฟังเราตัวคนเดียว
ไม่อยากตื่นขึ้นมาเจอความจริงTT
เราอยากมาแชร์หรือระบายความรู้สึกที่อยู่ข้างใน
เราใช้ชีวิตตั้งแต่เด็กจนโตใครๆบอกว่าเราโชคดีมีครอบครัวที่อบอุ่นแต่ไม่มีใครรู้เลยว่าเราเจออะไรมาบ้างเราไม่โทษ พ่อ แม่ หรือใดๆ
เพราะทุกคนเลือกเกิดไม่ได้ เราเลยเฝ้าตามหาความอบอุ่นมาตลอดก่อนอื่นเลยเราเป็นคนอ้วนตั้งแต่เกิดเลยทำให้เราไม่มีแฟน แต่ความอ้วนของเราไม่ได้ทำให้เราน้อยใจแต่อย่างใดเราก็เป็นคนอ้วนที่มั่นใจคนหนึ่งเรามีเพื่อนที่มหาลัยที่เรารักมากถึงไหนถึงกันช่วงมหาลัยเป็นอะไรที่มีความสุขมากๆ จนเราอายุ 20ปี มีผู้ชายคนหนึ่งทักเรามาในเฟสถามเราว่าทำไมยังไม่นอนอีก ซึ่งเราตอบเขาไปว่ายังจ้ะแต่ตอนนั้นสัญญาณเน็ตที่บ้านเราไม่ค่อยดี เห็นชื่อเฟสคิดว่าเป็นเพื่อนเราทักมา แต่ไม่ใช่หลังจากนั้นคุยกันมาประมาณ 5 เดือน เราก็ได้เจอกันแล้วเราก็มีอะไรกันเขาเป็นผู้ชายคนแรกของเรา เรารักเขามากๆๆๆๆๆๆๆๆทุกอย่างในชีวิตเราคือเขาคนเดียวเขาสามารถทำให้เราทุกข์ หรือสุขได้เลย และเขาเป็นคนกำหนดแบบนี้มาตลอดแต่เขาเป็นผู้ชายที่ยอมเรามากๆดีกับเราในทุกๆเรื่อง เราอยู่ด้วยกันแบบแอบๆหลบๆซ้อนๆ พ่อ แม่เราเป็นคนหัวโบราญ เรารู้เราทำผิดเราเรียนจบนะเขาเป็นคนที่ทำให้เราตั้งใจเรียน ส่วนเขาทำงานไปเรียนไปจนจบปริญญาตรี พอเราได้รับปริญญาแล้ว เราก็ทำงานได้เกือบปี ทางบ้านเรามีปัญหากันเราสงสารแม่เลยกับไปช่วยงานแม่ที่บ้าน ช่วงเวลานั้นเราต้องเลือกระหว่าง แม่กับแฟน เราจึงเลือกแม่เพราะเราไว้ใจแฟนถึงตัวจะห่างกันเขาก็จะไม่มีวันนอกใจนอกกายเรา เวลาผ่านไปเกือบปี ที่เราได้กลับบ้านทุกอย่างยังปกติแต่เราร้องไห้เกือบทุกวันเพราะคิดถึงแฟนเรามากไม่เคยห่างกันเลย นอนไม่หลับคิดถึงนอนกอดตุ๊กตาที่แฟนซื้อให้ทุกคืนแล้วก็ปลอบใจตัวเองว่าสักวันเราจะได้อยู่ด้วยกันเราสร้างอนาคตด้วยกัน แต่เวลาผ่านไปสักพักแฟนเราเริ่มเปลี่ยนไป หงุดหงิดง่ายเรางี่เง่าปกติก็จะไม่พอใจอย่างมากจะโมโหใส่ตลอด เราเริ่มสงสัย เราเลยไปหาเขาแบบไม่ได้บอก เราเจอเรื่องเซอร์ไพรส์คือแฟนเราไปเอากับผู้หญิงอื่นและคบกันได้ 3เดือน เราเสียใจมากขาดสติเหมือนหัวใจสลาย ผิดหวังมากอยากเลิกมากแต่รักมากเขาขอโทษเราเขาบอกจะไม่ทำอีกแล้ว เราให้อภัย แต่เราอยู่ด้วยความระแวงตลอด กลางคืนนอนไม่หลับ หลับอีกทีเกือบเข้าเป็นมาเป็นปีๆแล้วดราก็เจอเหตุการณ์แบบนี้ซ้ำๆเจ็บเหมือนจะชิน แต่มันก็เลิกไม่ได้ขนาดเราเป็นผัวเมียที่ถูกต้องคบกันมา 7ปี เขาก็ยังแอบคุยกับคนอื่น ทุกวันนี้ที่เราเลือกกับเขาไม่ได้เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาเรามีแต่เขาคนเดียวเราเลิกคบเพื่อนเลิกเที่ยวทำแต่งานอยากมีเงินเยอะๆเราจะได้อยู่ด้วยกันเร็วๆ. แต่ตอนนี้ ณ เวลานี้ อยากหลับตายาวๆไม่อยากตื่นขึ้นมาเลย แล้วอีกอย่างเราลืมบอก เราตรวจพบเบาหวาน ความดัน หัวใจ เหตุเกิดเรานอนไม่เป็นเวลา กินผิดเวลา ความเครียดสะสม ทำให้เราไม่อยากจะสู้อีกต่อไปแล้ว เราเหนื่อยมากเหนื่อเหลือเกินเราอยากเปลี่ยนเขาแต่เจาคงเปลี่ยนไม่ได้แล้ว เราก็ไม่อยากรอเขาอีกแล้ว. .........ขอบคุณพื้นที่ตรงนี้ที่ให้เราแชร์เราไม่กล้าเล่าให้ใครฟังเราตัวคนเดียว