สวัสดีค่ะพอดีว่าเรื่องนี้เกี่ยวกับ จขกท. อายุ15ปีค่ะ เริ่มรู้สึกอึดอัดกับสังคมรอบข้าง มันเกี่ยวกับเพื่อนครอบคร้วและคนรู้จัก
เข้าเรื่องกันเลยนะคะจะสรุปสั้นๆให้เข้าใจมากขึ้น กระทู้นี้มีหลายเรื่องราวปะปนกันไป
เรื่องนี้เกิดขึ้นตั้งแต่อายุ5-6ขวบจำได้ขึ้นใจเลยค่ะ จขกท.เป็นคนมีรูปร่างลักษณะอ้วนดำพอเข้าอนุบาลก็ไม่มีเพื่อนคบต้อง
ปลีกตัวออกมาเล่นคนเดียว
[code][/code]เพราะเพื่อนชอบพูดว่า อีดำตับเป็ด มันก็เลยกลายเป็นชายาของเราตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
ช่วงที่เข้ามาใหม่ๆเพื่อนเราผู้หญิงก็มีชื่อที่เหมือนเราอีกคน ชื่อสมมุตินุ้ย เพื่อนคนนั้นขาวให้ชื่อนุ้ยขาวส่วนเราดำให้ชื่อนุ้ยดำ
เวลาอยู่ในที่คนเยอะๆเพื่อนก็ชอบเรื่องชื่อเราดังๆว่า นุ้ยดำๆ เรารู้สึกอายมากหน้าชาไม่กล้าสบตาใครและก็ไม่มีความมั่นใจ
มันก็วนอยู่อย่างนี้ตลอดๆจนถึงเมื่อเรียนจบประถม เราจำได้ว่าวันปัจฉิมเขามีการเขียนเสื้อเพื่อนคนหนึ่งก็เดินมาแล้วก็บอกว่า
จะเขียนหลังให้ เราก็เลยให้เพื่อนคนนั้นเขียน ในเสื้อนั้นเขียนว่า นุ้ยดำ เรารู้ปุ๊บก็หมดอารมณ์กับวันปัจฉิมพอดีวันนั้นพี่มาในวันปัจฉิม
ก็เลยชวนพี่กลับบ้านเลย เสื่อนักเรียนตัวนั้นตัวหนึ่งเป็นของขวัญวันปัจฉิมได้ดีมาก แต่ทุกวันนี้เราก็เก็บเสื้อตัวนั้นไว้เพื่อนบางคนก็
พูดกับเราว่าก็คำแค่นี้ไม่เป็นไรหรอก เราเลบรู้สึกเสียใจกับคำพูดของเพื่อนคนนี้ บางคนก็บอกว่าแค่หยอกๆล้อเล่นนิดเดียวจริงจัง
ไปได้ แต่เมื่อเรียนจบประถมไปแล้วเราไม่ได้ติดต่อหรือคบหาเพื่อนที่เคยว่าเราอีกเลย แต่ก็เคยคิดย้อนไปว่าทำไมเราไม่ตอบโต้
ได้แต่เงียบก้มหน้าร้องไห้
อยากถามทุกคนว่าถ้าเรากลับไปเจอหน้าเขาควรทำยังไง?
สังคมรอบข้างทำให้รู้สึกอึดอัด? Ep.1
เข้าเรื่องกันเลยนะคะจะสรุปสั้นๆให้เข้าใจมากขึ้น กระทู้นี้มีหลายเรื่องราวปะปนกันไป
เรื่องนี้เกิดขึ้นตั้งแต่อายุ5-6ขวบจำได้ขึ้นใจเลยค่ะ จขกท.เป็นคนมีรูปร่างลักษณะอ้วนดำพอเข้าอนุบาลก็ไม่มีเพื่อนคบต้อง
ปลีกตัวออกมาเล่นคนเดียว
[code][/code]เพราะเพื่อนชอบพูดว่า อีดำตับเป็ด มันก็เลยกลายเป็นชายาของเราตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
ช่วงที่เข้ามาใหม่ๆเพื่อนเราผู้หญิงก็มีชื่อที่เหมือนเราอีกคน ชื่อสมมุตินุ้ย เพื่อนคนนั้นขาวให้ชื่อนุ้ยขาวส่วนเราดำให้ชื่อนุ้ยดำ
เวลาอยู่ในที่คนเยอะๆเพื่อนก็ชอบเรื่องชื่อเราดังๆว่า นุ้ยดำๆ เรารู้สึกอายมากหน้าชาไม่กล้าสบตาใครและก็ไม่มีความมั่นใจ
มันก็วนอยู่อย่างนี้ตลอดๆจนถึงเมื่อเรียนจบประถม เราจำได้ว่าวันปัจฉิมเขามีการเขียนเสื้อเพื่อนคนหนึ่งก็เดินมาแล้วก็บอกว่า
จะเขียนหลังให้ เราก็เลยให้เพื่อนคนนั้นเขียน ในเสื้อนั้นเขียนว่า นุ้ยดำ เรารู้ปุ๊บก็หมดอารมณ์กับวันปัจฉิมพอดีวันนั้นพี่มาในวันปัจฉิม
ก็เลยชวนพี่กลับบ้านเลย เสื่อนักเรียนตัวนั้นตัวหนึ่งเป็นของขวัญวันปัจฉิมได้ดีมาก แต่ทุกวันนี้เราก็เก็บเสื้อตัวนั้นไว้เพื่อนบางคนก็
พูดกับเราว่าก็คำแค่นี้ไม่เป็นไรหรอก เราเลบรู้สึกเสียใจกับคำพูดของเพื่อนคนนี้ บางคนก็บอกว่าแค่หยอกๆล้อเล่นนิดเดียวจริงจัง
ไปได้ แต่เมื่อเรียนจบประถมไปแล้วเราไม่ได้ติดต่อหรือคบหาเพื่อนที่เคยว่าเราอีกเลย แต่ก็เคยคิดย้อนไปว่าทำไมเราไม่ตอบโต้
ได้แต่เงียบก้มหน้าร้องไห้
อยากถามทุกคนว่าถ้าเรากลับไปเจอหน้าเขาควรทำยังไง?