ผมเป็นลูกชายคนเล็ก อายุ 20 (กำลังจะขึ้นปี 1) มีพี่สาวคนโต อายุ 25 (ทำงานแล้ว) ครอบครัว พ่อกับแม่ ที่บ้านเป็นข้าราชการหมด เรื่องมีอยู่ว่า
ตัวผมนั้นยังไม่รู้ว่าตัวเองนั้นชอบอะไร เลยทำให้มีปัญหาว่าในอนาคตของผมนั้นอาจจะเป็นภาระให้กลับครอบครัว ซึ่งผมก็ได้ลองหาสิ่งที่ชอบมาหลายปี เช่น เล่นกีฬา เล่นดนตรี ร้องเพลง วาดรูป คิดวิเคราะห์เรื่องงานบัญชี การตลาด ธุรกิจคอมพิวเตอร์ และอีกหลายๆอย่าง แต่ก็ไม่พบว่าตัวผมนั้นชอบสิ่งเหล่านี้มากน้อย ขนาดไหน จนสุดท้ายผมอาจต้องมาเลือกเป็นข้าราชการเหมือนคนในครอบครัว (โดยส่วนตัวไม่อยากจะเป็นข้าราชการ) เลยทำให้ผมอาจทำไม่ได้เต็มที่อย่างที่หวัง เทียบกับพี่สาว ที่ทั้งเรียนเก่ง วางแผนอนาคตไว้ดี เป็นข้าราชการ จนได้งานดีๆทำ ที่ครอบครัวต้องการ จนสุดท้ายแอบได้ยินพี่สาวคุยกับเพื่อนว่า ตัวพี่สาวจะเป็นคนดูแลพ่อกับแม่เองทั้งหมด ค่าใช่จ่าย ค่าน้ำค่าไฟ หนี้สิน การดูแลร่างกายและจิตใจ พี่สาวจะเป็นคนทำทั้งหมดเอง โดยบอก
ว่าพ่อกับแม่เองก็เป็นห่วงอนาคตของผมว่าจะเป็นยังไง จนรู้สึกว่าเหมือนตัวผมจะกลายเป็นภาระให้กับครอบครัวได้ในอนาคต
จนสุดท้าย เหมือนมีแผนกันว่า "จะส่งให้ผมเรียนจบๆไป และให้ออกไปหางานทำเลย โดยที่จะทำอะไรในอนาคตก็เรื่องของผม" โดยที่พี่สาวจะเป็นคนดูแลพ่อแม่เองทั้งหมด โดยไม่คาดหวังกับตัวผมแล้วว่าจะมีเงินมีทองมาให้ หรือ จะมาดูแลพวกท่านยามแก่ชรา อารมณ์ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนไม่เป็นที่ต้องการอีกแล้ว เลยจะให้เรียนๆจบ แล้วไล่ๆให้ออกจากบ้านไป โดยใช่อาจใช่คำพูดทางอ้อม แล้วพี่สาวจะเป็นรับผิดชอบทำทุกอย่างโดยที่ไม่มีตัวผมแทน
เลยเป็นคำถามว่า 1. ผมจะทำยังไงกับชีวิตที่เหลืออยู่ดี (โดยส่วนตัวอยากดูแลตอบแทนพ่อแม่ แต่พวกท่านไม่คาดหวังให้ผมมาดูแลแล้ว ส่วนพี่สาวคิดที่จะดูแลเองโดยไม่ต้องการให้ผมนั้นมายุ่งกับครอบครัว ประมาณว่าอยู่ไปก็เป็นทุกข์ให้กับคนในครอบครัว ซึ่งๆออกจากบ้านไปครอบครัวยังมีความสุขซะกว่า แค่พ่อแม่ ลูกสาว เพียง 3 คน โดยตัดผมออกจากความสัมพันธ์)
2. ผมกลายเป็นลูกที่เนรคุณบุญคุณพ่อแม่ไปแล้วใช่ไหม ควรทำไงต่อ
3. ผมจะหาอนาคตของผมเจอยังไง ในเมื่อผมยังไม่เจอสิ่งที่ใช่
ปล. อนาคตอาจเปลี่ยนแปลงได้ แต่ผมอยากถามไว้เผื่อมันไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไรเลย เพื่อที่ผมจะได้ปรับนำความเห็นจากทุกๆคนไปใช้ได้ ขอบคุณครับ
ไม่ได้ถูกคาดหวังจากครอบครัวอีกแล้ว!! ทำยังไงต่อไปดีครับ
ตัวผมนั้นยังไม่รู้ว่าตัวเองนั้นชอบอะไร เลยทำให้มีปัญหาว่าในอนาคตของผมนั้นอาจจะเป็นภาระให้กลับครอบครัว ซึ่งผมก็ได้ลองหาสิ่งที่ชอบมาหลายปี เช่น เล่นกีฬา เล่นดนตรี ร้องเพลง วาดรูป คิดวิเคราะห์เรื่องงานบัญชี การตลาด ธุรกิจคอมพิวเตอร์ และอีกหลายๆอย่าง แต่ก็ไม่พบว่าตัวผมนั้นชอบสิ่งเหล่านี้มากน้อย ขนาดไหน จนสุดท้ายผมอาจต้องมาเลือกเป็นข้าราชการเหมือนคนในครอบครัว (โดยส่วนตัวไม่อยากจะเป็นข้าราชการ) เลยทำให้ผมอาจทำไม่ได้เต็มที่อย่างที่หวัง เทียบกับพี่สาว ที่ทั้งเรียนเก่ง วางแผนอนาคตไว้ดี เป็นข้าราชการ จนได้งานดีๆทำ ที่ครอบครัวต้องการ จนสุดท้ายแอบได้ยินพี่สาวคุยกับเพื่อนว่า ตัวพี่สาวจะเป็นคนดูแลพ่อกับแม่เองทั้งหมด ค่าใช่จ่าย ค่าน้ำค่าไฟ หนี้สิน การดูแลร่างกายและจิตใจ พี่สาวจะเป็นคนทำทั้งหมดเอง โดยบอก
ว่าพ่อกับแม่เองก็เป็นห่วงอนาคตของผมว่าจะเป็นยังไง จนรู้สึกว่าเหมือนตัวผมจะกลายเป็นภาระให้กับครอบครัวได้ในอนาคต
จนสุดท้าย เหมือนมีแผนกันว่า "จะส่งให้ผมเรียนจบๆไป และให้ออกไปหางานทำเลย โดยที่จะทำอะไรในอนาคตก็เรื่องของผม" โดยที่พี่สาวจะเป็นคนดูแลพ่อแม่เองทั้งหมด โดยไม่คาดหวังกับตัวผมแล้วว่าจะมีเงินมีทองมาให้ หรือ จะมาดูแลพวกท่านยามแก่ชรา อารมณ์ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนไม่เป็นที่ต้องการอีกแล้ว เลยจะให้เรียนๆจบ แล้วไล่ๆให้ออกจากบ้านไป โดยใช่อาจใช่คำพูดทางอ้อม แล้วพี่สาวจะเป็นรับผิดชอบทำทุกอย่างโดยที่ไม่มีตัวผมแทน
เลยเป็นคำถามว่า 1. ผมจะทำยังไงกับชีวิตที่เหลืออยู่ดี (โดยส่วนตัวอยากดูแลตอบแทนพ่อแม่ แต่พวกท่านไม่คาดหวังให้ผมมาดูแลแล้ว ส่วนพี่สาวคิดที่จะดูแลเองโดยไม่ต้องการให้ผมนั้นมายุ่งกับครอบครัว ประมาณว่าอยู่ไปก็เป็นทุกข์ให้กับคนในครอบครัว ซึ่งๆออกจากบ้านไปครอบครัวยังมีความสุขซะกว่า แค่พ่อแม่ ลูกสาว เพียง 3 คน โดยตัดผมออกจากความสัมพันธ์)
2. ผมกลายเป็นลูกที่เนรคุณบุญคุณพ่อแม่ไปแล้วใช่ไหม ควรทำไงต่อ
3. ผมจะหาอนาคตของผมเจอยังไง ในเมื่อผมยังไม่เจอสิ่งที่ใช่
ปล. อนาคตอาจเปลี่ยนแปลงได้ แต่ผมอยากถามไว้เผื่อมันไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไรเลย เพื่อที่ผมจะได้ปรับนำความเห็นจากทุกๆคนไปใช้ได้ ขอบคุณครับ