ทำไมการเลี้ยงเด็กแบบปล่อยตามใจทุกอย่างถึงทำให้เราเสียคน

ตามคำถามเลยครับผมอายุ22พ่อกับแม่ผมเลี้ยงลูกให้มีอิสระทุกอย่างและมีทุกอย่างไว้พร้อมทั้งเงินทั้งที่เรียนแต่แกขอแค่ให้ผมเรียนให้จบจะเกเรขนาดไหนไม่ว่าตั้งแต่เกิดมาผมเจอพ่อกับแม่ตีไม่ถึงสิบครั้งเพื่อนผมยังว่าแปลกแกเลี้ยงผมแบบเอาแต่ใจอยากได้อะไรต้องได้แล้วเวลาเราเครียดไม่ได้ดั้งใจอะไรสักอย่างก็จะเครียดแบบหาเหตุผลไม่ได้ทำลายข้าวของพังยับตอนนี้ผมหายแล้วเพราะอายุ17ผมไปเรียนต่างประเทศปีหนึ่งมันทำให้เราต้องอยู่คนเดียวให้ได้ไม่มีใครมาเอาใจเรากลับมานิสัยเปลื่ยนไปเยอะโตขึ้นผมเลยย้อนมองกลับไปผมเลยคิดว่าปัญหาทั้งหมดมันอยู่ที่การเลี้ยงดูมากกว่านะครับ