มีหลายคนบอกรักแรกคือความทรงจำที่ดี(สำหรับบางคน)แต่ของเราไม่เรากับเขาเจอกันเพราะเพื่อนบอกให้ตะโกนเรียกชื่อพี่มันไอ้เราก็ดันตะโกนจริงเพราะเพื่อนยุโดยไม่รู้เลยว่าพี่มันอยู่ รร.เดียวกัน เอาง่ายๆก็สำหรับเราเขานั้นแทบจะไม่มีตัวตนเลยด้วยซ้ำไม่เคยแม้แต่จะเห็นหน้า แต่พอวันต่อมาเราได้อินบล็อคไปหาผู้ชายคนหนึ่งค่ะเพราะช่วงนั้นมันเป็นที่วัยรุ่นเขาฮิตพวก ลท.กัน พอทักไปปุ๊บก็รู้ว่าเป็นคนเมื่อวานแถมเขาก็บอกว่ารู้จักเราเพราะเราเป็นหลีดตอนแรกเราก็ไม่อะไรหรอกค่ะแต่พอคุยๆไปเราดันรักเขาซะงั้นไอ้เราก็เขินจนตัวเป็นเกลียวแต่เชื่อเถอะมันคือรักแรกและเราก็ไม่ได้อ่อนหัดเรื่องความรักเราไม่ได้โง่เขาพยายามเอาเราไปแทนที่คนคนนั้นเรารู้สึกได้มาตลอดเรารักเขามากใส่ใจเขาทุกรายละเอียดไม่รู้ทำไมสายตาที่เขามองเรามันแตกต่างไปจากเวลาที่มองคนๆนั้นมากจนเราต้องถอยออกมาถามว่าทำไมไม่พยายามมากกว่านี้เพราะไม่อยากเป็นคนโง่ยังไงล่ะเราบังคับความรู้สึกเขาไม่ได้ถึงเราจะได้ครอบครองเขาแต่เรารู้สึกว่าเราได้แค่ร่างมันไม่ใช่หัวใจที่เราพยายามจีบเขาเพราะเราอยากให้เขารู้สึกรักเราเหมือนที่เรารักเขาแต่ในเมื่อรู้ผลถึงขนาดนี้จะทนอยู่ต่อทำไม สู้รักตัวเองไม่ดีกว่าหรือ
จริงๆในตอนนั้นเราอยากให้เขามาคืนดีนะอยากจะกลับไปหาเขาแต่เขาบอกกับคนๆนั้นไว้น่ะว่าจะไม่กลับมา
ความรู้เมื่อตอนนั้นทั้งโกรธทั้งอิจฉาหากเธอไม่รักฉันเธอควรปฏิเสธมันจะทำให้ฉันเจ็บน้อยกว่าที่มาเป็นตัวแทนของใครแบบนี้
เราไม่ใช่เขาเราก็คือเราเป็นเขาให้เธอไม่ได้หรอกนะ
รีวิวรักแรกกันหน่อยค่ะ?
จริงๆในตอนนั้นเราอยากให้เขามาคืนดีนะอยากจะกลับไปหาเขาแต่เขาบอกกับคนๆนั้นไว้น่ะว่าจะไม่กลับมา
ความรู้เมื่อตอนนั้นทั้งโกรธทั้งอิจฉาหากเธอไม่รักฉันเธอควรปฏิเสธมันจะทำให้ฉันเจ็บน้อยกว่าที่มาเป็นตัวแทนของใครแบบนี้
เราไม่ใช่เขาเราก็คือเราเป็นเขาให้เธอไม่ได้หรอกนะ