คนเราจะกลับมาเจอเพื่อนสมัยเรียนพิเศษที่รู้จักแค่ชื่อเล่นได้ไหม???

พอดีมันคาใจมานานมากแล้วถึงตอนนั้นจะแค่ป.4ตอนนี้ผมก็24ละ วันนั้นผมเจอเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อว่าพิมพ์ เธอเรียนพิเศษวันเสาร์กับผมที่สถาบันสอนพิเศษตรงข้ามตลาดบางแคใกล้ๆเทสโก้บางแค ตั้งแต่เรียนวันแรกยันวันสุดท้ายผมไม่ได้สนใจอะไรเธอมากมายนะ ผมเป็นเด็กกลางห้องพิมพ์เป็นเด็กหลังห้องต่างคนต่างนั่งเรียน แต่วันสุดท้ายที่ได้เรียนที่นั้นพิมพ์ได้กลับบ้านก่อนเพื่อนผมที่ได้แต่มองและไม่ได้บอกลาซักคำเลยรู้สึกคาใจตั้งแต่ตอนนั้นยันตอนนี้เลยครับ แต่ก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมากไปกว่าเพื่อนนะครับแค่อย่างน้อยได้บอกลาก็ยังดี