อยากแก้นิสัยแม่

หัวข้ออาจจะดูรุนแรง แต่เราอยากทำจริงๆแล้วนี่ก็ไม่ใช้การประจานครอบครัวใดๆเราอยากให้พฤติกรรมบางอย่างของแม่หายเพราะคิดว่ามันน่าจะมีผลกับอนาคตของน้องเราต่อไปอีก ขอบอกก่อนเราอายุ25 มีน้องชายคนนึงม.6 ช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ แล้วตอนนี้โควิดเรียนที่บ้านยิ่งติดเล่นเข้าไปใหญ่ พ่อทำงาน ตจว.สรุปก็คือที่บ้านจะมีเรา แม่ แล้วก็น้องชาย แม่เวลาปกติก็คือดี แบบดีมากขออะไรก็ได้ อะไรก็ได้จริงๆนะมือถือถ้าขอก็คือซื้อเดียวนั้นจริงๆแต่เวลาโมโหคือขึ้นสุด ชอบปาของใส่ ประชด แช่งตัวเอง ชอบพูดแนวๆ ตีให้ตายเลยดีไหม(แต่คือเค้าเลิกตีแบบตีจริงจังตั้งแต่มีน้องชาย) และไม่ว่าจะกระทำอะไรหลังจากอารมย์ขึ้นสุดแล้วพอลงไม่เคยขอโทษไม่ว่าเหตุผลเค้าจะผิด หรือ ถูก เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เราเด็กๆ เคยมีครั้งนึง(จริงๆก็หลายแต่จำอันนี้ฝังใจสุด)ตอนเราประถมแล้วน้องเรายังเล็กมาก จำไม่ได้แล้วว่าแม่โมโหเราเรื่องอะไร แต่ตะคอกเรามาว่า " จะให้แม่โมโหจนตายเลยใช่ไหม ให้มันตายๆไปเลย " จำจริงๆคือเย็นวันนั้นเรากลับมาจากโรงเรียนคือทุกอย่างเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น เค้าปกติแบบเหมือนเมื่อเช้าไม่ได้โมโหเราเลย แต่วันนั้นทั้งวันอ่ะ คือเราเรียนไม่เป็นสุข คิดตลอดว่าเวลาแบบแม่จะทำอะไรตัวเองไหม เรากลับไปจะเจอแม่ไหม แม่จะมารับเราเย็นนี้ไหม คือเราเป็นเด็กอ่ะมันไม่รู้หรอกว่าไอที่ถูกพูดมามันเป็นอารมณ์ ณ ตอนนั้นที่เค้ากำลังโมโหแล้วเค้าไม่ได้เป็นแค่กับเรา กับน้องชายเราก็เป็นเหมือนกันโมโหแช่งตัวเอง ขว้างปาสิ่งของโดนบ้างไม่โดนบ้างโดนก็รักษากันไปแบบตบหัวแล้วลูบหลัง แต่ไม่เคยขอโทษไม่เคยจริงๆ ก็ของเสียหายส่วนใหญ่คือรีโมทต่างๆ แต่หลังๆมาเรามีความรู้สึกว่าดูเค้าโมโหและหงุดหงิดง่ายขึ้นไม่รู้เพราะอายุด้วยไหม แต่น้องเราอ่ะมันเป็นผู้ชายเราเริ่มเห็นรีแอคต่างๆที่สะท้อนกลับไปกับแม่คือเราเลือกที่จะเงียบเพื่อให้หยุดและจบไว้ๆ คือเวลาเราอธิบายไปไม่ว่าเหตุผลเราจะถูกหรือไม่เค้าก็จะต่อมันไปเรื่อยๆและมันจะไม่จบสะที่เราเหนื่อ แต่น้องเรามันไม่ใช่ถ้าคิดว่ามันถูกมันจะไม่ยอมจริงๆ เรื่องบางเรื่องมันเป็นเรื่องเล็กน้อยจริงๆคือถ้าไม่ทักไม่ท้วงมันก็จะผ่านไปถึงจะไม่เคยมีปัญหากันแบบโกรธกันเป็นวันๆแต่เราว่ามันกระทบจิตใจนะ
เรากับน้องเคยตรวจลายนิ้วมือ(เป็นการตรวจทางวิทยาศาสตร์นะ แบบมันจะบอกเกี่ยวกับความถนัดทางสมอง ฯ)คนที่ตรวจเค้าบอกว่าเรากับน้องเมื่อนเคยมีภาวะของคนที่ถูกทำร้ายร่างกายมา ซึ่งตอนนั้นแม่ก็นั้งฟังอยู่นะแต่ก็ไม่ทำไมเลย ถามว่าตีบ่อยไหมก็ไม่ ความรุ่นแรงก็กลางๆ ไม่ถึงขนาดเอาเข็มขัดไรงี้แต่ไม้แขวนเสื้อก็หักไปหลายอันเหมือนกัน ส่วนเรื่องคำพูดก็ตามที่เขียนมากคือเราอยากรู้ว่าพฤติกรรมแนวๆนี้คือปกติไหม มีภาวะทางจิตไหม หรือเป็นเรื่องของฮอร์โมน(อายุ50กว่าๆ ฝังยาคุมมาเกือบ 10 ปี แม่มีปัญหากับมดลูก ) เราไม่ได้ต้องการให้ใครมาว่าแม่เรานะ เราต้องการ การแก้ไขไม่ว่าจะทางการแพทย์หรือสุขภาพจิต หรือการพูดคุยแนวๆไหนที่จะทำให้เค้าโอเคขึ้นบ้าง