เรากับแฟนคบกันมา 11 ปี มีลูกด้วยกัน 1 คน (เราเป็นแม่บ้านที่ดูแลทั้งสามีและลูกอย่างเต็มตัว)
วันนึงแฟนมาขอเลิกกับเรา (ก่อนหน้านี้เราทั้งคู่มีปัญหาทะเลาะกันเรื่องบนเตียงกันอยู่ก่อนแล้ว เราไม่มีอารมณ์มีอะไรกับแฟน ยิ่งเขาบังคับเราก็ยิ่งหงุดหงิดใส่เขาตลอด ปัญหานี้เป็นมานานแล้วค่ะ)
เราก็ถามเขาไปว่า "เป็นเพราะอะไร"
เขาบอกเราว่า"ผมไม่ได้รักคุณแล้ว"
เราก็ถามเหตุผลจากเขานะค่ะแต่เขาตอบเราว่า"ผมเองก็ไม่รู้ว่าทำไมผมถึงมีความรู้สึกแบบนี้ ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน"

ต้องเล่าย้อนกลับไปก่อนหน้านี้สักนิดนะค่ะ คือคู่เราเป็นคู่ที่ไม่เคยแสดงความรัก ความคิดถึงให้กันเลย แฟนเราไม่เคยบอกรักเราเลยสักครั้ง ขนาดหอมแก้มยังไม่เคยเลยสักครั้ง (ถ้าเขาจะหอมแก้มคือ เขาจะขอมีอะไรกับเรา)
ซึ่งเราเองก็เป็นแบบนั้นเหมือนกัน (เป็นที่มาขอคำว่า"รักนะแต่ไม่แสดงออก") เรารักแฟนนะ หวง และห่วง แต่เราก็ไม่เคยบอกเขาเหมือนกัน แต่จะใช้วิธีทำออกมาให้เห็นแทนการพูด เช่น แฟนออกไปทำข้างนอกปกติคู่อื่นจะถามว่า"กินข้าวหรือยัง ทำงานเหนื่อยไหม" แต่เราไม่เคยทำแบบนั้นเลย แต่เราเตรียมข้าวไว้ให้เขากับมากินเลย ขนม นมเนย มีให้พร้อม เขาจะกลับดึกแค่ไหนเรารอนอนพร้อมเขา ตื่นพร้อมกัน นี่คือที่เราทำกับแฟนมาตลอด
และการที่ปกติเขาเป็นคนไม่แสดงความรู้สึก แต่พอเขามาหอมแก้มเรา เรามีความรู้สึกหลายๆอย่าง เช่น วันนี้มาแปลกแฮะ ต้องการอะไรแน่เลย หรือไปทำอะไรมา และประกิริยาต่อมาของเราคือ บอกเขาว่า อะไรเนี้ยปล่อยรำคาญ แต่ถามว่าดีใจไหมที่เขาหอมแก้ม ดีใจนะ แต่ก็เขินที่จะแสดงความรู้สึกออกมา พอเป็นแบบนี้มาตลอด นานๆเข้า จนกลายเป็นความเคยชิน วันนึงเรากับแฟนต้องอยู่ห่างกันคนละจังหวัด (เพราะแฟนต้องไปทำงาน ส่วนเรากลับมาอยู่กับลูก แต่เขากลับมาทุกอาทิตย์) ภายในระยะเวลาที่ห่างกัน 1 เดือน พอเขากลับมาคราวนี้ เขามาขอเลิกกับเรา เพราะหมดรักเราแล้ว เราถึงกับไปไม่เป็นเลยว่ามันเป็นเพราะอะไร เราทำอะไรผิดตรงไหนหรอ รอพยายามยื้อเขาไว้ เราไม่อยากเลิกกับเขา พยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองให้มันดีขึ้น แต่เขาบอกกับเราว่า"คุณไม่ต้องมาเปลี่ยนแปลงเพราะผมหรอก คุณเป็นอย่างที่คุณเป็นเถอะ อย่าฝืนทำในสิ่งที่มันไม่ใช่ตัวคุณเลย เมื่อก่อนผมต้องการให้คุณสนใจผมนะ แต่ตอนนี้ผมไม่ต้องการมันแล้ว แต่เราก็ยังยื้อเขาไว้ เรารักเขามาก พยายามปรับปรุงตัวเอง เปลี่ยนแปลงตัวเอง จากปกติไม่เคยถามไถ่เขา ก็หันไปสนใจเขามากขึ้น แสดงความรู้สึกมากขึ้น ถามว่าเขารู้ไหมว่าเราพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเอง เขารู้ แต่เขาทำตัวเฉยๆ เหมือนไม่อยากรับรู้ ปกติเคยโทหาก็ไม่รู้ แชทไปหาก็ถามคำตอบคำ  เราควรทำยังไงดี เราไม่อยากให้ครอบครัวมันพัง ในความคิดเรามันมีทางแก้ไข แต่ดูเหมือนเขาจะไม่อยากแก้ไขมันเลย ตอนนี้เหมือนเราเป็นคนวิ่งตามเขา ตามง้อ ตามตื้อเขา ยื้อเขาอยู่ฝ่ายเดียว เราสงสารลูก ลูกก็ร้องไห้ ร้องหาพ่อ เพราะความที่เราอยู่ด้วยกันตลอด

เราควรทำยังไงดี เราไม่อยากเสียเขาไปจริงๆ
เราควรทำยังไง ให้เขาให็โอกาสเราได้เปลี่ยนแปลงตัวเอง แล้วกับมารักกันอีกสักครั้ง
เราควรพยายามเปลี่ยนแปลงให้เขาเห็นแบบนี้ไปเรื่อยจนกว่าใจเขาจะรักเราอีกครั้ง หรือเราควรหยุดดี เราสับสนไปหมด แต่รู้แค่ว่า เราไม่อยากเลิก ไม่อยากเสียเขาไป