ตอนเด็กจนถึงม.ต้น เรามีเพื่อนสนิทที่เรียกได้เต็มปากเต็มคำว่า ซี้ เบสตี้ สบายใจที่ได้คุย อยากคุยดีใจได้เจอ แบบนี้
แต่หลังจากนั้นเราก็ยังไม่มีเบสตี้ อยากมีมาก มันเหงาใจอะ ตอนมปลายกับมหาลัย(ตอนนี้)ก็มีกลุ่มเพื่อน ที่อาจดูเหมือนว่าสนิทกัน แต่จริงๆ เรายังไม่รู้สึกว่ามีเบสตี้ คือยังไม่ซี้มาก มันทำให้เราอึดอัดใจ เหนื่อยใจ เหงาด้วย เซ็ง เครียดแบบ เมื่อไหร่จะมีอะ เเบบที่เมื่อก่อนเคยมี มันทำให้ชีวิตการเรียนมีความสุขมากนะ ตอนนี้ยังไม่มี ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน รู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองด้วย คิดอยากดูดวงด้วยอะ ว่าเมื่อไหร่จะมา 🥲