มาต่อกับกระทู้ที่ 2 ของเรื่องนี้กันนะคะ

ทำงาน และความรัก ตอนที่ 1
เอยเรียนจบแล้วก็โชคดีมาก ที่ได้งานทำเลยทันที ไม่ต้องเดินหางาน ได้ทำงานในตำแหน่งเลขา
เพื่อนร่วมงานดีมาก เจ้านายก็ดี หลังจากได้ทำงานเอยให้เงินที่บ้านทุกเดือนไม่เคยขาดเลยสักเดือน
มาจนถึงทุกวันนี้ แม้จะทำงานแต่เสาร์อาทิตย์ เอยก็ยังต้องไปช่วยที่บ้านขายของ จนกระทั่งหนี้
ใกล้เริ่มจะหมด และประจวบกับเอยเปลี่ยนงาน มาทำงานที่มีวันหยุดไม่แน่นอน ก็เลยได้หยุดไป
ช่วยขายของ 
 
ความรักในช่วงทำงาน ชายหนุ่มคนแรก เป็นเพื่อนต่างห้องสมัยเรียน เรากลับมาเจอกันตอนนัดเลี้ยง
รุ่นที่ร้านคาราโอเกะแห่งนึง หลังจากเจอกันวันนั้นเค้าก็ตามจีบเอยทันทีเลย เค้าเป็นลูกคนจีนที่บ้าน
ขายอุปกรณ์ก่อสร้างถือว่าเป็นคนฐานะดีของจังหวัดราชบุรีเลยทีเดียว ทุกวันอาทิตย์เค้าจะขับรถมาหา
เอยที่ตลาดนัดมาช่วยเก็บร้าน มาหาที่ทำงานซื้อดอกไม้ช่อโตมาให้ แล้วอยู่ๆ เอยก็ไม่รู่ว่าเกิดอะไร
ขึ้น เค้าก็ค่อยหายไป แล้วก็มีวันนึงเค้าโทรมาหาที่บ้าน คุยโน่นนี่สักพักแล้วก่อนวางสายเค้าก็พูดว่า
เอยแค่นี้นะ เอยรู้สึกผิดปกติ เพราะเค้าเน้นคำว่า แค่..นี้..นะ แบบเน้นทุกคำ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร
แต่แล้วเค้าก็หายไปจากชีวิตเอยจริงๆ จนทุกวันนี้เอยยังไม่รู้เลยว่าเค้าไปจากชีวิตเอยทำไม เอยทำ
อะไรผิด ตอนนั้นสนิทกับพี่ที่ทำงานคนนึง เอยเล่าเรื่องนี้ให้เค้าฟัง แล้วถามเค้าว่า ทำไมทำไม
พี่เค้าตอบมาว่า เอยเรื่องบางเรืองมันไม่ต้องมีคำตอบหรือเหตุผลหรอกนะ ไม่ต้องไปตามหาคำตอบ
ให้เดินหน้าต่อไป อ้อทำงานที่แรกได้ 2 ปี ก็เปลี่ยนงานไปทำอีกทีนึง ที่ทำงานที่ๆ 2 ค่อนข้าง
เป็นสังคมไฮโซ มีพนักงานที่เรียนจบนอกกันเยอะมาก เอยเหมือนเป็นกาในฝูงหงษ์เลย 555555
แต่เชื่อมั้ย งงในงง ที่นี่เอยมีตำแหน่งเป็นเลขา เจ้านายเอยมาชอบเอย เอยงงมาก เพราะเอย
ดูกะโบโลบ้านๆพื้นๆมาก เค้าเริ่มจากชอบให้งานเอยตอนเย็นเพื่ออยู่ทำถึงค่ำ แล้วก็อาสาขับรถไป
ส่งที่บ้าน หาเรื่องชวนแผนกไปดูไซส์งานที่ตลาดจังหวัด หาเรื่องชวนคนในแผนกไปฉลองร้อง
คาราโอเกะ ไปกันบ่อยมากจนสุดท้ายเค้าก็มาบอกว่าชอบเอย ในระหว่างนั้นก็มีผู้จัดการของอีก
แผนกนึงมาชอบเอยเหมือนกันคนนี้เป็นผู้ใหญ่ แล้วก็สุภาพมาก ใจดี ใจเย็นมาก เค้าขอมาส่ง
เอยที่บ้านบ้างบางครั้ง ส่งเพลง "เพื่อนรัก" ของเบริด์กับฮาร์ท มาให้เราพร้อมของขัวญที่แพงมาก
ยังจำภาพวันนั้นได้อยู่เลย เค้าเอาของขัวญใส่มาในสูทเอาสูทพันห่อม้วน แล้วเอามายื่นให้เราที่โต๊ะ
ทำงาน หน้าตาจริงจังมาก มีอยู่วันนึงเค้ามารับเอยไปกินข้าว แล้วถามเอยว่า เอยเลี้ยงเด็กได้มั้ย 
เอยตกใจมาก แต่ก็ยังไม่ได้ตอบอะไรเค้ากลับไป ใช่เจ้านายคนนี้มีครอบครัวแล้ว
การที่เจ้านายคนที่มครอบครัวแล้วมาจีบเอย เจ้านายเอยสังเกตุเห็นหมดแล้วเค้าก็มาเตือนเอยว่า
เอยอย่าเข้าไปยุ่งเป็นมือที่สามนะ เค้าไม่ได้ชอบเอยหรอก แค่ตอนนี้เค้าแค่มีปัญหากับภรรยาเค้า
เท่านั้น เอยเลยตัดสินใจถอนห่าง แล้วก็มาลองคบกับเจ้านายเอยดู นายเอยเป็นหนุ่มนักเรียนนอก
เนื้อหอม บุคลิกดี เก่ง สิ่งที่เอยทำนะเหรอแทนที่จะรักษาเค้าไว้ เอยกับขี้หึง ขี้หวง แต่เอย
ไม่ได้วีนหรืออาละวาดนะ เอยแสดงความหึงออกมาด้วยการงอล นิ่ง เงียบ จนทำให้เค้าอึดอัด
สุดท้ายเราก็ไปกันไม่รอด เจ้านายบอกกับเอยมาประโยคนึงว่า เอยต่อไปนี้ถ้าเอยจะมีแฟน เอย
อย่ามีแฟนที่ทำงานที่เดียวกันนะ ตอนนั้นเอยยังไม่เข้าใจหรอกนะว่าทำไมละ
 
 
ทำงานและความรัก ตอนที่ 2
หลังจากเลิกกันเอยก็หางานใหม่ทันที เพราะเอยไม่สามารถทำงานร่วมกับเค้าได้ เอยได้งานใหม่ใน
เวลาไม่นาน ในที่ทำงานใหม่ มีคนมาจีบเอย 2 -3 คนอยู่นะ แล้วรู้มั้ยคนที่เอยเลือกคบเป็นคน
ประเภทไหน 555 คนที่เอยเลือกเป็นคนที่กะล่อน เจ้าชู้ ดื่ม สูบ คือเป็นแบดบอย ครบสูตร
คนดีดีที่ทุ่มเทตามจีบเอยก็ไม่เลือกนะ เอยเลือกคบแบดบอย คบไปด้วยความหวาดระแวงและ
หวังว่าความรักที่เอยมีให้จะทำให้เค้าหยุดอยู่ที่เอยได้ แต่เปล่าเลย เค้าคบซ้อนคบหลายคน
จนเอยทนไม่ไหว แล้วเดินออกมาจาชีวิตเค้าเอง หลังจากนั้นเอยก็เลือกคบพี่คนนึงที่เค้าตามจีบ
เอยมานาน เอยลองเลือกคบกับคนที่เค้ารักเรา ไม่เลือกคบคนที่เรารักเค้าแล้ว ลองดู พี่เค้าเป็น
สุภาพบุรุษมาก ใจดี ตามใจ แต่สุดท้ายเอยก็ทำใจให้รักพี่เค้าไม่ได้ ในที่สุดเอยก็ขอเลิก
หลังจากนั้นก็มีลูกค้าคนนึงมาจีบเอย เอยไม่ชอบหน้าเค้าเลยดูขี้เก็ก แต่พอแซวกันแซวกันมา ก็
เลยลองคบๆกัน มันก็เป็นไปด้วยดีนะ เพราะเราไม่ได้เจอกันบ่อย เพราะเค้าทำงานต่างจังหวัด
เดือนนึงจะเข้ากรุงเทพ ประมาณ6-7 วัน เราก็เลยไม่ค่อยมีเวลาได้อยู่ด้วยกันหรือทะเลาะกันเท่าไร
คบกันได้ 2 ปี เราก็หมั่นกัน จำไม่ได้ว่าทำไมถึงหมั่น หลังจากนั้นอีก 1 ปี เราก็แต่งงานกัน
ตลอดเวลา 3 ปี ที่คบกับคนนี้เอยไม่แน่ใจว่าเอยรักเค้ารึเปล่า แต่เอยคิดว่ามันถึงเวลา มันเหมาะ
สมที่จะต้องแต่งงานแล้ว 3 ปี ที่คบกันก็ไม่ได้มีช่วงที่มีความสุขจนหัวพองโต หรือซายซึงอะไร
แต่เอยมีความรู้สึกว่า อายุอานามเราสมควรจะแต่งงานได้แล้ว เอยก็เลยไปบอกเค้าว่าให้แต่งงานได้
แล้ว ถึงแม้ตัวเค้าเองจะบอกว่าไม่พร้อม แต่เอยก็ยังยื่นยันว่ายังไงก็ต้องแต่ง
เราแต่งงานกันได้ 4 ปี เราก็เลิกกัน เลิกกันแบบไหนนะเหรอ เรา2คนไปทำบุญวันปีใหม่ที่บ้านพ่อ
แม่เค้าที่ต่างจังหวัด ทุกครั้งที่ไปบ้านเค้า เอยรู้สึกเหมือนเอยเป็นคนนอก ไม่มีเอยอยู่ในสายตา
ของคนในครอบครัวเค้าเลย เอยอัดอึดทุกครั้งเวลาไปบ้านเค้า แล้วครั้งนี้ก็เช่นกัน เอยอึดอัดและ
แสดงออกด้วยกันนิ่งแยกับทุกคน นอนอยู่แต่ในห้องไม่ออกไปไหนไม่คุยกับใคร จนถึงวันกลับ
หลานเค้าขอติดรถกลับเข้ากรุงเทพด้วย ระหว่างทางเอยนั่งนิ่งมาตลอดไม่พูดอะไรเลย มันเหมือน
มีอะไรมาจุดแน่นอยู่ที่อก นั่งรถกันมาจนถึงบางใหญ่ เอยบอกให้เค้าปลดล็อค แล้วเอยก็ลงจากรถ
เค้าไม่แม่แต่จะมาตาม หรือมาขอให้เอยกลับไปขึ้นรถเลย เอยหารถกลับมาที่บ้านเอง พามาถึง
บ้านก็เห็นจดหมายฉบับนึง ซึ่งเป็นจดหมายที่เค้าเขียนบอกว่า วันนี้ไม่กลับบ้านนะ................จำ
ข้อความต่อจากนี้ไม่ได้และ และจากวันนั้นจนถึงวันนี้เค้าก็ไม่เคยกลับมาอีกเลย เราไม่เคยเจอกัน
ไม่เคยโทรหากันอีกเลยยยยยยยย
 
 ทำงานและความรัก ตอนที่ 3
 ผ่านมาอีกไม่นาน มีน้องที่ออฟฟิต น้องเป็นทอม มาติดพันเอย ติดแบบติดจริงๆ พี่เอยจะทำอะไร
 จะไปไหน จะมาช่วย จะมาไปเป็นเพื่อน จนเรา 2 คนสนิทกันมาก กลายเป็นตัวติดกัน เห็นเอย
ก็ต้องเห็นน้องคนนี้ จนสุดท้ายจากความผูกพันธ์ทำให้เรา 2 คนเปลี่ยนจากความเป็นพี่เป็นน้องมาเป็น
คนรัก แล้วเอยก็กลับไปเป็นเหมือนเดิม หึง หวง ต้องการเป็นคนสำคัญ เพิ่มเติมคือแสดงอำนาจ
เหนือน้องต่อหน้าคนอื่นๆ ไม่ให้เกียจ ข่ม เพราะที่ผ่านมาน้องยอมเราทุกอย่าง เราอยู่ด้วยกันมา
5 ปี น้องไม่เคยห่างเอยไปไหนทั้งในยามทุกข์ หรือสุข จนเอยคิดว่าคนนี้แหละ คือคนสุดท้ายของ
ชีวิตและ เราคงอยู่กับคนนี้ไปจนแก่เฒ่า และตายจากกันไป เอยคิดแบบนั้นแบบ 100% เต็มเลย
แต่มาวันึงเอยจับสังเกตได้ว่าพฤติกรรมของน้องเปลี่ยนไป น้องไม่เคยห่างจากเอยเลย เราจะอยู่ด้วย
กันตลอด แล้วอยู่ๆ น้องก็เริ่มมีนัดกินข้าวกับเพื่อนสมัยเรียน เริ่มมีนัดกันบ่อยขึ้น จนเอยจับสังเกต
ได้ น้องเลยรับสารภาพและขอเลิกกับเอย มันเหมือนฟ้าผ่าลงมากลางศรีษะ เอยไม่เคยมีเรื่องนี้
อยู่ในหัว เราผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะมาก ทั้งเรื่องร้าย เรื่องยาๆ และเรื่องดีๆ เราผูกพันธ์
กันมาก ไม่ใช่สิเอยผูกพันธ์กับน้องคนนี้มากชนิดที่ถ้าไม่มีน้องคนนี้อยู่ด้วยเอยอยู่ไม่ได้แน่ๆ
เอยอ้อนวอน ขอร้อง ขอปรับปรุงตัว ฟูมฟายร้องให้กับเรื่องความรัก เป็นครั้งที่ฟูมฟายหนักที่สุด
พร่ำเพ้อกับเหล่าเพื่อนๆ เอยได้เพื่อนที่ดีมากๆ เค้าไม่เคยทิ้งเอยในเวลาทีทุกข์เลย ทุกคนผลัด
เปลี่ยนกันมาดูแล มาขุดให้ลุกจากที่นอนพาไปดูดวง พาไปกินอาหาร พาไปไหว้พระ คอยให้
กำลังใจ บางที ตี2 ตี3 เอยยังโทรไปฟูมฟายกับพวกเค้าอยู่เลย555555
เอยผ่านเหตุการณ์นั้นมาได้ เพราะอีก 1 สิ่งที่ช่วยพยุงและดึงเอยขึ้นมาจากหลุมของความทุกข์ระทม
ก็คืองานของเอย ขอบคุณจริงๆ ที่เอยมีงานที่ดี และลูกค้าที่ดี ที่ส่งงานมาให้ทำจนเราไม่มีเวลา
เศร้านานมากไปกว่า เอยฟูมฟายอยู่ประมาณ 1-2 เดือน ไม่แน่ใจว่าถึงมั้ย ช่วงแรกๆ ที่มาทำงาน
ก็ตาบวมปูดแบบคนที่ผ่านการร้องไห้อย่างหนักมาทั้งคืน
 
แล้วเอยก็ผ่านช่วงความรักที่แย่มากๆ มาได้อีกครั้ง หลังจากนั้นเอยก็คุยไปเรื่อย ไม่ได้คบใครจริง
จัง คุยๆๆ แก้เหงาไป จนกระทั้งมาถึงช่วง
 
 ความรักช่วง โควิค-19 ตอนที่ 1
เหตุการณ์โรคระบาดในครั้งนี้ มีผลกระทบต่อบริษัทของเอย 100% บริษทต้องปิดสำนักงานชั่วคราว
เอยเลยหารายได้เพิ่มด้วยการขายของออนไลน์ และขับรถส่งของที่ขายเองด้วย แล้วผู้ชายแบดบอย
ก็กลับมา เค้าเข้ามาซื้อของ มาสั่งของทุกอย่างที่เอยขาย เอยได้ไปส่งของให้เค้า เราได้มีโอกาส
กลับมาพูดคุยกัน เค้าช่วยเอยโดยการซื้อของเยอะขึ้น โดยการเอาไปทำบุญ แล้วเอยก็ได้ไปทำบุญ
กับเค้าด้วย เราทำบุญกัยเยอะมาก บริจาคของช่วยคนจรจัดกันเยอะมาก เอยชอบมากที่เค้าพาไป
ทำบุญ แล้วเค้าก้เปลี่ยนนิสัย เลิกเที่ยว เลิกดื่ม เลิกสูบ เหตุผลเนื้องจากสุขภาพของเค้าไม่ค่อย
ดี เราไปทำบุญด้วยกันประมาณ 2-3 เดือน เราก็ตกลงว่าจะกลับมาคบกันอีก โดยเราสัญญาว่าเรา
จะเป็นคนสุดท้ายของกันและกัน เราจะไม่ปล่อยมือกันอีกแล้ว เราคบกันมา 1 ปี เรามีเรื่องที่ทำให้
หยุดคุยกันไปมากกว่า 3 ครั้ง
 
ครั้งแรกเป็นเพราะเอยงี่เง่า เป็นเพราะเอยยังไม่ได้ชอบเค้ามากนัก เพราะเอยระวังตัวจากประสบการณ์
เก่าที่เคยมีภาพจำจากเค้าสมัยอดีต เอยทำตัวเจ้าอารมย์ งี่เง่า ขี้รำคาญ จนเค้ารู้สึกได้ เค้าจึงตัด
สินใจไม่มากวนใจให้เอยรำคาญอีก เอยรู้ตัวว่าเอยผิด เอยขอโทษ และขอโอกาสจากเค้า 
ครั้งที่สอง เอยจำไม่ได้เลยว่าเรื่องอะไร แต่เค้าชอบพูดว่าให้โอกาส 3 ครั้ง เอยก็เลยคิดว่าคงมีครั้ง
ที่สองแหละ แต่เรื่องอะไรจำไม่ได้จริงๆ
 
ครั้งที่สาม เกิดจากความขี้หึงของเอยเอง เอยหึงผู้หญิงคนนึงที่เข้ามาตีสนิทกับเค้า เอยเคยถามเค้า
ถึงเรื่องของผู้หญิงคนนี้หลายครั้งแต่เป็นการถามแบบเกรงใจกลัวเค้าโกรธ ก็เลยถามแบบไม่เต็มปากเต็ม
คำ แต่ตอนนี้เอยป่วยหนัก แล้วเอยก็ไม่รู้ว่าการรักษามันจะเป็นยังไง เอยเลยตัดสินใจถามเค้าแบบ
ถามหมดทุกคนถามที่คาใจถึงเรื่องของผู้หญิงคนนั้น และบอกเค้าว่าจะถามเรื่องนี้เป็นครั้งสุดท้ายแล้ว
จะไม่ถามเรื่องนี้อีกแล้ว เค้าโมโหมาก เค้าว่าเอย ว่าเอยทำไมชอบอยู่กับทุกข์ ทำไมชอบคิดเอง
เออเองสรุปเอง ทำไมถามแล้วถามอีก ทำไมไม่ไว้ใจ ทำไมชอบคิดเอง ถ้าไม่คิด ก็จะไม่มีคำ
ถาม ไม่มีคำถามก็จะไม่ทุกข์ แล้วเค้าก็ไม่คุยกับเอยมา จะ 10 วันแล้ว เอยส่งข้อความไปถาม
ว่าทำไมเงียบจัง เค้าก็ยังไม่ตอบกลับมา เอยผิดด้วยเหรอที่เอยหึง เอยหวงคนที่เอยรัก
อายผิดด้วยเหรอที่เอยสงสัยแล้วเอยเลือกที่จะถามตรงๆ เอาใจช่วยเอยด้วยนะคะ
 
สรุปแล้วเอยแปลก หรือ เอยยังไม่เจอคนที่รักเอยจริงๆ กันแน่คะ