คำสัญญาที่ให้กันไว้ตอนเด็ก

ผมเคยแอบชอบเพื่อนของผมคนคนนึงในวัยเด็กตอนนั้นอาจจะประมาณ ช่วงป.4 ที่ตรงไปตรงมามีความรู้สึกอะไรคือบอกหมดทุกอย่างด้วยความที่เป็นเด็กด้วยอะนะ ทำให้วันนึงผมจึงเดินเข้าไปบอกความรู้สึกกับเพื่อนของผมคนนี้ เธอก็ตอบกลับว่าเธอก็ชอบผมเหมือนกัน แต่ว่าพ่อของเธอเคยบอกไว้ว่าการมีความรักนะมันก็ดีแต่ควรมีในช่วงที่เราพร้อมหรือรู้จักกับมันให้ดีสะก่อน เธอก็ได้บอกกับผมว่ารอให้ถึงในช่วงที่พวกเราโตขึ้นหรือช่วงมหาลัยดีกว่า จากนั้นช่วง ม.1 - ม.3 เราก็ได้แยกจากกันต่างคนต่างไปเรียนโรงเรียนที่อยากจะเข้า และเราก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลยในช่วงระหว่างนั้น จนมาตอนม.5ผมดันคิดถึงอะไรบางอย่างที่มันขาดหายไป ผมก็ไม่รู้ว่านี้คือการที่รออยู่รึเปล่า แต่ว่าพอผมนึกถึงเธอได้ผมก็รีบหาช่องทางการติดต่อหาเธอโดยเร็ว พอส่อง ig ไปมา ผมก็กดติดตามเธอ 20 กว่ารอบได้กว่าเธอจะรับจากนั้นผมก็ไม่รีรอที่จะทักเธอไปผมพิมพ์ทักถามเธอว่าเป็นไงบ้างสบายดีไหมที่เธอเรียนเรียนยากผมถามยาวเอียดแต่ความรู้สึกตอนที่เธอตอบมามันเหมือนรู้สึกว่าเธอลืมคำสัญญานั้นไปแล้วแต่เธอก็ยังจำผมได้นะ แต่แค่เธออาจจะไม่หวังอะไรกับผมแล้ว ผมเลยอยากจะถามพวกคุณว่ามันยังมีโอกาศอยู่อีกไหมครับสำหรับคำสัญญาลมๆแล้งในวัยเด็ก ผมยอมรับนะว่ามีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตผมบ้างแต่มันก็ยังลืมเธอไม่ได้อะครับ จนตอนนี้มันก็9ปีแล้วเลยอยากถามพี่ๆทุกคนว่าจะมีโอกาศเป็นไปได้ไหมที่เราจะได้อยู่ด้วยกันหรือเป็นแฟนกันครับ