เหนื่อยกับชีวิตตอนนี้มากๆทำไงดี.?

สวัสดีค่ะทุกคน เรารู้ว่าทุกคนช่วงนี้ต่างมีความเหนื่อยแตกต่างกันออกไป เราอยากจะมาระบายความเหนื่อยของเราให้ฟังค่ะ เราอายุ16ปี แม่เราเสียตั้งแต่เด็กเราไม่เคยเห็นพ่อเราเลยตั้งแต่เกิด เราอยู่กับตายายมานานจนวันหนึ่งตาเราเสียไป เราเลยย้ายกลับไปอยู่ที่สกล เราก็อยู่กับยายและพี่น้องอีก2คน ตั้งแต่เราอยู่ ป.5จนจบ ม.3 เราต้องย้ายมาทำงานที่กรุงเทพตามพี่เรามา เรามาอยู่กับป้าค่ะ ป้าและลุงเป็นคนหางานทำให้ งานที่เราทำเป็นงานที่ไม่เหนื่อยกายมากนัก แต่เราเหนื่อยใจค่ะ หลายครั้งที่เราอยากร้องไห้เวลาโดนว่าทั้งๆที่เราไม่ใช่คนผิด เราฝืนยิ้มฝืนหัวเราะในแต่ละวันเพื่อให้เวลามันผ่านไป พอเรากลับมาห้องเราก็ต้องโดนลุงว่าเรื่องต่างๆที่เราคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องที่ต้องมาว่าเราเช่น เรากินข้าวไม่ใช้ซ้อม เคี้ยวข้าวเสียงดัง หรือสั่งของใช้ที่เราคิดว่าจำเป็นแต่แกคิดว่าไร้สาระ โดนว่าเป็นเด็กบ้านนอก อย่างงั้นอย่างงี้เอาเราไปเปรียบเทียบกับลูกตัวเอง เราแอบร้องไห้หลายรอบมาก เราท้อเราหาทางออกไม่ได้เลยตอนนี้ เราต้องส่งเสียตัวเองเรียนอีก เงินที่ได้จากที่ทำงานเราก็ใช้จ่ายค่าเทอมจนจะหมดแล้วไม่รู้ว่าจะพอใช้ต่อเดือนมั้ย เราไม่มีคนคอยซัพพอร์ต หลายครั้งที่เราลำบากแล้วมองไปรอบๆไม่เหลือใคร เรารู้สึกน้อยใจในชะตาชีวิตของตัวเองมาก ยิ่งตอนนี้เรามีเรียนปรับพื้นฐานออนไลน์ สิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆเราไม่มีเลย เรามีแค่โทรศัพท์เครื่องเดียวเท่านั้น เราควรแก้ไขชีวิตตอนนี้ยังไงดีคะ เราเหนื่อยแล้ว เราจะสู้ต่อไม่ไหวอยู่แล้วค่ะ 😢