ต้องเป็นคนยังไงถึงโดนหาเรื่องตลอด และต้องเป็นคนยังไงถึงจะไม่โดนหาเรื่องครับ?

อีกหนึ่งปัญหาของผมที่โคตรไม่จบไม่สิ้น ว่าง่ายๆคือมันมีมาแต่เด็กๆเลยครับ การถูกหาเรื่องครับ คือผมรู้สึกว่าบุคลิกของผมมันไม่น่าเกี่ยวข้องกับการมาหาเรื่องแล้วครับ ผมเป็นคนใส่แว่น ผมคิดว่าการใส่แว่นอาจเป็นการต้นเหตุในการถูกหาเรื่อง แต่ถ้ามองไปตั้งแต่เด็ก อยู่อนุบาลเลยอ่ะนะ ผมก็ถูกกลุ่มกลุ่มนึงเดินมาแล้วก็พากันหัวเราะใส่ผม เหมือนกับว่าพวกมันเป็นอันธพาลกันตั้งแต่เด็กๆครับ ส่วนประถม คือเรื่องมองหน้าแล้วมีปัญหาเนี่ย ต้องเข้าใจหน่อยนะครับว่า การมองหน้าไม่ใช่สิ่งที่ผิดหรอกครับ แต่การมองหน้าแล้วทำหน้ากวนๆ หรือมองจนมันน่าสงสัยว่ามันมองอะไรนักหนาอย่างเงี้ย เป็นใครใครก็กดดันครับ ช่วงม.ต้นก็ถูกหาเรื่องเหมือนกันครับ แค่ถูกหาเรื่องโดยโรงเรียนอื่น คือเดินบนฟุตบาธ มันมากันเป็นกลุ่ม ไม่เคยรู้จักกัน แต่หันมาหัวเราะเยาะเย้ย ผมไม่เข้าใจ ความจริงการหาเรื่องมันมีมาเยอะกว่านี้ครับ ส่วนมากคือการมาเจอกับคนที่ต่างจังหวัด คือผมช่วงปิดเทอมก็จะมาอยู่บ้านที่ต่างจังหวัด ก็จะมีพวกที่ทำเป็นคอยกวนตีนผม คือคนที่กวนตีนเนี่ย ถ้าคนเคยถูกหาเรื่องก็จะเข้าใจว่าการใช้คำพูดน้ำเสียงแต่ละอย่าง แค่มีเจตนากวนตีนก็ดูออกแล้ว มันก็จะทำเป็นเรียกเฮ้ยๆๆ หรือทำเป็นทักทาย แต่เจตนามันกวนตีนครับ ล่าสุดก็เป็นแบบนี้แหละครับ ส่งเสียงกวนตีน ทำเป็นทักทายแต่พากันหัวเราะชอบใจที่หาเรื่องผม คือใครที่โดนแบบเนี้ย แล้วอยากล่อพวกมันก็จะเข้าใจอีก ว่าถ้าเราลงไปล่อพวกมัน เราจะผิดเพราะเข้าไปเริ่มก่อน แต่ความจริงคือพวกมันเริ่มบันดาลโทสะก่อน (มันมักจะมากันหลายคนครับ แต่ตัวคนเดียวมันไม่กล้ากับผมครับ) คือผมเองก็อยากทราบว่าเราจะทำยังไงให้พวกมันผิด (ใครพอจะเข้าใจบ้าง แบบเหมือนกับว่าทำให้มีหลักฐานว่ามันหาเรื่อง) เพราะเราอยู่ดี แต่พวกมันอยู่ดีไม่ว่าดี ต้องคอยหาเรื่อง แล้วมากัน 4-5 ตัว ไม่ใช่ว่ากลัวนะครับ แต่ไม่ชอบที่เก่งแต่เวลามีพวก ตัวคนเดียวไม่กล้า แล้วก็ตามหัวข้อนะครับ (ช่วยผมหาสาเหตุที่ผมถึงถูกหาเรื่อง และทำยังไงถึงจะไม่ถูกหาเรื่องครับ) แล้วก็ใครสามารถแนะนำสถานที่ฝึกศิลปะการต่อสู้ หรือวิธีฝึกศิลปะการต่อสู้ด้วยตัวเองให้ผมได้ ช่วยหน่อยครับ ขอบคุณที่เสียเวลาอ่านครับ